Νοέμβριος 2020

Ήταν παραμονές του 2020, όταν άρχισε να ακούγεται πως εμφανίστηκε ένας μεγάλος ιός στην Κίνα, ενώ αρχικά ούτε το όνομα του δεν μπορούσαμε να πούμε...

Αφού λοιπόν με αγάπησες θα σου πω ότι είμαι δύσκολος άνθρωπος. Δε μου αρέσουν τα συνηθισμένα, τα βαριέμαι εύκολα, θέλω αυτήν τη μαγεία της απλότητας....

Τι είναι αυτό που μου συμβαίνει; Έρωτας θαρρώ. Έρωτας παράφορος. Άκουγα χρόνια γι αυτόν, ώσπου ήρθε και στο δικό μου κατώφλι.    Μα, στάσου, το κλειδί το κρατάς...

Εσύ και πάλι εσύ, εσύ πίσω από τις λέξεις. Για πες μου πόσα χιλιόμετρα μακριά θα αντέξεις;   Εσύ και κάθε έρωτας, θα παίζεις με...

Και τελικά, οι λέξεις ξεψύχησαν. Αφαιμάχθηκαν από τη λάμψη και την έντασή τους. Στερήθηκαν τη σπανιότητα και τη θεμελιώδη τους χρήση. Διατίθενται πια σε ανοιχτές...

Με τον εγκέφαλό μου ξανασυστηθήκαμε γύρω στα 35 μου με 40. Αναποδιάρης τύπος, πάντα με έκανε ό,τι ήθελε και κάποιες φορές με βασάνιζε. Ατίθασο παιδί,...

Αγάπησέ με στα σκοτάδια μου. Όταν δεν αντέχω να κοιτάξω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Όταν η λογική με εγκαταλείπει και το παρελθόν μου επιστρέφει...

Ώσπου τα χείλη σμίξαν απότομα… σμίγουν για λύτρωση και όχι από πόθο. Τα μερικά εκείνα δευτερόλεπτα της κορύφωσης του εγκεφάλου. Τη στιγμή που οι άμυνες...

Τέλειωσε με το στρατό και άρχισε να στέλνει βιογραφικά σε σχετικές με την ειδικότητα του -αλλά και άσχετες- επιχειρήσεις. Αν και είχε αποφασίσει να μείνει...

Να τον αγαπάς τον εαυτό σου. Μέσα σε αυτούς τους άσχημους καιρούς της αστάθειας, της συναισθηματικής καταπίεσης, της σωματικής καταπόνησης, να τον αγκαλιάζεις και να...

Κάθε αντίο πονάει, μα αυτό με μαχαιρώνει. «Αυτό ήταν; Ως εδώ; Έφτασε η ώρα να αποχαιρετιστούμε και να χωριστούμε; Υψώνεσαι ακόμα αγέρωχο και επιβλητικό… Έλα...

Απαγορεύεται, λέει, το φιλί. Μα πάντα το φιλί ήταν απαγορευμένο. Οι πόρνες αποφεύγουν το φιλί. Προσφέρουν το κορμί τους με τιμοκατάλογο προς πάσα χρήση ηδονής...

Και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι. Μια θάλασσα συναισθημάτων. Πόθος μέσα στη ματιά. Αντάρα. Να ψάχνει να σβήσει τη φωτιά με το ταίριασμα των σωμάτων....

Μας έμαθαν πως όλα είναι όμορφα. Μεγαλώσαμε δίχως να μας δώσουν συμβουλές για το πώς θα επιβιώσουμε μέσα στη σύγχρονη “ζούγκλα”. Μας είχαν στα ώπα...

Ψάξε με! Δεν άλλαξε τίποτα, όπως τότε. Η ψυχή μου καρτερεί. Όπως τότε. Λαχταρά.  Όπως τότε. Θέλει. Όπως τότε! Ανάμεσα σε κάτι λέξεις, υπάρχω… Μικρές...

Εγώ πάντα απέφευγα να βρίσκομαι ανάμεσα στο μπούγιο. Προσπαθούσα να μην μπαίνω μέσα στο κοπάδι. Το να αισθάνομαι σαν πρόβατο ήταν για μένα, απαγορευτικό. Δεν...

  Αλλάζουν οι άνθρωποι, ξεκινάς δειλά θέλοντας να πιστέψεις, αφήνεσαι σε λόγια όμορφα, σε αυτά που για χρόνια ήλπιζες πως κάπου, κάποιος υπάρχει και για...

Τέλη Οκτώβρη πια και όπως γνωρίζουμε οι πρώτες ιωσούλες έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Δοξάζεις το Θεό που δεν έχεις νιώσει ακόμα πονόλαιμο, δε σε...

Έμαθα να λέω τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Δεν ονομάζω αλήθεια το ψέμα, δεν ονομάζω μπέσα τη δειλία, ούτε πεπρωμένο το προσωρινό. Τα πράγματα...

Το πλήρωμα του χρόνου έρχεται, άλλοτε σύντομα κι άλλοτε μετά από χρόνια. Αλλά έρχεται. Αργά ή γρήγορα όμως έρχεται. Για όλους και για όλα. Άλλες...

Μία μέρα που δε θα μοιάζει με τις υπόλοιπες θα ερωτευτείς. Μια μυρωδιά, έναν άνθρωπο, ένα άγγιγμα και θα ντραπείς να τον κοιτάξεις στα μάτια....

Η Ουρανία δεν έβαζε πια νερό στο κρασάκι της. Αρκετά χρόνια το κατάπινε νερωμένο άλλωστε και η αλήθεια είναι πως το νερό την αλλοιώνει τη...

Είναι η ψυχή μας σαν ένα μικρό παιδί με το μπαλόνι του. Δες το πώς αιωρείται πάνω απ’ το κεφάλι του, δες το πώς το...