Monthly Archives: Μάιος 2018

Είναι κάποιες φορές που ένας τοίχος υψώνεται ανάμεσα σε μας και τις προσδοκίες μας! Κρύβοντας τα θέλω μας και σκοτώνοντας τα όνειρα μας! Αδιαπέραστος και τρομακτικός… Πελώριος και ατέρμονος! Δεν σε αφήνει να διακρίνεις τι βρίσκεται πίσω του… Παρατηρείς τους αρμούς… προσπαθείς να διακρίνεις ένα άνοιγμα… Μα μάταια! Είσαι εγκλωβισμένος…  […]

Βλέμμα θολό, χαμένο μέσα στον καπνό. Η απουσία σου σκαλισμένη στο πρόσωπό μου. Σκόρπιες ελπίδες, αμέτρητα γιατί κι ένα παράπονο ανείπωτο. Αλήτης τελικά ο χρόνος. Αδίστακτος, αμείλικτος και αδυσώπητος. Πάνε κιόλας μήνες από την τελευταία φορά που γεύτηκα τα χείλη σου, που χάθηκα στο χαμόγελό σου. Πάει τόσος καιρός από […]

  Δεν αρχίζουνε πάλι οι καρδιές να χτυπάνε κατά παραγγελία. Ούτε ερωτευόμαστε τον ίδιο άνθρωπο δύο φορές. Για αυτό μην επιστρέφετε σε κάποιον άνθρωπο, να του ταράξετε την ήδη ταλαιπωρημένη καρδιά του, λέγοντας όλα αυτά τα κλισέ περί αδαμάντινου χαρακτήρα και μοναδικότητας του. Τον ίδιο άνθρωπο πληγώσατε κάποτε. Δεν μεσολάβησε […]

Ξημερώνει ο Θεός την μέρα του και ένεκεν του ότι ζούμε στην πιο ηλιόλουστη χώρα του κόσμου όλα είναι λαμπερά και όμορφα. Το καλοκαιράκι πλησιάζει, η θερμοκρασία όσο πάει και ανεβαίνει και όλα αρχίζουν και μοιάζουν πιο αισιόδοξα…!! Και να που κάποιες φωνούλες θα ακουστούν και θα πουν όπα όπα […]

Ένας ψίθυρος στο σκοτάδι Ο απόηχος μιας μελωδίας Κατάλευκο χάδι θεϊκό Της γένεσης το άγγιγμα Η πρώτη λάμψη συνείδησης Η αίσθηση της ύπαρξης Άυλος και ορατός στης νύχτας την ματιά Αόρατος άγγελος στο βέλο του φωτός Αιθεροβάτης σε ταξίδι ιερό Σε Θάλασσα ουράνια Σε κύματα αστρικά Η βάπτιση στον κόκκινο […]

«Μη φοβάσαι καλέ. Μην άγχεσαι τόσο με τα γηρατειά. Σου λέω εγώ και να το ξέρεις, Οι τρελοί δεν γερνάνε. Δεν έχει ημερομηνία λήξης η τρέλα. Πρόσεξε μόνο. Πρόσεξε πολύ. Αν χάσει τη φρεσκάδα της, γίνεται αφάνταστα βαρετή. Και τότε, φιλαράκο μου, χίλιες φορές γέρος, παρά μπαγιάτικος τρελός.»   Αλκυόνη […]

«Μα καλά στο Κολωνό θα μείνεις», ρωτάει η Άννα. «Τόσα ωραία μέρη υπάρχουν και μακριά απ’ το κέντρο”, συνεχίζει. «Μα ρε Άννα που να μετακομίζεις τώρα, έχεις να μου δώσεις 1500 ευρώ που μου λείπουν, για να την κάνω από δω;”, της απαντώ, και αμέσως αντιλαμβάνομαι το μεγάλο ψέμα που […]

Δασκάλα λοιπόν κι εγώ, εκπαιδευτικός, φιλόλογος με όσα μπορεί να συνεπάγεται αυτό. Κι αν με ρωτήσεις από μικρή όταν με ρώταγε η δικιά μου κυρία, τι θα κάνω όταν μεγαλώσω, απαντούσα θέλω να ασχολούμαι με παιδάκια. Τότε μια απλή κουβέντα που ίσως έκανε πολλούς να χαμογελούν ακούγοντας το από ένα […]

