Αύγουστος 2018

Η Ματούλα μπήκε στην αίθουσα κρατώντας αγκαζέ το άσπρο αφράτο μπράτσο της Βερενίκης. Ένα αμυδρό χαμόγελο- αυτό της αμηχανίας- είχε καρφιτσωθεί με το έτσι θέλω...

  Θάλασσα η θλίψη σκοτεινή που η ηρεμία της σε παρασύρει. Κι εσύ αφήνεσαι και βουλιάζεις. Σαν μωρό σε τυλίγει στα μαύρα της σπάργανα και...

Τους είπα πως άργησα πολύ και μου είπαν είναι νωρίς ακόμα. Τους είπα πως τους λησμόνησα και μου είπαν δεν σε ξέχάσαμε ποτέ. Τους είπα...

Χαίρεται! Να σου συστηθώ με το πιο όμορφό μου χαμόγελο! Είμαι ένας δυσλεξικός και έχω να σου δώσω μερικές πληροφορίες για εμένα που πιστεύω ότι...

Απ’ όλα τα ταξίδια της ζωής, το ταξίδι της αγάπης είναι το πιο όμορφο, μα και συνάμα το πιο δύσκολο. Είναι μακρύ και ατελείωτο εκεί...

Οι σχέσεις είναι σαν ένα στενό παντελόνι που όλοι θέλουμε να το φοράμε για να αναδεικνύουμε τα κάλλη μας μα δυστυχώς δεν χωράμε όλοι μέσα...

Θυμάσαι; Με είχες αντικρίσει κάποτε, με πήρες αγκαλιά, γλυκό και χαριτωμένο με έβλεπες τότε, μου υποσχέθηκες δεν θα με αφήσεις ποτέ. Δέθηκα μαζί σου τότε...

  Οι άνθρωποι δεν γεννηθήκαμε για να ποζάρουμε σε περιοδικά. Αυτή είναι δουλειά άλλων. Όπως δουλειά άλλων είναι να είναι ηλεκτρολόγοι,υδραυλικοί, μαθηματικοί, πολιτικοί μηχανικοί.  Γιατί...

Ύμνος για τα υγρά σου μάτια και την τσαλακωμένη σου ψυχή. Μην τρέχεις. Ακούμπησε τα δάκρυά σου, ψυχή μου όμορφη και νιώσε αυτή την κάθαρση...

Μια φορά και ένα καιρό, ήταν μια διαφορετική κυρία, «Σιδηρά» την ονόμαζαν. Φρόντιζε πάντα να συνδέεται με ανθρώπους όπου μπορούσε να επιβληθεί. Της άρεσε να...

Στη Δημοφώντος 101-103, στα Άνω Πετράλωνα, έχω ξεχάσει τον μικρότερο εαυτό μου. Τον έχω αφήσει να παίζει με τις κούκλες του στο παιδικό δωμάτιο. Ένα...

Και τώρα που χωρίσαμε, σου εύχομαι μιαν άλλη καλύτερη.  Μια γυναίκα που θα σε αγαπήσει όσο εγώ.Πιο πολύ από όσο εγώ. Θα σε συμπονέσει πιο...

Αναπολώ τα χρόνια που πέρασαν. Εκείνα που μαζευόμασταν στα σπίτια και παίζαμε επιτραπέζια πίνοντας μπύρες. Εκείνα τα χρόνια που δε μας ένοιαζε αν ξημέρωσε, επειδή...

Ήμασταν δεν ήμασταν 16, θυμάσαι; Τρέχαμε στη χιονισμένη πλαγιά και βυθίζονταν τα πόδια μας μέχρι το γόνατο στο χιόνι. Παίζαμε χιονοπόλεμο και μ’άφηνες να σου...

Ίσως γιατί φίλησες στο στόμα τους φόβους μου και τους ημέρεψες. Ίσως γιατί άνοιξες μια καταπακτή στην καρδιά μου και από εκεί πότισες κάτι ανεμώνες...

«Εγώ τον θεό μου τον θέλω αλήτη, τον θέλω να ρίχνει γροθιά στο μαχαίρι» Έτσι ξεκίνησα να σκέφτομαι για σένα και να οδηγούμε στο ότι...

Και αρμενίζει η σκέψη μες την Οδύσσεια, στο ταξίδι του μυαλού! Και συγκλονίζει ο στοχασμός καθώς το πάθος θέλει να γλυκάνει τον πόνο. Μια σπίθα...

  Υπάρχουν ιστορίες να σου πουν… Αρκεί να θες να ακούσεις. Ή καλύτερα, να αντέχεις να ακούσεις. Σε διάφορα μέρη της Ελλάδας υπάρχουν σπίτια που...

Κι αν μια μέρα με ρωτήσουν τελικά τι έδωσα το σωστό θα ήταν να χαμογελάσω και να τους πω αυτό που σας δείχνω τώρα. Αυτό που...

Η μέρα άρχισε να μικραίνει, νυχτώνει πλέον πιο νωρίς! Βάζω σε ένα ποτηράκι πάγο και λίγο τσίπουρο από το Λιβάδι Ολύμπου, ο μυρωδάτος γλυκάνισος ήδη...

Δεν ξέρω για σας αλλά το ερώτημα που μισούσα σαν παιδί ήταν «τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;». Σε κάθε γιορτή, σε κάθε τραπέζι, σε...

Πόσες φορές δεν είδες το χρόνο  σαν εχθρό σου και τον μισησες που δε σου αποκάλυψε τα σχέδια του; Δεν ανοιγουν ετσι τα χαρτιά. Μούσκεψαν...

  Στους απόντες εσύ πεισματικά να μετράς τους παρόντες.  Τους ανθρώπους που πέρασαν, άστους να φύγουν για πάντα.  Εσύ να αγκαλιάζεις πιο σφιχτά εκείνους που...

Δεν έχει νόημα πια, τελείωσε. Άφησέ με να ξεσπάσω. Άσε με να πενθήσω όπως μόνο εγώ ξέρω. Όπως μόνο εγώ έχω μάθει να ξορκίζω θεούς...

« -Καλημέρα, τι κάνεις; Πως είσαι; -Καλά, εδώ βαριέμαι -Θες να τα πούμε; -Μπα, δεν, «ίσως» μου προκύψει κάποια δουλεία. -Έγινε κάτι; Σου συμβαίνει τίποτα;...