Βιωματικό

Έλα ζήσε την ζωή μου και μετά τα ξαναλέμε! Μήνες τώρα, στέκομαι και παρατηρώ την συμπεριφορά των ανθρώπων. Αυτών που συναντώ στον δρόμο κάθε πρωί,...

Εγώ παιδί μου είμαι τρελή ! Μαγειρεύω κρατώντας το κουζινομάχαιρο, αλλά -αν χρειαστεί- σε σφάζω απαλά με λόγια που μοιάζουν με το μπαμπάκι που έχω...

Οι άνθρωποι ζούμε την ζωή μας, ο καθένας σε έναν διαφορετικό ρυθμό. Αγαπάμε, προσφέρουμε, δημιουργούμε, μοιραζόμαστε, ελπίζουμε, κάνουμε λάθη, λυγίζουμε και ξανασηκωνόμαστε. Πολλές φορές θα...

  Είναι κάτι μέρες σαν και τη σημερινή, μελαγχολικές. Λες και διαισθάνεσαι πως κάτι πολύ άσχημο πρόκειται να συμβεί και μ’ έναν ανεξήγητο τρόπο νιώθεις...

Είναι πολύς ο χρόνος… Είχες μάθει να ζεις με τις Αναμνήσεις σου. Έτσι κατάφερνες να βγάζεις μέρα τη μέρα. Δεν μπορούσες περισσότερο και δεν το...

Οι άνθρωποι είναι έλλογα όντα, όπως έχει τεκμηριωθεί από τους φιλοσόφους μέχρι και σήμερα. Κάτι που συνεπάγεται πως έχουμε κρίση και λογική για τις επιλογές...

Δεν ξέρω γιατί μα να, κάποιες μέρες μου φαίνονται βουνό. Δεν ξέρω το λόγο, μα τις νύχτες φοβάμαι να κλείσω τα μάτια λες και να...

Σε ξέρω πια πολύ καλά. Σε γνωρίζω όλο και περισσότερο κάθε μέρα που περνά, ιδιαίτερα τα τελευταία 2 χρόνια, ζω μέσα απ’ το βλέμμα σου....

Στη Δημοφώντος 101-103, στα Άνω Πετράλωνα, έχω ξεχάσει τον μικρότερο εαυτό μου. Τον έχω αφήσει να παίζει με τις κούκλες του στο παιδικό δωμάτιο. Ένα...

Η μέρα άρχισε να μικραίνει, νυχτώνει πλέον πιο νωρίς! Βάζω σε ένα ποτηράκι πάγο και λίγο τσίπουρο από το Λιβάδι Ολύμπου, ο μυρωδάτος γλυκάνισος ήδη...

Μια μπουγάδα γεμάτη συναισθήματα… Μια πολύχρωμη μπουγάδα απλωμένη στον ήλιο, όλα όσα θέλω να σου δώσω! Τι και αν τα χρώματα ανακατεύτηκαν όπως η ζωή...

Μπήκα λοιπόν και εγώ στην χρονομηχανή του τι κάναμε τότε παλιά που ήμασταν παιδιά. Τι βλέπαμε, τι ζούσαμε, τι μας διασκέδαζε, τι αγαπούσαμε. Το έναυσμα...

Χαίρετε. Δηλαδή δεν χαίρεται κάποιος αλλά ας το γράψουμε. Μια εκατοστή συνάνθρωποι μας, μεταξύ αυτών και παιδιά, κάηκαν. Είναι τόσο εξωφρενικά παράλογο, σκληρό και άδικο...

Χαρακτηριστικό γνώρισμα της κοινωνίας μας, υπήρξε ανέκαθεν μια πολεμική διάθεση, η οποία μην έχοντας συγκεκριμένη αιτία και άμεσο τρόπο εκτόνωσης, ξέσπαγε συλλογικά και με την...

Συμφωνούμε όλοι πως η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι αδιαπραγμάτευτη και ανεκτίμητη, από την τελευταία πυρκαγιά που μάτωσε την χώρα με τον απροσδιόριστο ακόμα αριθμό...

Τώρα τι να γράψω εγώ; Για το πόσο φριχτές στιγμές ζούμε; Το πόσο κρίμα είναι που χάθηκαν τόσες ψυχές; Για την ανείπωτη φρίκη που ζει...

Δεν μπορώ άλλες ειδήσεις, άλλα νέα, τέτοια νέα, «μαύρα», θλιβερά, αποτρόπαια. Δεν το αντέχω! Θέλω να φωνάξω, να διαμαρτυρηθώ. Μα πώς να μιλήσω; Τα χείλη...

Και ύστερα ήρθε η φωτιά και τα πήρε όλα. Γέμισε η ατμόσφαιρα μυρωδιά από καμένη σάρκα. Κάποιοι έτρεξαν να βοηθήσουν. Κάποιοι έβαλαν στολές και πήραν...

Καλοκαίρι και σε αυτή τη στιγμή κάθε χρόνου ένα θεριό ζωντανεύει. Φωτιά, αυτή που δεν φουντώνει μόνη της αλλά δημιουργείται. Άνθρωποι την ανάβουν, αυτοί που...

  Την επόμενη φορά που θα πεις οτι αυτός ο άνθρωπος, που παλεύει τώρα με το κόκκινο τέρας, κάθεται και δουλεύει δύο μήνες μόνο το...

Θα’ θελα να γράψω κάτι όμορφο. Θα’ θελα να μιλήσω άλλη μια φορά για την αγάπη. 24 Ιουλίου, στην καρδιά του μήνα πορθητή και στο...

  Δε θυμάμαι πού διάβασα αυτή τη φράση1, αλλά κάθε φορά- που δυστυχώς είναι συχνές οι φορές- ακούω κάτι το αδόκητο τη θυμάμαι. Κι όλο...

  Δεν γίνεται και δεν μοιάζει η γυναίκα αυτή. Στο είχε πει από την αρχή, γιατί ανέκαθεν έτσι λειτουργούσε. Δεν μπορούσε να αφήνει μυστήριο να...

Κάποτε είπες:   “Γράφω! Γράφω γιατί η γραφή είναι το καταφύγιό μου. Το ησυχαστήριο της σκέψης και το καθαρτήριο της ψυχής μου. Η Ιθάκη μου...

Δύσκολη συνύπαρξη με άτομο ευρείας αναγνώρισης ψέμματα δεν θα σου πω. Ιδίως αν είσαι και χαμηλών τόνων εκεί να δεις το μπέρδεμα το ίδιο. Βλέπεις...