8 Μαΐου 2018

Η ζωή γράφεται στο “εδώ” και στο “τώρα”

Και κάπως έτσι, για άλλη μια φορά η αντοχή σου στέρεψε και η υπομονή σου εξαντλήθηκε. Νεύρα, πίεση, αναποδιές και διαφόρων λογιών κακοτοπιές σε γονάτισαν...

6 Μαΐου 2018

Άλλη μια χρονιά πλησιάζει για τις Πανελλήνιες εξετάσεις

Αυτή η χρονιά λοιπόν, σιγά-σιγά πλησιάζει στο τέλος της. Στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Σε έναν στόχο, ένα όνειρο, μια ελπίδα για το μέλλον. Άγχος και πανικός....

6 Μαΐου 2018

Πρέπει να συνεχίσω και ας χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο αργότερα…

Χωρίσαμε . Και όχι , οι τόνοι παγωτών δεν βοηθάνε , καιρό τώρα … Ένα χρόνο και κάτι , δεν προσφέρουν τίποτα , παρά μόνο...

6 Μαΐου 2018

Γιατί προτιμώ τη μοναξιά από τον συμβιβασμό

Εξήγησε μου το γιατί να και ίσως μετά μπω στη διαδικασία να συζητήσω μαζί σου. Εξήγησε μου γιατί είναι μεγάλο κρίμα όπως ονόμασες το γεγονός...

5 Μαΐου 2018

Σε περιμένω χωρίς προσδοκίες

Και ναι… Είμαι χαρούμενος… Είμαι αισιόδοξος… Γεμάτος με θετική ενέργεια Έτσι φαίνομαι στους γύρω μου! Κοροϊδεύοντας τον εαυτό μου… Όσο ασχολούμαι με κάτι είναι όλα...

3 Μαΐου 2018

Στα check in της πλήξης η μοναξιά κάνει πάρτυ

Εσύ πόσο «τέλεια» πέρασες στις διακοπές; Πόσα “likes” νόστιμο ήταν το φαγητό σου; Πόσο «ουάου» όμορφος είσαι; Πόσα «χαχα» αστείος; Και στο φινάλε πόσα megabytes...

3 Μαΐου 2018

Ξέρεις τι αξίζεις!

Προσδοκίες, προκλήσεις, έλλειψη χρόνου! Προτεραιότητες που χάνονται σε μια σύγχυση ευθυνών! Και ένας άνθρωπος όμηρος… Όμηρος του εαυτού του… Ξέρω… Ξέρω πως είναι… Σε διακατέχουν...

2 Μαΐου 2018

Οι τοξικοί άνθρωποι δηλητηριάζουν την ψυχή σου

Εκείνοι οι όσοι “πουλάνε” πόνο για να “αγοράσουν” τον οίκτο σου. Είναι αυτοί που οπότε και να τους ρωτήσεις πάντα θα έχουν κάτι άσχημο να...

1 Μαΐου 2018

Ο δρόμος της αναζήτησης ανάμεσα στους αμμόλοφους της ζωής

Χαίρετε. Είναι ώρα να κάνουμε την πρώτη μαγιάτικη μας βόλτα. Ανάμεσα σε άνθη, αγρούς, θάλασσες και την εαρινή ζέση σας θέτω το εξής ερώτημα. Ποιον...

30 Απριλίου 2018

Κι όσα μας έμαθε η αγάπη τους. Εκείνη του Καρυωτάκη και της Πολυδούρη.

Κι όσα μας έμαθε η αγάπη τους. Εκείνη του Καρυωτάκη και της Πολυδούρη. Πρέπει να είσαι λίγο τρελός και ονειροπόλος για να γράψεις ποίηση λέει....