Δε σε μισώ γιατί με πρόδωσες. σε μισώ γιατί έχεις σκοτώσει καθετί όμορφο μέσα μου. Τίποτα δε με χαροποιεί πια. Μόνη, έρημη. Τα πάντα γύρω μου στροβιλίζουν σ’έναν κυκεώνα αναμνήσεων και τωρινών συμβάντων. Σαν να με χτυπά αλύπητα ένας τυφώνας. Κι εγώ “καρφωμένη” στο έδαφος αδυνατώ να φύγω, να γλιτώσω. […]

  Γυναίκα, δεν λέγεσαι εσύ που κλέβεις, ότι μια άλλη αγάπησε.   Σε εσένα μιλάω. Που πήρες μέσα από την αγκαλιά μου την ζωή μου και την φόρεσες σαν Κυριακάτικο ρούχο. Που ζήλεψες την αγάπη που μου είχε εκείνος και ντύθηκες φίδι να την δηλητηριάσεις. Που πετούσες από πάνω μου […]

Το τέλος μιας σχέσης δεν προϋποθέτει πάντα αρνητικές συνέπειες.  Ας συμφωνήσουμε ότι ένας  χωρισμός μπορεί  να προκαλέσει θλίψη,  απογοήτευση και πανικό αλλά αυτά συμβαίνουν συνήθως το πρώτο χρονικό διάστημα. Όταν λοιπόν  τα “φαντάσματα” σχετικά με τους πρώην πάρουν τη θέση τους μακριά από  μας, είμαστε σε θέση να αντιλαμβανόμαστε την […]

  Σε είδα να στέκεσαι εκεί, ακίνητη ανάμεσα σε κόσμο. Και ήταν σαν ο χρόνος να είχε σταματήσει. Στεκόσουν σε εκείνη την αποβάθρα του υπέργειου σταθμού του μετρό, χωμένη μέσα στο γκρίζο σου παλτό, σαν να περίμενες κάτι αόριστο. Κάτι που δεν ήσουν σίγουρη ότι θα έρθει ποτέ. Σε παρατήρησα. […]

Η νύχτα είναι αθέατη της συνείδησης η πύλη Ο κόσμος των αισθήσεων ο αιθέρας της ψυχής Η νύχτα είναι χρόνος αυθύπαρκτος παντοτινός Η έκσταση της νόησης της φαντασίας ο καμβάς Η νύχτα είναι δρόμος δίοδος του σκοταδιού Πνεύμα ενυπόστατο και λόγος διαυγής Το σκοτάδι είναι κύκλος απέραντος σιωπηλός Το τέλος […]

Λατρεμένο το απαγορευμένο; Αν με ρωτούσες πριν χρόνια αρκετά, ναι θα σου έλεγα και θα σου έβρισκα και χίλιες αιτιολογίες.Τότε όμως.Σε νεότερη ηλικία, που για την ηλικία μου καλή και η… (δεν γράφω παρακάτω). Τώρα θα σου πω,πως το απαγορευμένο τελικά ίσως και να είναι για εκείνους που είναι ανίκανοι […]

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι. Άνθρωποι χωρίς οικογένεια, χωρίς φίλους, χωρίς κοινωνικό περίγυρο. Ζουν σε κλειστά ψυχρά διαμερίσματα, ενίοτε ζουν στους δρόμους, κοιμούνται σε παγκάκια. Κανείς δε ρωτά γι’ αυτούς. Το τηλέφωνο τους δε χτυπά, μπορεί να μην έχουν καν τηλέφωνο. Στην αρρώστια δε θα τους φέρει κανείς παυσίπονα από […]

Γνώρισα την γειτονιά των αγγέλων! εκεί στα κάστρα τους όταν ο έρωτας με χαμογέλασε μέσα απ’ τα μάτια σου. εκεί που τους αποκεφάλιζα σαν Ηρώδης για να χορέψεις πάνω στο κόκκινο σύννεφο της ζάλης, στης επιθυμίας και στεναγμού κρεβάτι. Εκεί που κούρσεψες την καρδιά μου…που μόνο η βασίλισσα αγάπη κατοικεί […]

