Yearly Archives: 2020

Έφτασε η μέρα που αυτός ο δύσκολος χρόνος παραδίδει τα κλειδιά του στο νέο, εκείνον που περιμένουμε γεμάτοι λαχτάρα και ελπίδα. Δε θα μιλήσω για τα άσχημα που μας έφερε, αλλά για όλα αυτά που μας δίδαξε αυτή του η ασχήμια. Για τον τρόπο που μας άλλαξε, τον καθένα μας […]

Δώσαμε, πήραμε, κλάψαμε, γελάσαμε, πέσαμε, σηκωθήκαμε, χτίσαμε, γκρεμίσαμε και η ζωή συνεχίζεται με τους ανθρώπους που παρέμειναν κοντά μας. Σημάδι μάλλον ότι άξιζαν. Άλλοι εξαφανίστηκαν αφού αυτό που μας άφησαν στο τέλος ήταν ένα τίποτα. Σαν να μην πέρασαν καθόλου από τη ζωή μας και το αποτύπωμα τους το ξέπλυνε […]

Στο σήμερα πλέον, λατρεύω να παρατηρώ συμπεριφορές, να τις μελετάω και να τις αφουγκράζομαι. Γιατί; Επειδή στο κάποτε δεν το έπραξα και μου κόστισε, και στο τώρα πια έμαθα να με προστατεύω. Υπομονή χρειάζεται και να γνωρίζεις να διακρίνεις τις μικρές θολές κινήσεις, αυτές που τελικά προδίδουν ή φανερώνουν τον […]

Η ανάγκη!  Αυτή η παλιοανάγκη, που εξαπατά μυαλά, δελεάζει ψυχές, υποτάσσει και κυριεύει μυαλό και σώμα. Αυτή η πόρνη, που σε καθιστά δέσμιο του άλλου σε ανύποπτο χρόνο. Πολύ γρήγορα όλα εξελίσσονται σε ανάγκες. Ανάγκη να σου μιλήσω, να σε δω, να σε αγγίξω. Παιχνίδι άνισο, σκληρό. Με χαμένο, πάντα! […]

    Γεροχρόνε, τι μου κρύβεις; Τι όμορφες και άσχημες στιγμές μου φυλάς; Θα βαδίσω αυτόν το δρόμο μοναχός; Θα βρω τον ένα άνθρωπο που όλοι μας αναζητάμε; Μήπως, θα τον βρω και θα τον χάσω μέσα από τα χέρια μου; Γιατί παίζεις με φύλλα κρυμμένα; Εγώ πάντα ήμουν ειλικρινής. […]

Επειδή μας ξέρω, δεν ανησυχώ. Θα μιλάμε για τους θανάτους των συνανθρώπων μας και την ίδια ώρα θα αναθεματίζουμε τα μαγαζιά που είναι κλειστά και δεν μπορούμε να ψωνίσουμε. Θα λυπούμαστε για δέκα λεπτά για τη μοναξιά και τον άδικο θάνατο, το ξεκλήρισμα μιας γενιάς που θα έπρεπε να φύγει […]

Είδα το χρόνο να ρίχνει του φόβου τα πέπλα στα βλέμματα και η αγωνία να οργώνει αυλακιές στων ανθρώπων τη μορφή. Οι μέρες να περνούν ίδιες φαντάσματα σε άδεια δώματα και πληγές να μαζεύονται σε κορμί, καρδιά και ψυχή. Τα νοσοκομεία να ‘ναι χαρακώματα μιας μάχης άνισης και κόσμος να […]

Η ξύλινη σκάλα.  Κάθε σκαλί μία μνήμη, κάθε ήχος ένα τρίξιμο σαν ουρλιαχτό φυλακισμένης στο χρόνο επιθυμίας.  Παλιά καθίσματα, ξύλινα τραπεζάκια, να διατηρούν ένα λίγο απ’ το μεγαλείο του δέντρου, ένα λίγο  απ’ το μεράκι του μάστορα. Καθηλωμένα σε ένα πολύ, απ’ των θαμώνων την ψυχή. Παλιά βαρέλια καινούργιοι καημοί… […]

