Τετέλεσται
Εκείνη δεν λογάριαζε τίποτα από το παρελθόν. Ότι είχε περάσει είχε πεθάνει, όπως ακριβώς είχε πεθάνει η ίδια τόσες φορές για να ζήσουν οι...
Εκείνη δεν λογάριαζε τίποτα από το παρελθόν. Ότι είχε περάσει είχε πεθάνει, όπως ακριβώς είχε πεθάνει η ίδια τόσες φορές για να ζήσουν οι...
Σε έχω χάσει εδώ και καιρό ή για να είμαι ειλικρινής μάλλον δε σε είχα ποτέ. Εκείνη η λάμψη των ματιών σου ,όταν με κοιτούσες,...
Όπου κι αν πάω, ό,τι κι αν κάνω, όποιο χώμα κι αν πατήσω, πάντα σε εσένα γυρίζω, σε εσένα επιστρέφω, αγαπημένη μου, γλυκιά πατρίδα. Έχεις...
Εγώ η αγέννητη. Που δεν έχω πάρει ανάσα μακρυά σου. Που φοράω την μορφή σου και το δέρμα σου να αντέχω, τον άδικο κόσμο που...
Κι έτσι ξαφνικά, εκεί που νομίζεις πως όλα έχουν τελειώσει οριστικά, τελεσίδικα και αμετάκλητα, σκάει ένα κουδούνισμα, ένα μήνυμα, ένα τηλεφώνημα all of a sudden...
Είναι από αυτές τις μέρες. Ξέρεις που πλησιάζουν τα γενέθλια σου και ασυνείδητα ξεκινάει ένα φλας μπακ και μια νοσταλγία. Έτσι και σήμερα. Περίεργο. Κάθε...
Επέλεξα λοιπόν την μοναξιά μακριά σου, γιατί με ξέρω και έχω δοκιμάσει τις δυνάμεις μου στο παρελθόν πριν γνωρίσω εσένα. Γιατί τότε πίεσα τον...
Σε σκέφτηκα πάλι σήμερα. Δεν το ήθελα αλλά να βλέπεις τυχαία στο δρόμο είδα κάποιον που σου έμοιαζε τόσο πολύ. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν...
Σκούριασαν και σήμερα οι λέξεις στο χαρτί μου . Μ’ένα μολύβι μαύρο σε μια άσπρη άψυχη κόλλα γράφω. Αφηρημένη γράφω σκέψεις. Σκέψεις που τρέχουν όπως...
Χαίρετε. Το 1865 ο αμερικάνος ποιητής Walt Whitman έγραψε ένα μεταφορικό ποίημα με τίτλο «O Captain! My Captain!»[1] προς τιμήν του προέδρου των ΗΠΑ...
“ Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός Πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι Θα...
Οι άνθρωποι πάντα, θα έχουν στο μυαλό τους μια «ιδανική» εικόνα για τον εαυτό τους. Αυτή προσπαθούν να την χτίσουν και να της προσθέτουν κάτι...
Δεν μου πολύ αρέσουν οι ελληνικές ταινίες εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.. Κάθε που παρακολουθώ αγαπησιάρικη ελληνική ταινία, αισθάνομαι να γουργουρίζουν τα έντερά μου και να ανακατεύομαι...
«Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;» Νίκος Καζαντζάκης Πως είναι να σκοτεινιάζει ο ουρανός...
Εξήγησε μου το λίγο. Πριν από εσένα το χάος. Σε εσένα βρήκα το άλλο μου μισό. Είσαι η δύναμη μου.Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα....
Το τραπέζι ήταν πλουσιοπάροχο, δείγμα ευγνωμοσύνης των φίλων στο νέο κυρίαρχο του κόσμου. Ήταν ο dictator in perpetuum, ο ισόβιος δικτάτορας της Ρώμης, ο μόνος...
Ρε φιλενάδα τον αγάπησα. Το ξέρεις. Και έκλαψα και εκτέθηκα και πόνεσα. Ήσουν πάντα εκεί που μου σκούπιζες τα δάκρυα, που έπεφτα στην αγκαλιά...
Μπορείς άραγε, να κρατήσεις την ομορφιά της ψυχής σου ατόφια, γνήσια και αυθεντική, σ’ έναν κόσμο που έχει ως πρότυπο ομορφιάς, ότι είναι εύκολο, επιφανειακό,...
Σου γράφω πάλι από ανάγκη τραγούδησε ο Παύλος κάποτε. Έτσι σήμερα και εγώ. Σου γράφω από ανάγκη ,ανάγκη να σου πω ένα σε αγαπώ. Σε...
Ξέρεις κάποιες φορές απλά τίποτα δεν είναι αρκετό. Η ψυχολογία σου πέφτει ξαφνικά, χωρίς να υπάρχει δα και τόσο σημαντικός λόγος. Κλείνεσαι, δε θες κανέναν...
Αδύνατο να κοιμηθώ κι απόψε. Τα λεπτά κυλούν, η ώρα περνάει και στα βλέφαρά μου δεν καταδέχεται ο ύπνος να σταθεί. Βαραίνουν μα δεν κλείνουν....
«Με αγαπάει όμως!» «Να σου κάνω καφέ; Ναι αμέ αν θες. Καιρό είχα να σε δω, εξαφανίστηκες. Ισχύει, τρεξίματα, δουλειές. Ρε συ τι μελανιά...
Κανείς δε γεννήθηκε γνώστης και σίγουρα το να γίνεσαι γονιός δε σπουδάζεται σε κάποια σχολή. Ξέρω, θα ήταν το ιδεατό για τους περισσότερους και πιο...
Κι έγραψε ο επικός μας ποιητής ο Όμηρος τόσες χιλιάδες χρόνια πριν, μετά την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Και μέσα από τις ραψωδίες του μάθαμε...
Γερνάω μαμά. Μέσα στον καθρέφτη μου δεν βλέπω εμένα πιά. Εσένα βλέπω. Τις νύχτες συνήθως κρυώνω μαμά. Δεν σκεπάζομαι μήπως έρθεις και με βρεις,...