Ανασφάλειες χιλιομετρικές
Καληνύχτα, φεύγεις νύχτα. Με μια αδέξια φιλοξενία, η αγκαλιά σου αμαρτία, νύχτα φορεμένη με αδράχτι. Έρωτας απάτη. Καληνύχτα, το φεγγάρι θα σε πάρει. Πάντα μια...
Καληνύχτα, φεύγεις νύχτα. Με μια αδέξια φιλοξενία, η αγκαλιά σου αμαρτία, νύχτα φορεμένη με αδράχτι. Έρωτας απάτη. Καληνύχτα, το φεγγάρι θα σε πάρει. Πάντα μια...
Χάσαμε το τρένο των οκτώ, έρχομαι εκεί που είσαι να σε βρω. Όμως, ούτε εκεί δεν είσαι, είσαι μόνο στο μυαλό. Ουρλιάζω τα ξημερώματα,...
Χτυπώ την πόρτα σου, δειλά ανασαίνω. Λίγο πριν την τελευταία εκπνοή, η ύστατη αλήθεια: Σε ερωτεύτηκα, σε έχασα, με αγάπησα. Για μια προσδοκία...
Ταπεινά, σαν άγγελος, θα πιω, θα βρέξω τα χείλη από το συντριβάνι του πόνου κι έπειτα θα ορίσω να κρατήσει η κοπέλα το συντριβάνι, ο...
H ηχώ του φιλιού στο σκοτάδι, θα σου φέρει μια ζάλη. Θα δαγκώνεις τα χείλη κρυφά και απότομα θα γεύεσαι το φιλί. Το συναίσθημα...
Κοίτα να δεις, που πάλι θέλω να σου γράψω. Μαύρο στυλό ξανά θα πάρω και πάνω σε λευκό χαρτί μέσα από σύμβολα μικρά, άτακτα...
Το όνομά σου κάθε μέρα, προφέρω σαν ποινή, αχ, πόσο θα ‘θελα να είχαμε ζωή κοινή. Μα όποιος κάτι θέλησε το είχε στη στιγμή,...
Είδα το χρόνο να ρίχνει του φόβου τα πέπλα στα βλέμματα και η αγωνία να οργώνει αυλακιές στων ανθρώπων τη μορφή. Οι μέρες να περνούν...
Η ξύλινη σκάλα. Κάθε σκαλί μία μνήμη, κάθε ήχος ένα τρίξιμο σαν ουρλιαχτό φυλακισμένης στο χρόνο επιθυμίας. Παλιά καθίσματα, ξύλινα τραπεζάκια, να διατηρούν ένα λίγο...
Χορεύουμε απόψε κάτω από το φως της ημισελήνου; Είναι το κάλεσμά της λάγνο. Εμάς τους δυο προσκαλεί. Είναι μια αφορμή τα σώματά μας να...
Δάχτυλα βαμμένα, σε χρώμα μπορντό. Χρώμα των παθών της. Χρώμα κόκκινο. Να σπάει το γκρι του χειμώνα. Να μη μιζεριάζει πια. Μόνο να θυμάται πως...
Μια κραυγή ησυχίας σου έταξα για να σπάσω σε μεγαλύτερες δόσεις ευτυχίας κι εσύ φοβήθηκες τις ρωγμές κι άφησες το φως απ’ έξω να περιμένει....
Σε προσμένω. Μαραμένο το φιλί σε μια όψη που σου μοιάζει. Δε με νοιάζει τι θα πουν. Όσα λόγια ειπωθούν, θα τους λείπει η λάμψη...
Ας μην ξημερώσει η μέρα που θα είσαι μακριά μου. Μη φωτίσει ο ήλιος το σκοτεινιασμένο μου ουρανό. Τα σύννεφα ας κρύψουν κάθε ίχνος ευτυχίας,...
Πόλη υγρή. Πρόσωπα στεγνά κι ανέκφραστα. Άνθρωποι κουρασμένοι. Σκοτεινές φιγούρες κι όμως, μέρα! Φθινόπωρο, σε ένα Νοέμβρη θυμωμένο. Χρώματα καφεκίτρινα, μα χρώματα, υπάρχουν; Άνθρωποι στους...
Εσύ, δε θες να μου μιλάς. Τις αποστάσεις σου κρατάς. Πού να’ σαι τέτοια ώρα, ποια αγκαλιά ζητάς; Στείλε μου ένα μήνυμα, έστω και...
Ένας φίλος, κάποιος φίλος, κάποτε γνώρισα έναν φίλο. Φιλαράκο μου, εγώ θα είμαι πάντα για σένα εδώ. Εγώ σε έχω συγχωρέσει και θέλω να μπορώ...
Στην ακροθαλασσιά, τα κύματα μ’ αγκάλιασαν, με έπνιξαν και είχα στο στόμα μια γεύση από αλάτι. Λίγο πριν το τελευταίο τέλος, μια αύρα θεϊκή,...
Δεν ήρθα σε αυτή τη ζωή για να την ξοδέψω χωμένος, λουφαγμένος σε χαρακώματα που έσκαψαν άλλοι. Δεν ήρθα σε αυτή τη ζωή για να...
Εσύ και πάλι εσύ, εσύ πίσω από τις λέξεις. Για πες μου πόσα χιλιόμετρα μακριά θα αντέξεις; Εσύ και κάθε έρωτας, θα παίζεις με...
Ψάξε με! Δεν άλλαξε τίποτα, όπως τότε. Η ψυχή μου καρτερεί. Όπως τότε. Λαχταρά. Όπως τότε. Θέλει. Όπως τότε! Ανάμεσα σε κάτι λέξεις, υπάρχω… Μικρές...
Άσε με να μπω σε αυτό το συνωστισμένο λεωφορείο, που έχει προορισμό τη Σελήνη σου. Αν με αφήσεις να μπω, υπόσχομαι να μη σε ξανά...
Περίμενέ με στην αυλή, με ένα χαμόγελο στα χείλη. Περίμενε σου λέω, μη φεύγεις. Είναι αργά, μου λες. Και πάλι κοιταζόμαστε, με αμήχανες...
Διάβασα προχθές κάτι που με συγκλόνισε. Η αίσθηση, η αφή, η επαφή είναι μονάχα δική μας. Δε νιώθουμε τον άλλον, παρά μόνο το δέρμα μας,...
Βράδια ατέρμονα, βράδια μοναξιάς, βράδια που καρτερούν ένα χάδι παρηγοριάς. Οι σκέψεις χάνονται στην άβυσσο της ψυχής και μια κραυγή του νου σκοτώνει τη σιωπή....