Ο χρόνος σταμάτησε σ’ ένα βράδυ του Αυγούστου
Μη με ρωτήσεις τι είναι αυτό που με τραβάει έτσι αβίαστα κοντά σου κάθε φορά που βρισκόμαστε. Είναι εκείνο το έντονο βλέμμα σου που με...
Μη με ρωτήσεις τι είναι αυτό που με τραβάει έτσι αβίαστα κοντά σου κάθε φορά που βρισκόμαστε. Είναι εκείνο το έντονο βλέμμα σου που με...
Στο άδειο κομμάτι της καρδιάς μου, στο μοναδικό κομμάτι που μ’απέμεινε, έκρυβα κάθε ξημέρωμα το φιλμ από τις αναμνήσεις μιας ζωής. Της ζωής μου μαζί...
Θα έρθει εκείνη η περίεργη μέρα που θα ανακατευτούν οι ακραία αντίθετοι σε αυτόν τον κόσμο. Θα συγκρουστούν ανελέητα, εκείνες οι κατηγορίες των ανθρώπων που...
Και περίμενα να με αγαπήσουν οι άνθρωποι, φίλοι, γονείς, σύντροφοι. Και περιμένω χρόνια την αγάπη έξωθεν, ενώ υπάρχει κάπου στον πυρήνα μου. Και όλο το...
Ψάχνω τα παλιά μου παιχνίδια αυτές τις ημέρες. Όλα. Εκείνα που ήταν καθαρά, εκείνα που ήταν σπασμένα, εκείνα που είναι βρόμικα, εκείνα που είναι καθαρά....
Ακούω τόσα πολλά για την αγάπη όμως δεν ξέρω τι είναι, πέρα από το ότι πρόκειται για συναίσθημα και μάλιστα για όμορφο, ιδιαίτερο και ξεχωριστό....
Απόγευμα, λίγο πριν πέσει ο ήλιος. Mια κούπα καφέ, θέα θάλασσα. Το αεράκι που φυσά ρυτιδιάζει την επιφάνειά της. Σιγά σιγά σχηματίζονται κυματάκια. Κάποια σκάνε...
Ήτανε μια φορά κι έναν καιρό… Έτσι αρχίζανε πάντα οι αφηγήσεις της γιαγιάς ή του παππού, τα γραπτά των παραμυθάδων που μας διάβαζαν οι μεγάλοι....
Πριν λίγες μέρες ανοίξανε τα σχολεία. Πλημμύρισαν οι δρόμοι με μικρά και μεγάλα παιδιά, φορτωμένα τις βαριές τσάντες τους, να πηγαίνουν και να έρχονται...
Άναψα τσιγάρο, οι σκέψεις μου ασταμάτητες, με τρελαίνουν. Όμως απόψε δεν πέρασε κανένας ταλαίπωρος έρωτας από το μυαλό μου. Καμία στιγμή τους, τίποτα. Μόνο ένα...
Θυμάσαι όταν ήσουν παιδί; Τότε που έχτιζες μια πολιτεία από τουβλάκια στο σχολείο; Θυμάσαι εκεί που είχες τελειώσει και καμάρωνες που ερχόταν ο νταής της...
Δε γίνεται όλοι να θέλουν το κακό σου. Δε γίνεται όλοι να πιστεύεις ότι σε κατηγορούν. Δε γίνεται όλοι να σε πολεμούν. Δε γίνεται μόνο...
Έφυγες, βρήκες επιτέλους το θάρρος μετά από χρόνια ολάκερα χαμένη μέσα σε μια ζωή όπου ήσουν μια σκιά. Του εαυτού σου η σκιά. Προχωράς...
Άφησε με να σου πω κι απόψε, γι’ ακόμα μια φορά, τι ονειρεύομαι κρυφά. Τι είναι εκείνο που έχει λείψει κι απ’ τη δική μου...
Οι άνθρωποι μόνο όταν γνωρίσουν την ατόφια, αληθινή και αγνή πλευρά της ψυχής τους, είναι πραγματικά και αστείρευτα, ευτυχισμένοι. Όταν βυθίζονται στα απομεινάρια των καταστάσεων...
Μεγαλώσαμε και αλλάξαμε πολύ. Η ζωή μας πίκρανε και αυτό που κατάλαβα με το πέρασμα του χρόνου είναι η θέληση μας για φυγή. Να τρέξουμε...
Δες! Νύχτωσε έξω. Όταν τα φώτα σβήσουν πια και η ησυχία απλωθεί απ’ άκρη σ’ άκρη, θα βρεθώ πάλι να παλεύω με τους δαίμονες της...
Ένα απόγευμα γεμάτο από άρωμα ginger και όνειρα φεγγαρόστρωτα κάτω από έναν ουρανό γυαλί. Εκεί σε αντάμωσα. Στη στροφή του χρόνου. Στην αλήθεια ενός βλέμματος. ...
Σε ευχαριστώ Θεέ μου, που επέτρεψες την καταστροφή μου. Με βοήθησες μετά από το χάος μου να βρω τον εαυτό μου. Σε ευχαριστώ Θεέ μου...
Μη γίνεις ήλιος. Με τυφλώνει το φως. Με παραλύει η ζέστη. Αστέρι να γίνεις. Να με καθοδηγείς. Να με προσμένεις. Σε παρακαλώ, μη γίνεις ποταμός....
Οι άνθρωποι είχε διαβάσει πως είναι όλοι εν δυνάμει δολοφόνοι, υπάρχει λέει για όλους μια λεπτή κλωστή που αν κοπεί μπορεί να οδηγήσει στο φόνο....
Κρύβεσαι πάλι όπως τότε που ήμασταν παιδιά. Μόνο που τώρα το παιγνίδι έχει γίνει πιο πολύπλοκο. Δεν μπορώ να σε βρω πίσω από τις πόρτες...
Ένα ποτάμι δάκρυα τρέχει, τρέχει προσπαθώντας να πάρει μαζί του ό,τι σε βαραίνει, ό,τι σε καίει προσπαθεί να ελαφρύνει την καρδιά σου να εξαγνίσει τα...
Βαλτώσαμε μωρό μου. Και έφτασε η ώρα να παραδεχτώ πως όλα ήταν μια συνήθεια. Κι έτσι σε αρχειοθέτησα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, κι...
Γράφει η Ζωή Παπατζίκου κι η Εύη Μαυρογιάννη. Εύη: Ένας σπόρος αγάπης. Άλλοτε, σπόρος ευτυχίας. Ένας σπόρος που “φυτεύθηκε” σε ανύποπτο χρόνο. Ένα σποράκι που...