Πριν από λίγο καιρό είχα μια σκέψη
Πριν από λίγο καιρό είχα μια σκέψη, μια μικρή απορία που έδωσε αφορμή σε τρελές σκέψεις και ιδέες να αρχίσουν να κεντάν όμορφες ιστορίες στο...
Πριν από λίγο καιρό είχα μια σκέψη, μια μικρή απορία που έδωσε αφορμή σε τρελές σκέψεις και ιδέες να αρχίσουν να κεντάν όμορφες ιστορίες στο...
Δεν θέλει τελικά πολύ, φτάνει μια μικρή λεπτομέρεια για να κάνει το μυαλό να ταξιδέψει χρόνια πίσω. Να λάβει ένα τόσο δα ερέθισμα που θα...
Σάββατο, ένα απόγευμα όπως όλα τα άλλα και όμως σήμερα θαρρείς υπάρχει κάτι διαφορετικό. Μια περίεργη μελαγχολία, μια παράξενη σιωπή νιώθω να με σκεπάζει από...
Η δύναμή μου όλη τα δώρα από το χθές της ζωής μου. Ταξίδι μεγάλο με πολλές στάσεις και η κάθε μία με την δική της...
Όταν ο κόσμος γύρω μου φαντάζει σκοτεινός. Όταν οι σκέψεις μου γίνονται κόμπος στο λαιμό μου και μου κλέβουν την ανάσα. Όταν οι ανθρώπινες σχέσεις...
Μεγαλύτερος κατά έναν ακόμα χρόνο. Σαν να ήταν εχθές παίζαμε με αδερφό και φίλους στους τσιμεντένιους δρόμους της μικρής μας γειτονιάς. Φίλοι, φίλες, παρέες, τα...
Ηταν Παρασκευή, Αρχές Μάρτη, απόγεμα 1956. Ήμουνα δεν ήμουνα 10 χρονών. Ζούσαμε στο σπιτάκι μας στην Περιστέρα Καλαμπάκας. Ενα μικρό ποταμίσιο χωριουδάκι στα ριζά του...
Ο θάνατος πάντα τρόμαζε τους ανθρώπους και τους έκανε να βυθίζονται σε ένα βουβό θρήνο. Μα κάπου στον τόπο μας υπάρχει ένα μέρος που οι...
Εμένα δεν μπορείς να με φυλακίσεις μέσα στην μιζέρια της ψυχής σου και της βολής σου. Είμαι αέρας και χάνομαι και φεύγω. Ούτε με είχες,...
Φτάνοντας στα σαράντα πέντε αντιλαμβάνομαι ό,τι δεν μπορώ να αρέσω σε όλους. Πράγμα το οποίο δεν έχει τόση σημασία τώρα, όσο θα είχε πριν...
Ένα δώρο μόνο για σένα! Μια λαμπρή γιορτή, μεγαλύτερη από την χαρά μιας Κυριακής, μεγαλύτερη από την έναρξη μιας νέας χρονιάς, μια γιορτή που σηματοδοτεί...
Παρασκευή απόγευμα. Πίνω τον καφέ μου μπροστά από την Καπνικαρέα, στο Μοναστηράκι, στο γνωστό εκείνο πεζούλι που με έχει φιλοξενήσει άπειρες φορές στα ζόρια μου...
Υπάρχει ένας δύσκολος δρόμος. Δρόμος δύσβατος και κακοτράχαλος. Λίγους θα δεις να τον περπατάνε. Και αυτοί οι λίγοι θα είναι γεμάτοι πληγές και αίματα στα...
Όλοι είμαστε ευάλωτοι σε δυο μάτια, αυτά τα μάτια που μπορείς να διεισδύσεις μέσα τους και ο κόσμος που κρύβουν να γίνει δρόμος σου...
Καλή χρονιά. Πρώτο κείμενο του έτους και κάτι λες να έγινε και στέρεψα από σκέψεις. Τρομακτικό; Είναι και λες σαν να φοβάμαι να σκεφτώ. Σαν...
Έδωσα ότι ήθελαν να πάρουν. Σε αυτόν που ήθελε χαμόγελο χαμογελούσα. Σ’ αυτόν που ήθελε σοβαρότητα ήμουν σοβαρή. Ποιος χαρακτήρας; Ποιος δυναμισμός; Όλα μπήκαν στην...
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ανήμερα της Αγίας Αικατερίνης, μου έρχεται στο μυαλό μια εμπειρία που ευτυχώς δεν στοίχειωσε την ζωή μου, αλλά’ έκανε πολύ σοφότερο....
Να, λοιπόν, που ήρθε η ώρα που διαπίστωσα ότι τα παραμύθια είναι ό,τι πιο αληθινό υπάρχει και ότι είναι η μόνη πραγματικότητα που ενστερνίζομαι. Και...
Σε μετράω, κάθε μέρα το κάνω κι όσο μου πας κόντρα τόσο το πείσμα μου δυναμώνει. Οπότε ας κάτσω εδώ να μετρήσω και να τα...
Δεν ξέρω γιατί μα να,κάποιες μέρες μου φαίνονται βουνό. Δεν ξέρω το λόγο μα τις νύχτες φοβάμαι να κλείσω τα μάτια,σαν λες και να πιστεύω...
Είναι το τίποτα λίγο και δεν αρκεί για να ξυπνάω με ένα χαμόγελο στα χείλη, είναι που νιώθω ότι ο τόπος αυτός δε...
Χάραξα πάνω στο κορμί μου με ανεξίτηλο στυλό όλα αυτά που ποτέ μου δεν είπα. Όχι γιατί δεν μπορούσα να τα πω. Όχι γιατί...
Έλα λοιπόν! Έλα να κάνουμε έναν απολογισμό! Αυτή την φορά θα σε προκαλέσω εγώ. Θα το αντέξεις; Τροφοδοτούσες για καιρό ένα τέλος, χωρίς ποτέ...
«Χρειάζομαι λίγο χρόνο για να βρω τον εαυτό μου» Πόσες φορές έχεις ακούσει αυτή την φράση; Ή πόσες φορές έχεις πει εσύ ο ίδιος πως...
Έλα ζήσε την ζωή μου και μετά τα ξαναλέμε! Μήνες τώρα, στέκομαι και παρατηρώ την συμπεριφορά των ανθρώπων. Αυτών που συναντώ στον δρόμο κάθε πρωί,...