Γράμματα στη Θεά Αθηνά – Ρ
Ρεαλιστικά, πάντα πάθαινα μια κάποια κατάθλιψη συνειδητοποιώντας πως το καλοκαίρι τελειώνει. Ξύπνησα νιώθοντας να με ενοχλεί το ελάχιστο φως που τρύπωσε απ’ το κενό στις...
Ρεαλιστικά, πάντα πάθαινα μια κάποια κατάθλιψη συνειδητοποιώντας πως το καλοκαίρι τελειώνει. Ξύπνησα νιώθοντας να με ενοχλεί το ελάχιστο φως που τρύπωσε απ’ το κενό στις...
Ι: «Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι», λέει μια παροιμία και είναι από τις...
Γοητεύομαι απ’ τις παύσεις. Έλκομαι απ’ τη στοργή κι ας μην υπάρχουν τρόποι να συλλαβίσεις σε μια αγκαλιά την ομορφιά της. Εισχωρώ σε μια ρωγμή...
Σε κάτι υπόγεια μαγειρεία, χωμένα στο κέντρο της Αθήνας, λίγο σκοτεινά, λίγο παρακμιακά, ανεπιτήδευτα ρετρό, που διατηρούν τη γνησιότητα των περασμένων χρόνων, που δεν επιδόθηκαν...
Είμαι μια γυναίκα που αγαπά την περιποίηση. Λατρεύω να ξοδεύω ώρες δοκιμάζοντας ρούχα, συνδυάζοντας χρώματα και υφές,προσπαθώντας να τελειοποιήσω τη μαύρη γραμμή που κοσμεί συχνά...
Θαρρώ πως μεγάλωσα σε μία νύχτα. Έχω από το πρωί που κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Δε λέω να ξεκολλήσω τα βλέμμα μου από πάνω μου. Είναι...
Μία από τις φράσεις κλισέ και τις φερόμενες ως απλές μεγάλες αλήθειες της ζωής είναι πως “είμαστε οι επιλογές μας”. Το παράδοξο με το σύγχρονο...
Χαραμίζεσαι. Χαλιέσαι. Χάνεις χρόνο. Τι δεν έχεις καταλάβει ακόμα; Δίνεις χρόνο σε άτομα που δε θυσιάζουν τρία λεπτά για να σε πάρουν ένα τηλέφωνο. Στεναχωριέσαι...
Δένεσαι τόσο πολύ με τους ανθρώπους που χάνεις τη ζωή αναλύοντας πράγματα. Όλοι κρύβουν μέσα τους σκοτάδια και εσύ αναλώνεσαι να τα βγάλεις στην επιφάνεια....
Της ησυχίας οι σιωπές, δεν είναι φτιαγμένες από σάρκα. Έχουν ένα πρόσωπο καθαρό κι αέρινο. Έχουν πονεμένο παρελθόν και παρόν που παλεύει με χίλια τόσα...
Ι: Με τον Αποστόλη είμαστε φίλοι από το δημοτικό. Έχουμε πολλά κοινά αλλά και διαφορές και αυτό καθιστούσε τη σχέση μας πολύ ιδιαίτερη. Μεγαλώσαμε μαζί...
Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να καταλάβουμε εγκαίρως σ’ αυτήν τη ζωή, είναι πόσο ρευστοί και αναλώσιμοι είμαστε. Οι γκρίνιες, οι διαφωνίες, οι εγωισμοί και...
Θα βάλω στο αθόρυβο τη μνήμη κι ό,τι αγγίζει τις ηδονές της. Έτσι θα καταδιώκονται οι σκέψεις και θα σβήνει το φως η φυλακή από...
Απόψε θα σε θυμηθώ συνειδητά, θα πλέξω τα σενάριά μου. Θα διώξω κάθε τι που σε σκιάζει, ιδεατό κορμί και έρωτας στην πλάση. Και θα...
Ο Ανδρέας απολάμβανε τα πρωινά της Κυριακής με καφέ και μια βόλτα ανάμεσα σε λουλούδια. Έβγαινε από το σπίτι του, διέσχιζε τον μικρό δρόμο απέναντι,...
Πόσο θα ήθελα να κάνω μια κοπάνα από την καθημερινότητά μου. Ένα δίωρο μου αρκεί. Λίγο να νιώσω πως έχω ακόμη μέσα μου μια μικρή...
Μία ζωή γεμάτη “πρέπει”, και όταν δεν έχεις καμία διάθεση να κάνεις αυτό που πρέπει κάθε μέρα, κάθε φορά, σε κάθε περίσταση, τότε αρχίζουν και...
Σε τούτο το ταξίδι που λέγεται ζωή, ο καθένας διαλέγει τη ρότα του, τη διαδρομή, το πλεούμενο και άλλα πολλά. Άλλοι διαλέγουν δρόμο σύντομο και...
Και όσο τα χρόνια περνούν και κάθε μέρα κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη, διακρίνεις και ένα νέο μικρό ρυτιδάκι να διαγράφεται. Σκέφτεσαι. Θεέ μου,...
Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Τι θα γινόταν άραγε εάν ο καθένας από εμάς έκλαιγε, έβριζε, ξεσπούσε σε γέλια, χοροπηδούσε από τη χαρά του καταμεσής του...
Φεγγάρι ολόγιομο χθες. Θυμάμαι πάλι τον Ρίτσο που έγραφε: “Ούτε απόψε πανσέληνος. Ένα κομμάτι λείπει. Το φιλί σου”. Με κυριεύει ανατριχίλα. Ο στίχος του αγγίζει...
Οι υπέρτατες στιγμές… Κι αν έρχονται, θα φύγουν και θα είμαστε πάλι από την άλλη μεριά του τούνελ, εκεί, λίγο πριν πάρουμε βαθιά ανάσα και...
Δεν έχει σημασία το ταξίδι, εσύ κοίτα μόνο να το απολαύσεις. Αφού άλλος ορίζει τη ρότα σου. Ακόμη και αν είσαι καπετάνιος, η πυξίδα της...
Το απέφευγα όπως ο διάολος το λιβάνι. Δεν ήθελα με τίποτα να το ανοίξω. Ήταν σαν να άνοιγα την ίδια ώρα πληγές. Έτσι το είχα...
“Δεν έχεις ανάγκη”, σου λένε. Βγάζουν ένα πόρισμα και σε κατατάσσουν στη λίστα των ισχυρών. Των λεφτάδων. Μα εσύ το μόνο που κάνεις είναι να...