Θα έρθεις, δεν μπορεί!
Πόθος μέσα στη ματιά. Να ψάχνω να σβήσω τη φωτιά στο ταίριασμα των σωμάτων. Ιδρώτας λύτρωσης και ένα όνομα στην ολοκλήρωση. Ένα όνομα άρρηκτα συνδεδεμένο...
Πόθος μέσα στη ματιά. Να ψάχνω να σβήσω τη φωτιά στο ταίριασμα των σωμάτων. Ιδρώτας λύτρωσης και ένα όνομα στην ολοκλήρωση. Ένα όνομα άρρηκτα συνδεδεμένο...
Θυμάσαι όταν ήμασταν μικροί; Θυμάσαι που μαζεύομασταν παρέα στο προαύλιο του σχολειού; Μιλούσαμε… γελούσαμε… κάναμε και κανένα τσιγαράκι στα κρυφά… Θυμάσαι που λέγαμε τα όνειρά...
Σταματά κορίτσι μου. Μη πλησιάζεις άλλο. Άδικα προσπαθείς με δάκρυα να ποτίσεις την στείρα γη μου. Δεν είμαι αυτό που νομίζεις. Μάταια ψάχνεις για θησαυρούς...
“Σιωπή” Μια απλή λέξη ή ένα μεγάλο συναίσθημα; Ένα νόημα, σχεδόν ακαθόριστο, που πολλές φορές χάνεται μέσα σε κλειστά στόματα. Πόσα ανείπωτα κρύφτηκαν πίσω της;...
Θέλω να σας ταξιδέψω και να σας βάλω να σκεφτείτε σοβαρά για πέντε μόνο λεπτά πριν κάνετε λάθη που θα γίνουν η αιτία να πληγωθούν...
Σάββατο πρωί και ο Ανδρέας ήταν -ήδη- καθισμένος μπροστά από τη γραφομηχανή του την οποία, ευλαβικά, είχε βγάλει από την ντουλάπα που την είχε καταχωνιασμένη...
Ετοιμάστηκα, σήμερα θα βγούμε. Νιώθω την καρδιά μου να χτυπά σαν τρελή, το στομάχι μου να φτερουγίζει. Περιμένω να έρθει να με πάρει. Μου...
Παλεύοντας με τα όνειρα! Ανακατατάξεις της ζωής, επιθυμίες, αναπροσαρμογή στόχων, όλα ρευστά, τίποτα σταθερό! Όλα αλλάζουν από την μια στιγμή στην άλλη, με μια...
Και κάπως έτσι, άλλο ένα σούρουπο με βρήκε ξεχασμένο πάνω από τη φωτογραφία σου. Να την ψηλαφίζω, να της μιλώ και τελικά να ξημερώνομαι μαζί...
Πονάω όσο πονούσα και εχθές, όμως σήμερα άνοιξα τις γρίλιες για να μπει λίγο φως. Το ασπρόμαυρο δωμάτιο πήρε πάλι χρώμα, μου θύμισε στιγμές που...
Μια αγκαλιά να κουρνιάσω μέσα της και να της πω όλα μου τα παράπονα ζητώ. Να μείνω εκεί μέχρι που να αδειάσω όλη μου...
Αφήνεις να περνάνε.. Οι ώρες, οι μέρες.. Αφήνεις να περνάνε έτσι. Δίχως χρώμα, χωρίς φωνή, χωρίς ανάσα. Μα να ξέρεις.. Κάθε ώρα που...
Και τι να γράψω στο χαρτί τώρα που οι λέξεις έπαψαν να φορούν το άρωμά τους; Τώρα που τα χρώματα δεν έχουν γεύση ουρανού; Τώρα...
Μαχαίρι πήρες και έκοψες τον άρτο της αγάπης, μαχαίρι πήρες και έκοψες πρόσφορο της καρδιάς. Και έγινε πληγή ο έρωτας απ του σουγιά την κόψη,...
Τι συμβαίνει μ’ εκείνους τους ανθρώπους που πατούν με πυρωμένα πόδια πάνω σε παγωμένο δρόμο; Που όσο αγγίζουν την πληρότητα, το κενό τους μοιάζει απύθμενο;...
Μητέρες λίγων μηνών. Ακόμα και λίγων εβδομάδων. Ίσα ίσα να προλάβει να σχηματιστεί στα χείλη το χαμόγελο, να δημιουργηθεί μέσα στην ψυχή τους ένας χώρος...
Με κάλεσες ένα βράδυ. «Έλα, πού είσαι;» με ρώτησες. Μακριά σου ήθελα να βροντοφωνάξω αλλά με χτύπησε η λογική και ο εγωισμός και σου είπα:...
Ξέρεις πότε πέφτουν οι μάσκες; Όταν πάψουν να εξυπηρετούν το σκοπό τους. Όταν σταματάνε πια να έχουν όφελος από σένα, όταν αισθανθούν πως το πρόσωπό...
Επίπεδο. Ανωτερότητα. Αξιοπρέπεια. Λέξεις συνυφασμένες με το ήθος. Ακούμε συχνά ανθρώπους ύστερα από διαμάχες με συνανθρώπους τους να δηλώνουν με στόμφο πως έχουν επίπεδο και πως...
Τον είδα μετά από τόσο καιρό. Δεν περίμενα αυτή μου την αντίδραση. Η καρδιά μου σαν τρελή χτυπά, ξανά. Με είδε και αυτός, κατάλαβε το...
Οι ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στη συνήθεια και στο βόλεμα. Όσο πιο συχνά είναι «κοντά» δύο άνθρωποι, τόσο συνηθίζει ο ένας τον άλλο...