Μεταξύ μας

Αλλά και χωρισμένοι στην πραγματικότητα Πάλι νευριάζω και τρώγομαι με τα ρούχα μου που δεν είσαι εδώ. Μου τη δίνει. Δε θέλω να ενδιαφέρεσαι για...

Αν βλέπεις στο ηλιοβασίλεμα το ίδιο Ορισμένες στιγμές κοιτάω το τίποτα, τον ουρανό, το χαώδες μπλε που μας περικλείει και σκέφτομαι: τι είμαι άραγε προορισμένος...

Αγάπη μου, μη φανερώσεις το πόσο με αγαπάς. Κράτησέ το για απόθεμα, εκεί που θα πας. Εκεί να δείξεις όλη σου τη δύναμη την αντοχή...

Μανούλα μου, δεν ξέρω που θα έφτανα  για μια αγκαλιά σου ακόμα.  Σε τι δρόμους κακοτράχαλους  θα μάτωνα τα πόδια μου αν να σε φτάσω,...

Ανέκαθεν με εκνεύριζαν οι άνθρωποι που ανεξαρτήτως δημοσιογραφίας, γνώσεων, ή κάτι παρόμοιο και με κανέναν να ρωτάει για τη γνώμη τους, δημοσίευαν άρθρα σχετικά ή...

Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Το βασίλειο της φύσης τεράστιο, η δύναμη της απόλυτη. Κι όμως ο άνθρωπος όλα αυτά τα χρόνια έχει την τάση να...

Κι ο πλανήτης από ζωοδότης, έγινε πια επαίτης ζωής… Κι εμείς θα γείρουμε με κροκοδείλια δάκρυα  για άλλη μια φορά, το “χρέος” μας να κάνουμε....

Κατέβηκα από το αεροπλάνο και κοίταξα την απέραντη ρομαντική πόλη που ξεπρόβαλε μπροστά μου. Αυτό το ταξίδι στο Παρίσι το περίμενα με ανυπομονησία. Επιθυμούσα τόσο...

Το’ χω στ’αλήθεια απορία αν διακρίνεις τον Δημήτρη Ξανά εδώ, δεν ξέρω τι κάνει. Άραγε πιστεύει ότι εδώ είναι η θέση της; Δεν καταλαβαίνει πως...

Η μέρα εκείνη είχε φθάσει. Τα χιλιόμετρα των συζητήσεων έκοβαν το νήμα του φίνις. Με γρήγορες κινήσεις, κοίταξε επίμονα τον εαυτό της στον καθρέφτη, καθώς...

Τι παίζει λοιπόν με την καλοσύνη; Μήπως μας άφησε χρόνους ή έχει γίνει είδος προς εξαφάνιση, κάτι σαν την καρέτα – καρέτα ας πούμε; Πού...

Υπάρχουν στη ζωή μας άνθρωποι που δίνουν ηρεμία και σχέσεις που την εξαφανίζουν. Δεν ξέρω γιατί συνήθως διαλέγουμε το λάθος, γιατί διαλέγουμε τη σχέση εκείνη...

Ι: Η Σμαρώ, όταν πήρε την απόφαση να στεφανωθεί τον Σαράντη ήξερε πάνω κάτω τα προβλήματα που θα καλείτο να αντιμετωπίσει όντας είκοσι χρόνια μικρότερή...

Απόψε έσπασα. Σταμάτησα να είμαι συμπονετική με όλα τα πλάσματα και αυτός ο πόνος που ένιωσα μέσα μου με έκανε και διαχώρισα τους ανθρώπους, χωρίς...

Απόμακρος, βυθισμένος σε σκέψεις που δε σε οδήγησαν ποτέ πουθενά. Χαμένος σε μια καθημερινή προσπάθεια να ενσωματωθείς σε μια πραγματικότητα που από την αρχή είχες...

Τι να το κάνω να με θαυμάζει όλος ο κόσμος; Νιώθω ασήμαντη όταν δεν μπορώ να κάνω εσένα να με θαυμάσεις. Εξάλλου, ποτέ δε με...

Διατάζω το νου. Σωπαίνω την καρδιά. Φιμώνω τη θέληση. Κρύβω την επιθυμία. Ξεγελάω τη λαχτάρα. Διασκεδάζω τη θλίψη. Απομονώνω τη σκέψη. Διαλύω τη μορφή σου....

Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Υπάρχουν άραγε ερωτήματα που είναι καταδικασμένα να μείνουν αναπάντητα, ερωτήματα που σχετίζονται με τη μοναδικότητά μας, τη γενέτειρά μας, τις δυνατότητες...

Υπάρχουν κάτι καρδιές ραγισμένες που δεν καταφέρνουν να ξανακολλήσουν. Ο ήχος του σπασίματός τους κάνει το σώμα να μην ησυχάζει ποτέ. Πίσω από κάθε τρίξιμο,...

Η θύμισή σου είναι φάρμακο. Άλλοτε πάλι φαρμάκι Να’ μαι… πάλι εδώ. Μόνος μου. Στο διαμέρισμα που ήρθα εξαιτίας σου, να αναρωτιέμαι γιατί δεν είσαι...

Σκοτάδια πλανώνται γύρω μου. Σκοτάδια σου λέω. Τρομακτικά, και από αυτά που δημιουργούν φόβο. Οι άνθρωποι πολλές φορές επιλέγουν εθελοντικά το σκοτάδι. Τα κρύα, βρώμικα...

Έμεινε ορφανός δέκα χρονών και από τότε άρχισε να δουλεύει όπου ήταν δυνατό. Με τον θάνατο του πατέρα του είχε τελειώσει και η ευτυχία της...

Έρωτα θα νοικιάσεις, αν σε άλλη αγκαλιά πλαγιάσεις. Θα ναι τα αποτυπώματά μου, στον κορμί σου εντυπωμένα. Αν σε ρωτήσει για τα σημάδια σου, πες...

Στα πρόσωπα συνοφρυωμένες οι αγωνίες. Στα σώματα κουρασμένες οι κινήσεις. Πάντα οι ίδιες απαντήσεις. Πάντα στις ίδιες ερωτήσεις. – «Τι κάνεις;» – «Καλά» – «Τι...

– Δε μου έστειλες ευχές. – Δεν το είδα! – Αφού είχες ανοιχτό το fb. – Ε… δεν πέρασε από μπροστά μου. – Δε μου...