Ποίηση

Από μικρή ζωγράφιζα το πέταγμα του γλάρου και τον αθώο ύπνο του στην άκρη κάποιου φάρου. Ποτέ μου δεν πεθύμησα των κοριτσιών παιχνίδι. Μόνο του...

Κάθε μέρα τη βλέπω στο ίδιο σημείο. Σε ένα βρώμικο σπασμένο πεζούλι, απλώνει το ταλαιπωρημένο ισχνό κορμί της περιμένοντας το τίποτα και τον κανένα. Στην...

Από της γειτονιάς το μικρό βιβλιοπωλείο  αγόρασα χρωματιστές ράβδους πλαστελίνης.    «Για το παιδί;», με ρώτησαν.  «Για το παιδί», τους είπα.    Γύρισα ανυπόμονη στο...

Τι να μου δώσεις άλλο, αντίο, είπαμε, μεγάλο. Αλήθειες και φωνές, πικρία με σιωπές.   Κηδεία του εαυτού, φροντίδα είναι.   Στα πόσα αντίο φεύγεις,...

Κάθε νύχτα επιστρέφω για να ρίξω τα κάστρα μου στα μάτια σου μπροστά. Αυτά που έχτιζα στην άμμο. με τα σπαρμένα κοχύλια που κατάπιαν τα...

Ήθελα να φύγω.  Δε με ένοιαζε για πού.  Απλά μωρέ να φτιάξω μια βαλίτσα. Να ρίξω μέσα τα απαραίτητα.  Όχι πολλά, τα απαραίτητα.  Δύσκολο να...

Να τες οι μάσκες, πέφτουν και σπάνε, και οι Θεοί γελάνε.   Μια ελαφρότητα, που έχει η απλότητα, να είσαι άνθρωπος δίχως τους ρόλους.  ...

Έχω δει μανάδες με παιδιά να τις τρώει αργά το αγιάζι σε σταθμούς και δρόμους. Ορίστε λοιπόν πως γράφεται η τραγωδία. Έχω δει κουστουμαρισμένους σκύλους...

Όλα τα δώσαμε.  Μόνο ένα πουλόβερ φθαρμένο. Αυτό το φυλάξαμε.  Κίτρινο πεσμένο.  Είχε με τον καιρό χάσει την ελαστικότητά του. Το πλύναμε, το σιδερώσαμε,  το...

Πάτησες τις χορδές μου.  Τους ομόκεντρους κύκλους της ευαισθησίας μου.  Σιωπή. Η σκέψη τρέφεται με αγκάθια.  Η απουσία έγινε φυγή για να σε ψάχνω τις...

Με κλειστά τα μάτια η ακρόασή του. Σαν ουράνιο αριστούργημα το επίγειο άκουσμά του. « – Τι είναι τέχνη; » με ρωτούν. Δίχως δισταγμό και...

Εγώ τους σκότωσα. Και τους δύο εγώ.  Με τα ίδια μου τα χέρια. Πρώτα αυτόν.  Έπειτα εκείνη.    Έπεσα πάνω τους σαν αγρίμι μέρες νηστικό. ...

Σε ένα παγκάκι μια φορά, μου άφησες το χέρι και ήταν η παραλία πιο άδεια από ποτέ.   Είχε φεγγάρι ολόγιομο με φως, το χέρι...

Αρχή γενομένης – εν όλω – του χρόνου τούτου. Αβουλία γεγονότων. Άγουρη διαπίστωση. Ατολμία δισταγμού. Ανωριμότητα σπαραγμού. Αντοχή φραγμού. Άνοιξη βλέμματος. Ανάσταση Κυρίου. Άνθιση θέρους....

Είναι μέρες που ξυπνάω χαρούμενη. Με μια γλυκιά υποψία χαμόγελου και ένα ίχνος ηλιαχτίδας να μου ζεσταίνει το άδειο μου κορμί. Μέρες φωτεινές ακόμα κι...

Προχώρησα στου δάσους μέσα την καρδιά. Μια καταιγίδα πέρασε για λίγο και έπαιξε με το φόβο μου. Ζώα και πουλιά είχαν κουρνιάσει στις φωλιές τους....

Τι φοβάσαι να εκτεθείς; Από ποιες πληγές προσπαθείς να κρυφτείς; Από τις σχισμές πάνω στο δέρμα σου, προσπαθεί να ξεπροβάλλει το φως σου. Άσε το...

Είχα συνηθίσει να βλέπω τα πρόσωπα των ανθρώπων. Σε τρένα, σταθμούς, δρόμους, μαγαζιά, ανθρώπινες εκφράσεις κάθε είδους τραβούσαν το βλέμμα μου. Γέλιο, κλάμα, σοβαρότητα, άγχος,...

Τα τραγούδια της αγάπης να τα λες με ένα στόμφο που τον θάνατο θα διώχνουν.   Θα ορίζουν στο εξής, τους ανθρώπους που πονάνε. Την...

Να ‘σαι βροχή θέλω.  Να βρεις ρωγμές και να περάσεις                 κι ως το μεδούλι του κορμιού, ως της...

Τον έρωτα που σου ζητώ τον έχεις πια πουλήσει στα αζήτητα για μια τιμή μηδαμινή. Μόνο τυφλός θα τον αγόραζε, κι αν τον άγγιζε, θα...

Με τα μάτια του σώματος, κοίταξα τον κόσμο. Με τα μάτια του πνεύματος, είδα την πλάση. Ήρθα για να ξαναφύγω. Χάθηκα για να βρεθώ. Βρέθηκα...

Δώσε μου ξανά λίγο έρωτα. Δώσε μου πολύ, πόνο και φιλί.   Μη κοιτάς τα μάτια μου, το βράδυ θα μαζεύω τα κομμάτια μου. Κι...

Καθώς τα χέρια μου αγκαλιάζουν απόψε όλα όσα έχω αγαπήσει, εκείνο το παλιό ρολόι στον τοίχο στρέφει τους δείκτες του μονάχα στ’ όνειρο. Περασμένα λεπτά,...

Εγωισμός στον έρωτα; Φύγε! Κάνε πίσω! Κοροϊδεύεις στυγνά αυτό απ’ το οποίο γεννήθηκες. Φύγε, δεν του πρέπει του αληθινού έρωτα, δεν του πρέπει! Ο έρωτας...