Ποίηση

Μην απορήσεις σαν τους δεις. Δεν ξέρω πώς μπήκαν, ούτε πώς στο καλό χωράνε εκεί μέσα. Κύκλους κάνουν, δες! Με ζεματιστό νερό και αρώματα λεβάντας....

Απ’ όλα τα ταξίδια του νου, εμείς αναζητήσαμε το χάρτη της αιωνιότητας. Μα ξέμειναν τα όνειρά μας από ελπίδα. Απ’ όλα τα σοκάκια της ευτυχίας,...

Απόψε η ανάμνηση φόρεσε την επίσημη ενδυμασία της, προσμένοντας τη λήθη να πλαστογραφήσει, κρυφά, στο μεγάλο βιβλίο του χρόνου. Κάποιος της έταξε ενα ταξίδι στη...

Κι αν έπαψαν οι νέοι να φυσούν τις ανεμώνες κι αν των μαργαριτών τα πέταλα, έρωτα αποκαλύψεις δε προσφέρουν, η αγάπη μου δεν έσβησε. Κι...

Απόψε η ανάμνηση Φόρεσε την επίσημη ενδυμασία της, Προσμένοντας Τη λήθη Να πλαστογραφήσει, Κρυφά, Στο μεγάλο βιβλίο του χρόνου. Κάποιος της έταξε Ένα ταξίδι Στη...

Mε ξέχασες. Με έχωσες μέσα στης λήθης το βελούδινο κουτί. Με έριξες με δύναμη στον πάτο μιας θάλασσας θυμωμένης. Μια νύχτα με φεγγάρι ολόκληρο που...

Πολλή σιωπή για μια νύχτα.  Κι έσπασα τις κραυγές μου  για να χωρέσουν στη σιωπή της.  Ασύνδετες περιπλανήσεις τ’ ουρανού  για ένα φεγγάρι κομμένο στα...

Στο αλφαβητάρι της σιωπής, Κρύβονται οι λέξεις του πελάγους. Ομόφωνα, γλυκά, απαντούν, στις αμμουδιές που ερήμωσαν, στα χτυπημένα βότσαλα, απ’ την αλμύρα του χρόνου και...

Αλυσίδες Tα πόδια μου πονάνε. Τα πέλματά μου έχουν γίνει κόκκινα.  Με ήλιο μοιάζουν που πήρε, λες, φωτιά. Κάνω να δω τα δάχτυλά μου. Θυμίζουν...

Κορμί μου ιερό πώς ξεγελιέσαι έτσι  νομίζοντας πως ανθίζεις πάνω σε δάχτυλα στεγνά; Κι έπειτα σωπαίνεις.  Γιατί;  Μα θέλεις να φωνάξεις. Και δε φωνάζεις. Γιατί...

Η αγάπη σου φίδι στης Εδέμ το νησί. Προδότης του έρωτα που δαγκώνει την ψυχή. Αλλάζεις πουκάμισα στην ανάπηρη καρδιά σου και τυλίγεσαι νωχελικά στο...

 Φιδίσια ρούχα κέντησε η μοίρα η κακιά. Ξυπόλητη η αγάπη μου,εξόριστη απ το σύμπαν. Έστρωνα χίλιους στεναγμούς,επάνω να περάσεις, δρόσιζα τα χαμόγελα,να πιεις να ξεδιψάσεις....

Φλούδες η σελήνη στην αγκαλιά μου. Θαρρείς πως λούστηκε το φως με ροδοπέταλα από αναπνοές κεντημένες ουρλιαχτά. Κι όσο γκρίζο χώρεσε σε μια παλάμη ζωής...

Μασκαρεύονται οι άνθρωποι για να αρέσουν μα  αρκεί ένα αδύναμο  αεράκι, μια μικρούλα μπόρα τόση δα για να φύγουν οι μπογιές. Και κανείς πια δεν θέλει να...

Σκιές από ψυχές τούτου του κόσμου, να ανεβαίνουν ανηφόρες, ανήμπορες, που τελειωμό δεν έχουν. Αδύναμες φιγούρες σε έναν κόσμο διχασμένο, παράλογο μέσα στην λογική του....

Κι’ όταν ξαναβρεθούμε σε κάποιο κρυφό καλοκαιρινό ακρογιάλι, την ώρα που το δειλινό παραδίνεται στο σκοτάδι. Απολογητική η μετάνοια μιας ατυχίας και βασανιστικά επίπονη και...

Χαίρετε. Από καιρού εις καιρόν ανατρέχω σε πηγές της αρχαίας και νέας ελληνικής λογοτεχνίας όταν σκέψεις και ερωτήματα εμφανίζονται ενοχλητικά μπροστά μου. Το αποτέλεσμα είναι...

Βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις γεννούν τα μάτια σου γκρίζο φόντο το βελούδο σου σε μια απέραντη όψη φαντασμαγορικών αντιθέσεων   στενό το πέρασμα κι οι κινήσεις...

Είπα να πιω απόψε. Για όλα όσα είπες. Για όλες αυτές τις λέξεις που μάτωσαν. Για όλες αυτές τις ανάσες που πήρα να μην λυγίσω....

  Κλαίνε οι άγγελοι στον ουρανό για τις χαμένες αγάπες. Δυό δάκρυα αυτοκτονούν απ’ της πανσελήνου τα μάτια!   Σαρκάζει η χαρά στο κρεβάτι του...

Ύμνος για τα υγρά σου μάτια και την τσαλακωμένη σου ψυχή. Μην τρέχεις. Ακούμπησε τα δάκρυά σου, ψυχή μου όμορφη και νιώσε αυτή την κάθαρση...

3 Ξέρεις ποιον άνθρωπο δεν μπορώ να κοιτάξω στα μάτια; Ξέρεις τα βράδια με ποιον κοιμάμαι πια; Με έναν άγνωστο συγκάτοικο. Το μόνο που ξέρει...

Στον θάνατο θα αφιερώσουμε την αρχή και το τέλος. Σε εκείνη τη στιγμή που νομίζεις πως όλα χάνονται. Αλλά εκείνη η στιγμή τι σε ενδιαφέρει...

“Άκουσα τον εαυτό μου να ψιθυρίζει «Θεέ μου πόσο την αγαπώ» κι αμέσως έπειτα μια ιδέα θανάτου φανερώθηκε κοντά κοντά μ’ αυτή τη φράση. Δυό...