Yearly Archives: 2018

Στο κατώφλι της Νέας Χρονιάς, έχοντας πια κάνει τον απολογισμό σου, αντικρύζεις τώρα τον Ορίζοντα με καρδιά γεμάτη.    Οι δυσκολίες που πέρασες πολλές κι αυτές που σε λύγισαν ψυχικά περισσότερες, όμως τώρα υποκλίνεσαι μπροστά τους ταπεινά. Γιατί σου χάρισαν ένα μεγάλο δώρο.    Σου φανέρωσαν τη δύναμη και τα […]

Εσύ που τρέμεις και φοβάσαι και την σκιά σου, έχεις σκεφτεί να κοιτάξεις τον φόβο σου μέσα στα μάτια; Να δεις ποιος είναι αυτός πραγματικά και γιατί δεν σε αφήνει να ζήσεις ελεύθερος; Ξέρεις πολλές φορές στην ζωή του ο κάθε άνθρωπος είναι πολύ ευκολότερο να κρυφτεί πίσω από «κάτι», […]

Θέλω να μου χαρίσεις μια πρωτοχρονιά. Μια νέα αρχή, ένα γλυκό ξεκίνημα, 365 νέες ημέρες, έτοιμες να τις γεμίσω με ζεστές αγκαλιές και κατανόηση. Έτοιμες να τις ζωγραφίσω με τα χρώματα των συναισθημάτων μας, με εικόνες που όμοιές τους δεν έχεις ξαναδεί. Έλα να ζήσουμε μια καινούρια πρώτη μέρα και τώρα […]

Με θυμάμαι , πάντα να στήνω ένα βάθρο και να τοποθετώ τα πολύτιμα μου. Ανθρώπους συνήθως. Που βιαζόμουν να χρίσω μοναδικούς, ξεχωριστούς, διαφορετικούς, παραμερίζοντας την ανθρώπινη ιδιότητα τους. Πάντα ανώτεροι, πάντα ψηλά. Ποιο ψηλά από μένα!   Και εκείνοι, οι κακόμοιροι εκείνοι, φοβόντουσαν να μην πέσουν στα μάτια μου. Σχεδόν […]

Ξημέρωσε παραμονή πρωτοχρονιάς και η πόλη σφύζει από ζωή. Οι δρόμοι γέμισαν από μικρά παιδιά, τα σπίτια από καλούδια, οι ετοιμασίες για το βράδυ κορυφώνονται κι ένα ευχάριστο άρωμα μαγιάς πλανιέται στην ατμόσφαιρα. Μετράμε πλέον ώρες για το μεγάλο γεγονός. Στιγμές πριν να παραδώσει ο γέρος χρόνος τη θέση του […]

To τέλος του χρόνου με βρήκε μακριά σου. Ας μη γελιόμαστε όμως, η απόσταση υπήρξε από το πρώτο βλέμμα. Ναι, εκείνο το βλέμμα που δεν μου έριξες ποτέ. Εκείνο το βλέμμα περίμενα να δω για δω τη φλόγα μας να φουντώνει. Το θέμα είναι ότι εσύ ποτέ δεν ανέβασες την […]

Σε πόσα βλέμματα βυθίζεται η φωτιά; Κι αν ο βυθός κοιμάται στην αιώρα της ακατοίκητης αυθυπαρξίας,  μια στοργή ακριβοθώρητη θα σου χαρίσω για να ζεσταίνεται στην αγκαλιά της η υπέρβαση των αισθήσεων.  Κι όσο το φως θα ασελγεί στο σώμα μου προσμένοντας, θα επιτρέπω στα δάχτυλά σου να με γδέρνουν […]

Άλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος. Ένας χρόνος γεμάτος αναμνήσεις, εμπειρίες και πολλές στιγμές. Είτε με συναισθήματα χαράς, είτε με σημάδια πόνου και λύπης. Πώς πέρασε έτσι ο καιρός; Πόσο γρήγορα αλλάζει η ζωή μας; Το θέμα είναι εμείς πώς την διαχειριζόμαστε. Αλήθεια, γιατί κάνουμε την ζωή μας τόσο δύσκολη; […]