I: Ποτέ δε μου άρεσαν τα Χριστούγεννα. Δεν έβρισκα νόημα σε όλη αυτή τη γιορτινή ατμόσφαιρα, τα λαμπιόνια και τις γιρλάντες, από τη στιγμή που οι άνθρωποι ήταν ως επί το πλείστον ψεύτικοι. Τα τελευταία χρόνια ζούσα στην πόλη μόνη μου. Στο χωριό δε γύριζα για τις γιορτές. Το πήραν […]

Άσε με… Έλα να φτιάξουμε ένα δικό μας κόσμο που δεν υπακούει σε νόρμες και δεδομένα, μια δίκη μας συνθήκη αναρχική, που δε θα θυμίζει σε τίποτα αυτήν που επικρατεί στον νέο τούτο κόσμο. Άσε με να σου ζεστάνω την καρδιά. Να πλημμυρίσει με αγάπη, να αρχίσει και πάλι να […]

Είναι κάποιοι άνθρωποι πολύ πεινασμένοι. Λιμοκτονούν, τους θερίζει η πείνα, είναι ασυγκράτητοι! Μπροστά στη θέα της λείας τους γίνονται άγρια θηρία, αδίστακτα αγρίμια. Μα δεν πεινούν για φαγητό, αλλά για κάτι άλλο.   Ψυχές καταβροχθίζουν και καρδιές κι άλλες φορές ζωές ολόκληρες ή και μυαλά. Σωστοί ανθρωποφάγοι, ροκανίζουν τα χρόνια […]

Το 2020 δεν ήταν καλή χρονιά. Μετρήσαμε περισσότερα δάκρυα απ’ ότι γέλια, περισσότερες λύπες απ’ ότι χαρές, περισσότερα «όχι» απ’ ότι «θέλω». Μετρήσαμε το τέλος του όταν βρισκόταν ακόμη στο ξεκίνημα του. Κι όλο περιμέναμε να φτάσει η πολυπόθητη στιγμή να το αποχαιρετίσουμε και να πάμε παρακάτω. Να αφήσουμε πίσω […]

Ο Μάριος είναι ένας εργένης σαράντα πέντε ετών, ευγενικός και ξεκάθαρος. Δε δίνει ποτέ υποσχέσεις που γνωρίζει εκ των πρότερων ότι δε θα τις τηρήσει. Με εμφάνιση που θυμίζει Ιταλό, σαγηνεύει σχεδόν όλες γυναίκες. Ο ίδιος ενώ θαυμάζει και σέβεται το θηλυκό πληθυσμό, δύσκολα θα παρέμενε πιστός σε μια και […]

Τι είναι ρομαντισμός τελικά; Υπάρχει στις μέρες μας; Μιλάω για εκείνο το βαθύ ρομαντισμό. Όχι για εκείνον που τα κοριτσάκια ονειρεύονται να ντυθούν στα άσπρα και στις δαντέλες και τα στρας για να χορέψουν με έναν άντρα μπλουζ, με ένα σωρό μάτια στραμμένα πάνω τους. Με ένα φωτογράφο κι έναν […]

Ήταν παράξενη η πόλη. Μία ανηφόρα γκρι. Μία απάτητη ανηφόρα, μοκέτα έδειχνε σαν να γεννιόταν εκείνη τη στιγμή, κάθε φορά. Ούτε ένα χνάρι δεν έμενε σαν την ανέβαινες. Ο ήλιος κοντοκουρεμένος, με ένα πληγωμένο φως το οποίο δεν μπορούσε να απλωθεί. Μόλις το κοιτούσες έχανες τα μάτια σου. Σε τύφλωνε. […]

Στο βόρειο πόλο επικράτησε σιωπή φέτος τα Χριστούγεννα. Ο Άη Βασίλης έπεσε σε βαθιά μελαγχολία. Ο Ρούντολφ με την παρέα του δεν πέταξαν σε άλλες χώρες να παραδώσουν στα μικρά παιδιά τα δώρα που ζήτησαν. Χιλιάδες γράμματα διαβάστηκαν, άλλα τόσα παιχνίδια φτιάχτηκαν. Ένα προς ένα για κάθε μικρό μας φίλο […]

