Μεταξύ μας

«Είσαι δυσλεξικός και είμαι πολύ περήφανη για σένα..» Ναι αγάπη μου είσαι δυσλεξικός, είναι δεδομένο δεν μπορούμε να το αλλάξουμε! Μέσα στην ανθρωπότητα ο κάθε...

      Πλησιάζοντας προς τη Μεγάλη Εβδομάδα, την εβδομάδα των Παθών, αναλογίζεται κανείς πως μέσα από το βίο του Θεανθρώπου, όπως τον διαβάζουμε κάθε...

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Αθήνα, Πέμπτη 22η Σεπτεμβρίου 2016  Ο ήλιος σήμερα ανέτειλε στις 07:13΄. Νωρίς το πρωί, εν ώρα ψιλόβροχου, θαυμάσιο, πολύχρωμο, ουράνιο τόξο ξεπρόβαλε,...

Και ναι! Έρχονται και κάποιες ημέρες, που νιώθεις «διαφορετικός». Έρχονται μέρες που μετριούνται σε στιγμές «διαφορετικότητας». Βρίσκεσαι σε παρέες που όλοι γελούν, μιλάνε δυνατά, διασκεδάζουν...

Πώς είναι αλήθεια εκεί πάνω Βιρτζίνια; Υπάρχει και στον ουρανό το αίσθημα του φόβου ή μήπως αυτός είναι προνόμιο μόνο των ζωντανών; Αν μπορεί βέβαια...

Δυο είναι οι μεγάλες μάχες μας. Η πρώτη είναι της επιβίωσης. Η δεύτερη είναι η συνεχής προσπάθεια να απλοποιήσουμε τη ζωή μας και να πάρουμε...

Όλα όπως τα άφησες είναι. Περιμένουν εσένα. Ένα ανοιχτό  βιβλίο που το παράτησες σε μία  τσαλακωμένη σελίδα και δεν γύρισες να το κλείσεις. Μια τσακισμένη...

Και τώρα λοιπόν που το ποτήρι ξεχείλισε, ήρθε η ώρα να το παραδεχτώ. Από σήμερα μπορείς να μετράς ακόμα μία νίκη. Ναι, καλά κατάλαβες. Σε...

Τρέχεις, τρέχω, κυνηγώ κι αν χάσουμε την ζωή μας στον τερματισμό φταίει η μοίρα! Όχι φίλε μου δεν πάει έτσι. Την τελευταία να την κατηγορήσεις...

Σε λένε Οδυσσέα. Μα μάλλον, έζησες σε λάθος εποχή. Όνομα που βρήκαν να σου δώσουν! Αργότερα έμαθες πως υπάρχουν πολλά που μπορείς να υποδυθείς σε...

Ένα λιοντάρι κάποτε συνομιλούσε με ένα μυρμήγκι. Σε μία στιγμή, τον ρώτησε με έντονο ενδιαφέρον: -Πάντοτε απορούσα πώς μπορείς και αντέχεις και στις πιο άσχημες...

Όχι ρε  δεν θα το πεις έτσι. Άκου κάτι, το να λέμε κάνω αυτό γιατί εσύ δεν μου δίνεις σημασία, δεν με θέλεις κτλ, είναι...

  Εκείνη δεν λογάριαζε τίποτα από το παρελθόν. Ότι είχε περάσει είχε πεθάνει, όπως ακριβώς είχε πεθάνει η ίδια τόσες φορές για να ζήσουν οι...

Σε έχω χάσει εδώ και καιρό ή για να είμαι ειλικρινής μάλλον δε σε είχα ποτέ. Εκείνη η λάμψη των ματιών σου ,όταν με κοιτούσες,...

Όπου κι αν πάω, ό,τι κι αν κάνω, όποιο χώμα κι αν πατήσω, πάντα σε εσένα γυρίζω, σε εσένα επιστρέφω, αγαπημένη μου, γλυκιά πατρίδα. Έχεις...

Εγώ η αγέννητη.  Που δεν έχω πάρει ανάσα μακρυά σου. Που φοράω την μορφή σου και το δέρμα σου να αντέχω, τον άδικο κόσμο που...

Κι έτσι ξαφνικά, εκεί που νομίζεις πως όλα έχουν τελειώσει οριστικά, τελεσίδικα και αμετάκλητα, σκάει ένα κουδούνισμα, ένα μήνυμα, ένα τηλεφώνημα all of a sudden...

Είναι από αυτές τις μέρες. Ξέρεις που πλησιάζουν τα γενέθλια σου και ασυνείδητα ξεκινάει ένα φλας μπακ και μια νοσταλγία. Έτσι και σήμερα. Περίεργο. Κάθε...

  Επέλεξα λοιπόν την μοναξιά μακριά σου, γιατί με ξέρω και έχω δοκιμάσει τις δυνάμεις μου στο παρελθόν πριν γνωρίσω εσένα. Γιατί τότε πίεσα τον...

Σε σκέφτηκα πάλι σήμερα. Δεν το ήθελα αλλά να βλέπεις τυχαία στο δρόμο είδα κάποιον που σου έμοιαζε τόσο πολύ. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν...

Σκούριασαν και σήμερα οι λέξεις στο χαρτί μου . Μ’ένα μολύβι μαύρο σε μια άσπρη άψυχη κόλλα γράφω. Αφηρημένη γράφω σκέψεις. Σκέψεις που τρέχουν όπως...

                Χαίρετε. Το 1865 ο αμερικάνος ποιητής Walt Whitman έγραψε ένα μεταφορικό ποίημα με τίτλο «O Captain! My Captain!»[1] προς τιμήν του προέδρου των ΗΠΑ...