Και τώρα που άλλη μια σεζόν τελειώνει. Ώρες πριν να ξεχυθείτε σε ακρογιαλιές και σε μπαράκια κάνοντας το καλοκαίρι για άλλη μια φορά δικό σας, ελάτε να πούμε και δύο αλήθειες. Να τις πούμε τώρα που ένας ολόκληρος χρόνος μας έφερε ακόμα πιο κοντά. Είμαι σίγουρος πως με τη σκέψη […]

Μαύρος βυθός απέραντος Η απύθμενη ψυχή παλλόμενη να γεννά την ζωή Εδώ όπου σιγούν οι αιθέρες και δονούνται οι ευχές Και τα όνειρα η διάσπαση του ενός Της νόησης η ανάδυση δραπέτης της τρίτης φυλακής Σε δίοδο κοσμική δίχως άνεμο δίχως πνοή Ανάμεσα σε πλάσματα αιώνια γίγαντες και φαντάσματα Να […]

Χαίρετε. Μπαίνεις στο σπίτι κουρασμένη. Γυρνάς από συνεντεύξεις, από τη δουλειά, από το σούπερ μάρκετ, από τα φροντιστήρια των παιδιών. Ώρα να βγάλεις το μακιγιάζ. Κοιτάς το πρόσωπο σου στον καθρέφτη. Είναι στ’ αλήθεια όμως το πρόσωπό σου; Είσαι σίγουρη ότι δεν είναι η μάσκα σου; Το ψεύτικο χαμόγελο στον […]

Ότι δεν σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό! Ίσως το πιο γνωστό γνωμικό του Φρίντριχ Νίτσε! Φυσικά αυτό απαιτεί, να έχεις αντέξει τον πόνο! Προϋποθέτει βγαίνοντας από την δοκιμασία, να είσαι πλήρης! Να μην έχεις χάσει κανένα κομμάτι σου! Και το κυριότερο να έχεις διατηρήσει την ψυχή σου ανέπαφη! Αλλά τι […]

Ήρθες, σαν όνειρο κι εσύ, μες στο σκοτάδι. Δεν πρόσεξα ποσο γαμψα ήταν τα νύχια σου.  Ποσο ψεύτικο το χαμόγελο σου. Απλώσες το χέρι και μου είπες: -Ελα μαζι μου στα παλατια των πολυδιαβασμενων σου παραμυθιών. Και μη σε νοιάζει που ειναι σκοτάδι, απόψε. Αύριο θα δεις… Θα ξημερώσει! Μα […]

Γαία του Γαλαξία η νιότη Έτη δεκάδες μακριά απ’ την σοφία Σκόρπιες αναμνήσεις είναι οι γνώσεις της, φθαρμένα μνημεία Και το Μέλλον να γεννάται από το Παρελθόν Ως το τέλος και την αρχή του κύκλου της ζωής Και των Ελλήνων, το φως του κόσμου Χαρισμένο απ΄ τα όνειρα, εκεί όπου […]

Σήμερα ας το δούμε λίγο διαφορετικά. Η ζωή μας και ο τρόπος που την ζούμε φυσικά θα επηρεαστεί από όσους υπάρχουν μέσα σε αυτήν. Είτε τους επιλέξαμε εμείς είτε αυτοί υπήρχαν στον περίγυρο μας πριν καν γεννηθούμε. Όμως τον κύριο λόγο στο ότι επηρεάζει την ύπαρξη μας και τον τρόπο […]

Ποτέ δεν φανταζόταν πως θα χρειαστεί να εξηγήσει. Ούτε να δικαιολογήσει και να δικαιολογηθεί. Ήξερε πλέον καλά πως κάθε άνθρωπος έχει το δικό του αποτύπωμα. Το δικό του δαχτυλικό, το ‘χει έτσι και αλλιώς. Μα έχει και εκείνο που τον διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους. Μεγαλώνοντας, ο τρόπος ζωής και οι […]