Πολύ μικρός αυτός ο κόσμος  για τις αγάπες τις μεγάλες…    Δεν τις χωρά.  Δεν τις αντέχει.    Άλλες,   στο άπειρο κατάμαυρο κενό του τις συνθλίβει, τις σκορπά  κι άλλες τις φυλακίζει σε μια του χωροχρόνου καμπύλη ασφυκτική.   Κι αυτές οι τελευταίες, ίδιες φαντάσματα θαρρείς, πότε ουρλιάζουν τ’ άδικο […]

Τις τελευταίες μέρες του χρόνου είθισται να γίνεται ο απολογισμός της χρονιάς. Η χρονιά αυτή, φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ένα έτος κομβικό το 2020 που άλλαξε ολόκληρη την κοσμοθεωρία μας, τις συνήθειες και τη ζωή που ξέραμε μέχρι σήμερα. Καραντίνα, εγκλεισμός, ατομική ευθύνη, τρεις λέξεις-φράσεις που φορέθηκαν […]

Αυτοί, οι άλλοι άνθρωποι, οι διαφορετικοί. Εκείνοι με τη χρυσή καρδιά.  Τους συναντάς σπάνια, μα όταν τους γνωρίσεις, τους κρατάς στη ζωή σου. Έχουν ένα χαμόγελο γλυκό, και δυο μάτια όλο ζωντάνια. Τα δε λόγια τους, είναι μετρημένα και σοφά. Κακός λόγος δε βγαίνει από τα χείλη τους για κανέναν. […]

Και όσο εμείς ξορκίζουμε το κακό, τόσο εκείνο βρίσκει τρόπο και τρυπώνει στην ψυχή μας. Τότε λοιπόν ή καθόμαστε και το κοιτάμε ή καταστρώνουμε νέα σχέδια για την αντιμετώπιση του. Κάπου εκεί το μυαλό μας έρχεται να μπλοκάρει από ένα σωρό ξενόφερτες λέξεις και έννοιες που έχουν γίνει η καθημερινότητα […]

Χορεύουμε απόψε κάτω από το φως της ημισελήνου; Είναι το κάλεσμά της λάγνο. Εμάς τους δυο προσκαλεί.   Είναι μια αφορμή τα σώματά μας να ενωθούν σε ένα χορό που βήματα δεν έχει.   Θα στεκόμαστε αντικριστά, έως ότου η ημισέληνος γιομίσει. Και κανείς δε θα τολμήσει να κάνει το […]

Γεμάτη η ζωή μας με γρήγορους ρυθμούς, μηχανικές καθημερινές κινήσεις, πληθώρα σκέψεων καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Περιμένουμε με ανυπομονησία να έρθει μια γιορτή για να φάμε, ένα βράδυ σημαντικό για να γευματίσουμε διαφορετικά, ή μπορεί να είναι απλά ένα ξεχωριστό κολατσιό ή μια γευστική ιδιαιτερότητα σε οποιαδήποτε ώρα […]

Βρίσκεσαι συχνά και χωρίς κανένα προφανή λόγο αντιμέτωπη με αγενείς ανθρώπους. Επηρεάζεσαι και κατακλύζεσαι από συναισθήματα αποστροφής και απογοήτευσης. Έχεις πιέσει τον εαυτό σου να καταγράφει τις αρνητικές θύμησες και με επιμονή να τις διατηρεί. Είναι οι εμπειρίες σου και μέσα από αυτές θα είσαι -λες- καλά προετοιμασμένη για να […]

Ένα δίλημμα στο οποίο πέφτουν πολλοί άνθρωποι που προσπαθούν να σώσουν μια σχέση, είτε αυτή είναι διαπροσωπική είτε ερωτική, είναι το «αν θα πρέπει να δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία στον άλλον», προκειμένου να του δώσουν λίγο ακόμα χρόνο να αλλάξει κάποια στοιχεία στη σχέση αυτή που τους δυσκολεύουν.   Συνήθως, […]

Να φεύγεις από πρόσωπα και καταστάσεις που σε γεμίζουν δάκρυα. Να φεύγεις από μέρη που σε εγκλωβίζουν. Να φεύγεις από δεσμούς που σε πνίγουν. Να σπας τις αλυσίδες και να τολμάς. Να γίνεσαι δυνατότερος και κύριος του εαυτού σου. Να μην εξαρτάσαι και να μην αγκυστρώνεσαι, αλλά να ζεις αυτοβούλως. […]