Επετειακό

Σήμερα γιορτάζουν οι μάσκες που ζουν αιώνες τώρα. Παίρνουν ζωή σε κάθε τους ενσάρκωση. Διηγούνται γλυκές ιστορίες και πικρές αλήθειες. Σήμερα γιορτάζουν οι μάσκες. Όχι τα προσωπεία. Όχι εκείνα που φορά ο άνθρωπος και υποκρίνεται, που προσποιείται για να ξεγελά τους άλλους στην καθημερινότητα, στις σχέσεις του, στη ζωή του. […]

Ημέρα χαρμόσυνης είδησης στην Παναγία για τον ερχομό του Χριστού. Ημέρα άνοιξης και ανθισμένων δέντρων. Ημέρα αναγέννησης και ανθίσματος αποφάσεων. Ημέρα μνήμης. Ημέρα τιμής. Ημέρα δόξας. Ημέρα ευλογημένη. Παρελαύνουμε και γιορτάζουμε με συγκίνηση και καμάρι. Πρώτα για όλους τους γνώριμους και αφανείς πεσόντες ήρωες. Επειτα για τη γαλανόλευκη σημαία μας. […]

Για όλα όσα συγκαλύφθηκαν τότε. Υπήρξαν εκείνοι οι εντεταλμένοι αστυνομικοί που μεταμφιέστηκαν σε γιατρούς φορώντας το λευκό της ελπίδας και μπήκαν μετά την εισβολή του ερπυστριοφόρου στο Πολυτεχνείο και βλέποντας απλά τον χαμό που επικρατούσε από αίμα, πόνο, φόβο, πανικό, αγωνία αλλά αναλλοίωτη και ακμαία τη σθεναρή αντίσταση των νέων […]

Κι όμως, πέρασαν πέντε Χρόνια! Κι όμως, είμαστε ακόμα εδώ, κόντρα σε προβλέψεις δυσοίωνες και δεδομένα που σε άλλη περίπτωση θα καθιστούσαν τέτοιου είδους εγχειρήματα σήμερα, ουτοπίες!   Πέντε ολόκληρα χρόνια από τη στιγμή που άνοιξε την πόρτα του ετούτο το Σπίτι, ετούτο το Στέκι, όπως συνηθίζουμε να το αποκαλούμε. […]

Χαίρετε. Τα επετειακά άρθρα είναι τα πιο εύκολα και τα δύσκολα συνάμα. Έχεις τόσα να γράψεις, αλλά από την άλλη πλευρά κινδυνεύεις να παρασυρθείς σε συναισθηματισμούς. Το Μεταξύ μας κλείνει σήμερα πέντε χρόνια. Είναι πέντε χρόνια στα οποία οι ζωές όλων μας έχουν αλλάξει ριζικά σε κανονική και διαδικτυακή ζωή. […]

Χαίρετε κυρίες και κύριοι. Για να βγάλω τα προς το ζην ασχολούμαι με αριθμούς. Είναι αυτά τα μικρά σύμβολα που βάζουν όρια στη ζωή μας. Αποτιμούν σε χρήμα, χρόνο, πόρους τις επιλογές και τις πράξεις μας. Ζούμε την εποχή της μοντελοποίησης και της ποσοτικοποίησης των πάντων. Ευτυχώς, η ανθρώπινη καρδιά […]

Ένα δέντρο είναι η γυναίκα. Ο κορμός της, κυοφορεί ζωογόνες ανάσες, κρατάει ακατάλυτο και αειφόρο τον κύκλο της ζωής. Τα κλαδιά της, χαρίζουν καρπούς ζηλευτούς, έτοιμους να τους γευτείς. Ο ίσκιος της, σε δροσίζει από την πύρα του ήλιου στα δύσκολα καλοκαίρια σου. Οι φυλλωσιές της, σε ζεσταίνουν στην έλευση […]

Χαίρετε. 22/1/2018 ανέβηκε το πρώτο κείμενο στο Μεταξύ μας. Έτυχε να είναι το δικό μου. Θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε άλλου αρθρογράφου από την αρχική ομάδα. Πέρασαν ήδη τρία χρόνια. Στην περίοδο αυτή άλλαξε ο πλανήτης, η σύνθεση του «Μεταξύ μας », εμείς οι ίδιοι ως άνθρωποι. Άλλοτε οι αλλαγές […]

“Σε τελευταία ανάλυση, χρειάζεται περισσότερο κουράγιο για να ζήσεις παρά για να αυτοκτονήσεις”. Ένα απόφθεγμα του Γάλλου συγγραφέα Albert Camus (1913 – 1960), που συνδέοντας κανείς με την έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) κατά την οποία 1.000.000 άνθρωποι το χρόνο προβαίνουν σε αυτοκτονία, οδηγείται στο συμπέρασμα ότι η ψυχολογική […]

Πώς μεγάλωσες έτσι; Πήγες δύο χρονών… Περπατάς . Περπάτησες γρήγορα, ξεκίνησες μπουσουλώντας με τα τέσσερα άκρα, που έμελλαν να παραμείνουν οι στυλοβάτες σου και αμέσως περπάτησες. Τρέχεις. Τρέχεις και βγαίνεις στους αγώνες από τους πρώτους. Σε ακολουθούν πια τόσοι πιστοί σου φίλοι. Όσο για το πότε μίλησες. Όλα όσα από […]

Χαίρετε. Σήμερα το Μεταξύ μας κλείνει δυο χρόνια. Διάολε, πέρασε τόσο γρήγορα ο καιρός. Ξέρω ότι ένα επετειακό άρθρο, προκαλεί χαρά και συγκίνηση σε αυτόν που το γράφει, αλλά ο αναγνώστης θα προσπεράσει γρήγορα. Για αυτό, ας αλλάξουμε λίγο τη δομή και το περιεχόμενο του άρθρου. Θα απαντήσουμε σε μερικές […]