Ένα ακόμα έτος φτάνει στο τέλος του. Σε λίγες μέρες θα υποδεχθούμε το 2019, όμως οι αναμνήσεις και οι στιγμές του 2018 έχουν χαραχθεί βαθιά στη μνήμη μας και δεν θα ξεχαστούν. Ναι, μπορεί να ήταν ένα δύσκολο έτος για πολλούς από εμάς, όμως θα το βάφτιζα έτος-δάσκαλο. Κατά τη […]

Άνθρωποι κουρασμένοι, κατάκοποι στο μετερίζι της ζωής. Χωρίς ελπίδα. Χωρίς ζεστασιά. Και άλλοι παρέα με τις φαινομενικά εξωτερικά τακτοποιημένες ζωές τους. Και κάποιοι άλλοι, εκείνοι οι ονομαζόμενοι «ονειροπόλοι» ή «αλλιώτικοι», εκείνοι που ξέρουν να χαμογελούν από την καρδιά τους και να ευγνωμονούν για όλα, εύκολα και δύσκολα. Ένα κοινό έχουν […]

Προπαραμονή Πρωτοχρονιάς και εκτός του ότι όλοι και όλα κινούνται σε ξέφρενους, εορταστικούς ρυθμούς ,οι ευχές δίνουν και παίρνουν, κόσμος ξεχύνεται στις στολισμένες πόλεις και δώρα ανταλάσσονται, κάποιοι  αποφασίζουν να κάνουν τους απολογισμούς τους.   Το 2019 προ των πυλών μας περιμένει καρτερικά να το υποδεχτούμε με δόξα και τιμή […]

Σήμερα ο ουρανός από ώρα είχε γεμίσει μαύρα σύννεφα που όλο και πύκνωναν και ‘στριμώχνονταν’, προμηνύοντας το ξέσπασμα καταιγίδας. Ο ήλιος έριχνε τις τελευταίες του ακτίνες πριν τον κρύψουν τα σύννεφα, κάνοντάς τα να φαίνονται πιο σκούρα. Πόσο μου άρεσε αυτή η εικόνα. Έπιασα την κούπα με τον καφέ μου, […]

Ο άνεμος έχει τα ντέρτια του Παιδεύει τα σύννεφα Τα ανακατεύει Αυτά λούζονται το γκρι Κάποια το μαύρο Βρέχει Μια αστραπή τρυπάει τη νύχτα Νικάει το σκοτάδι Για μια μόνο στιγμή Μετά χάνεται Με ρωτάς αν σ’αγαπώ Και εγώ σε λέω αστραπή, μου Ιωάννα Πιτσιλλή Ιωάννα ΠιτσιλλήΜικρή ήθελα να γίνω […]

Άγιε Βασίλη, αν με θυμάσαι θέλω να σου πω για κάποιο παιδάκι που μεγάλωσε αλλά δεν σε ξέχασε ποτέ. Ήταν τότε παλιά που πριν μπει καλά καλά ο Δεκέμβρης εκείνο ανυπομονούσε για τα Χριστούγεννα. Σκούνταγε την μαμά του και μουρμούριζε βράδυ πρωί για το πότε θα στολίσει το δέντρο. Κάθε […]

Άντε και τη φάγαμε και αυτή τη χρονιά. Με τα όμορφα. Τα άσχημα. Τα δεδομένα. Τα ζητούμενα. Άνθρωποι ήρθαν. Άνθρωποι έφυγαν. Δεσμοί γίναν άρρηκτοι, άλλοι διαλύθηκαν σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Κάθε χρονιά εκπλήξεις. Κάθε χρονιά τα ίδια λόγια. Κάθε χρονιά θέτεις νέους στόχους. Και λες και ξαναλές και συνεχίζεις. […]

Παραμονές Πρωτοχρονιάς και κάθε χρόνο από παιδί τέτοιες μέρες αφιέρωνα ένα δίωρο για να παρακολουθήσω την  “Ιστορία μιας  κάλπικης λίρας”.  Μια Ελληνική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Τζαβέλλα  γυρισμένη το 1955 στην μεταπολεμική Αθήνα, αποτελούμενη από τέσσερις ιστορίες συνδεδεμένες με μία κάλπικη λίρα. Η κάλπικη αυτή λίρα “γεννήθηκε” […]

