2020

Αγάπησέ με στα σκοτάδια μου. Όταν δεν αντέχω να κοιτάξω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Όταν η λογική με εγκαταλείπει και το παρελθόν μου επιστρέφει...

Ώσπου τα χείλη σμίξαν απότομα… σμίγουν για λύτρωση και όχι από πόθο. Τα μερικά εκείνα δευτερόλεπτα της κορύφωσης του εγκεφάλου. Τη στιγμή που οι άμυνες...

Τέλειωσε με το στρατό και άρχισε να στέλνει βιογραφικά σε σχετικές με την ειδικότητα του -αλλά και άσχετες- επιχειρήσεις. Αν και είχε αποφασίσει να μείνει...

Να τον αγαπάς τον εαυτό σου. Μέσα σε αυτούς τους άσχημους καιρούς της αστάθειας, της συναισθηματικής καταπίεσης, της σωματικής καταπόνησης, να τον αγκαλιάζεις και να...

Κάθε αντίο πονάει, μα αυτό με μαχαιρώνει. «Αυτό ήταν; Ως εδώ; Έφτασε η ώρα να αποχαιρετιστούμε και να χωριστούμε; Υψώνεσαι ακόμα αγέρωχο και επιβλητικό… Έλα...

Απαγορεύεται, λέει, το φιλί. Μα πάντα το φιλί ήταν απαγορευμένο. Οι πόρνες αποφεύγουν το φιλί. Προσφέρουν το κορμί τους με τιμοκατάλογο προς πάσα χρήση ηδονής...

Και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι. Μια θάλασσα συναισθημάτων. Πόθος μέσα στη ματιά. Αντάρα. Να ψάχνει να σβήσει τη φωτιά με το ταίριασμα των σωμάτων....

Ψάξε με! Δεν άλλαξε τίποτα, όπως τότε. Η ψυχή μου καρτερεί. Όπως τότε. Λαχταρά.  Όπως τότε. Θέλει. Όπως τότε! Ανάμεσα σε κάτι λέξεις, υπάρχω… Μικρές...

Εγώ πάντα απέφευγα να βρίσκομαι ανάμεσα στο μπούγιο. Προσπαθούσα να μην μπαίνω μέσα στο κοπάδι. Το να αισθάνομαι σαν πρόβατο ήταν για μένα, απαγορευτικό. Δεν...

  Αλλάζουν οι άνθρωποι, ξεκινάς δειλά θέλοντας να πιστέψεις, αφήνεσαι σε λόγια όμορφα, σε αυτά που για χρόνια ήλπιζες πως κάπου, κάποιος υπάρχει και για...

Τέλη Οκτώβρη πια και όπως γνωρίζουμε οι πρώτες ιωσούλες έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Δοξάζεις το Θεό που δεν έχεις νιώσει ακόμα πονόλαιμο, δε σε...

Έμαθα να λέω τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Δεν ονομάζω αλήθεια το ψέμα, δεν ονομάζω μπέσα τη δειλία, ούτε πεπρωμένο το προσωρινό. Τα πράγματα...

Το πλήρωμα του χρόνου έρχεται, άλλοτε σύντομα κι άλλοτε μετά από χρόνια. Αλλά έρχεται. Αργά ή γρήγορα όμως έρχεται. Για όλους και για όλα. Άλλες...

Μία μέρα που δε θα μοιάζει με τις υπόλοιπες θα ερωτευτείς. Μια μυρωδιά, έναν άνθρωπο, ένα άγγιγμα και θα ντραπείς να τον κοιτάξεις στα μάτια....

Η Ουρανία δεν έβαζε πια νερό στο κρασάκι της. Αρκετά χρόνια το κατάπινε νερωμένο άλλωστε και η αλήθεια είναι πως το νερό την αλλοιώνει τη...

Είναι η ψυχή μας σαν ένα μικρό παιδί με το μπαλόνι του. Δες το πώς αιωρείται πάνω απ’ το κεφάλι του, δες το πώς το...

Είμαι μια κινούμενη πληγείσα ζώνη που πάνω της είναι χαραγμένες όλες οι καταστροφές. Ερείπια παντού, μισογκρεμισμένα τείχη και ερημιές, να θυμίζουν ένα φιάσκο που με...

Ο Αλέξης και η Ελπίδα ζούσαν στην ίδια πόλη αλλά δε γνώριζαν ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Ο καθένας τους αντιμετώπιζε καθημερινά τα ίδια...

Φοβάσαι. Την αβάσταχτη ιδέα της ανακοίνωσης, πως χάνεις την εργασία σου. Την άγρια διαπίστωση, ότι το πορτοφόλι σου δεν έχει πλέον χρήματα. Το περίεργο συναίσθημα,...

Η μοναξιά τρύπωσε εντός μου. Η ψυχρή της αγκαλιά παγώνει τα σωθικά μου. Νόμιζα πως οι αγκαλιές ζεσταίνουν την ψυχή. Κάτι μου ξέφυγε μάλλον στην...

Έρχεται η στιγμή που ο καθένας από εμάς εκτελεί τη ζωή του εν ψυχρώ με μια λάθος απόφαση. Της βάζουμε το πιστόλι στον κρόταφο και...

Μία ζωή γεμάτη μνήμες αποζητούμε όλοι. Φίλους, παραλίες, νύχτες να μας φιλέψουν λίγη σιωπή. Λίγη μόνο για να μη μελαγχολήσουμε, ίσα ίσα να συλλογιστούμε. Νύχτες...

Πού είναι εκείνοι που κάποτε για αυτούς έκανες τη νύχτα μέρα για να είσαι εκεί, δίπλα τους. Να τους παρηγορείς για τη δουλειά που έχασαν;...

Μπλοκαρισμένη σε μια καθημερινότητα που δε μου ταιριάζει. Και αν κάτι με κρατάει ακόμα, είναι ότι δεν άλλαξε ο τρόπος που με κοιτάει στα μάτια....

Αυτός ο θόρυβος με ξεκουφαίνει κάθε φορά που κλείνει μια πόρτα. Δεν υπάρχει συνήθεια στην επανάληψη. Δεν υπάρχει αρκετός αέρας στο τίποτα και η ατμόσφαιρα...