Ο τένοντας του δεξιού μου χεριού διαλυμένος από τα 25 μου, τα πρώτα προβλήματα στη μέση να με ταλαιπωρούν από τα 27 μου, το επάγγελμα πάνω στο οποίο είχα χτίσει τα παιδικά μου όνειρα να το ασκώ σαν χόμπι και μόνο, και μια τεράστια αβεβαιότητα για το αύριο να διαγράφεται […]

Λένε πως όταν κάπου περνάς καλά και αισθάνεσαι πληρότητα εκεί, δε συνειδητοποιείς πως περνάει ο χρόνος. Έτσι, αναρωτιέσαι πότε ξεκινήσαμε και μόνο το ημερολόγιο μπορεί να είναι σαφές στην απάντηση του. Πριν δυο χρόνια σαν σήμερα λοιπόν άνοιξε η αγκαλιά του Μεταξύ μας και μόνο από το όνομα του γέμισε […]

Κοίτα να δεις που γιορτάζουμε! Ξανά! Πόσο γρήγορα περνάει αυτός ο άτιμος ο καιρός. Χωρίς ιδιαίτερη αφορμή , κάποιες μέρες πριν, ο νους ταξίδεψε στο παρελθόν, στο ξεκίνημα μας. Άρχισα να ψάχνω μανιωδώς αποδείξεις από αυτές τις στιγμές. Διαπίστωσα τότε πως, το μυαλό διατηρεί αναλλοίωτες εκείνες τις εικόνες. Διαπίστωσα ακόμα […]

Άνθρωποι υπάρχουν ανάμεσά μας που έδωσαν μάχη για να κρατηθούν στη ζωή. Σε οποιαδήποτε ηλικία μες στον χρόνο τους και με οποιονδήποτε τρόπο επέλεξε η μοίρα να τους χρίσει – ξαφνικά και παρά την θέλησή τους – μαχητές. Άνθρωποι ξεχωριστοί με ορατές ή μη διαφορές. Υπάρχουν, ζουν, αναπνέουν, προσπαθώντας να […]

19 Μαΐου 2019 σήμερα. Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων Δεν είμαι Πόντια. Έχω όμως κατά το ήμισυ αίμα Μικρασιάτικο κι αυτό λέει πολλά. Αφιερωμένο το video στους απανταχού Πόντιους, αλλά και σε ολάκερο τον Ελληνισμό, που όπου κι αν τον σκορπάνε, όσο κι αν τον συρρικνώνουν, όσα εγκλήματα κι […]

Κι όμως πέρασε ένας χρόνος… Τι γρήγορα που περνά ο καιρός! Μεταξύ μας ξεκινήσαμε, και μεγαλώσαμε γρήγορα. Μεταξύ μας, ήμουν πολύ περήφανη που έχω γενέθλια ίδια μέρα με το Υδροχόο δημιούργημα μας.   Και θα περίμενε κανείς να μιλήσω για μένα, μια τέτοια μέρα που σαν σήμερα γεννήθηκα. Μα θα […]

Είναι λοιπόν σαν χτες που άνοιξε τις πόρτες του αυτό το σπίτι. Γιατί αυτό είναι, μέσα στο οποίο ανθρώπινες ψυχές συνυπάρχουν παρέα με τις λέξεις τους. Ο καθένας με την πορεία του δέθηκε με αγάπη και εκτίμηση με άλλους ανθρώπους.   Αυτούς που έγιναν πολύτιμοι για μένα. Μα είμαι σίγουρη […]

Ένας χρόνος Μεταξύ μας. Ταξίδι στις λέξεις και στη ζωή.   Χαίρετε. Ένα χρόνο πριν γεννήθηκε το Μεταξύ μας. Λένε ότι οι αριθμοί είναι ο καλύτερος τρόπος να πεις ψέμματα ή έστω μισές αλήθειες. Ισχύει. Οι δέκα χιλιάδες κόσμου που μας ακολουθεί, τα χιλιάδες άρθρα που γράφτηκαν, οι δεκάδες μόνιμοι […]

Από τα τόσα στερεότυπα που ανακυκλώνονται σε συζητήσεις μέσα από δογματικά διαγγέλματα· από τις εξυπνάδες αυτές που αναπαράγονται σωρηδόν γεμίζοντας στήθη με έπαρση κι αλαζονεία· από τους άγραφους εκείνους κανόνες που αφιλτράριστα ενστερνίστηκαν κάποιοι και τους έκαναν μανιέρα, εμένα με εύρισκε πάντα αντίθετο η θεωρία που καθιστούσε την ευαισθησία μια […]

Μα γιατί μου φαίνεται σα να ήταν μόλις χθες! Πέρασε λέει ένας χρόνος. Ένας χρόνος, που μόλις είχε ξεκινήσει βρίσκοντάς με χαμένη, να ψάχνω κάπου την ελπίδα, καθώς ο αμέσως προηγούμενος, δεν έφυγε με τις καλύτερες διαθέσεις. Οι δικοί μου δαίμονες, ακόμα δεν έχουν καταλαγιάσει και όσο τους κοντράρω εγώ, […]

Ξεκινήσαμε μόνοι, δειλά δειλά αραδιάζοντας τις κουβέντες μας σε ένα χαρτί ή έναν υπολογιστή για να ικανοποιηθεί η συνείδησή μας και να γαληνέψει η ψυχή μας. Βρεθήκαμε, συνεχίσαμε αυτή τη φορά μαζί. Ξέρεις πόσο σπουδαία λέξη είναι το μαζί; Εκθέσαμε τους εαυτούς μας στις οθόνες, γιατί αυτό γουστάραμε να κάνουμε. […]