Στιγμές με παρέα το εγώ σου. Η καλύτερη ίσως συντροφιά κάποιες φορές, η πιο ακίνδυνη και καθαρή σχέση. Εσύ και ο εαυτός σου. Μακριά από μεγάλα και όμορφα λόγια, μακριά από ψεύτικα χαμόγελα και αγκαλιές αγκάθια, μακριά από την νόσο της ζήλειας. Αγκαλιές που σε κλείνουν ματώνοντας σε. Τις βλέπεις […]

Ε καλά.. Δεν βιάζομαι καθόλου να γράψω γράμμα μου στον Άγιο Βασίλη φέτος..   Είμαι λίγο θυμωμένη μαζί του γιατί δύο χρονιές τώρα με έχει ξεχάσει εντελώς..   Σιγά δεν είχα σκοπό να του ζητήσω κάποιο δώρο που δεν θα μπορούσε να το κουβαλήσει.   Ήμουν ανάμεσα στο να του […]

Ο καιρός αγριεύει, τα σύννεφα στο βάθος του ορίζοντα κρύβουν στο σκούρο μπλε άχρωμα τους την Πάρνηθα. Ο αέρας αγριεύει και το κρύο είναι πλέον αφόρητο. Έρχεται χιονιάς!  Η φύση νεκρώνει περιμένοντας το ξέσπασμα του φαινομένου, οι άδειοι δρόμοι στην καρδιά της πόλης, ακόμα και μέσα στην εορταστική περίοδο δείχνουν […]

Χαίρετε. Σε Χριστουγεννιάτικο πνεύμα κινείται ο κόσμος μας. Για λίγες μέρες σκέψεις, χρόνοι και συνήθειες μπαίνουν σε πιο ανθρώπινους ρυθμούς. Αλήθεια γιατί μας συγκινούν τα Χριστούγεννα; Η γέννηση ενός βρέφους καταρχάς είναι τόσο όμορφη εικόνα και γεννά με τη σειρά της την ελπίδα που τόσο έχουμε ανάγκη. Την ελπίδα ότι […]

Είμαστε ερωτευμένοι με τον πόνο. Εθισμένοι στην αίσθηση της καρδιάς μας να φλέγεται. Βρίσκουμε κάτι το… ρομαντικό στην ιδέα του πόνου. Ίσως γιατί τον έχουμε αναπόφευκτα συνδέσει με τον έρωτα. Και του δινόμαστε ολοκληρωτικά. Το σχεδόν είναι η πιο πληγωμένη λέξη, γιατί ο έρωτας δεν είναι ευχαριστημένος με τίποτα λιγότερο […]

Κάποτε θα ‘ρθουν δυο μάτια, άξαφνα μπροστά σου, που κάτι θα σου θυμίζουν ανεπαίσθητα..   Θα ‘χουν περάσει χρόνια πολλά..    Θα ‘ναι τότε που στα μαλλιά σου θα ξεκουράζονται τα χιόνια που κρύωσαν τη ζωή σου..   Θα ‘ναι τότε που όλα όσα σε πίκραναν θα έχουν σκαλίσει χαραγματιές […]

Το βλέμμα σου το είχες πάντα χαμηλά,  μα τα όνειρά σου σημάδευαν στ’ αστέρια μια ζωή.    Εκείνο το ιδανικό, το άπιαστο ονειρευόσουν από πάντα.  Το διαφορετικό για την αλήθεια του. Εκείνο που δεν συμβάδιζε ποτέ με την κάλπικη εποχή του.  Εκείνο που θα το ένιωθες τόσο κοντά κι ας […]

Έφτασε η πιο όμορφη στιγμή του χρόνου, εκεί λίγο πριν φύγει ο παλιός και υποδεχτούμε τον καινούριο. Όλα λάμπουν, οι άνθρωποι χαμογελούν λίγο περισσότερο. Αγκαλιές, φιλιά μεταδίδουν ευχές για όμορφες στιγμές ανάμεσα στο κόσμο. Τα φωτάκια στους δρόμους, στα μαγαζιά και στα σπίτια ζεσταίνουν λίγο περισσότερο τις καρδιές. Είμαστε λοιπόν […]

  Ο δρόμος της ζωής δεν είναι ευθύς. Μπορεί να έχει πολλές στροφές, ανηφόρες, κατηφόρες, αδιέξοδα, να γλιστράς άλλοτε στα χαλίκια του, κι άλλες φορές να σκοντάφτεις σε πέτρες – και να χτυπάς το κούτελό σου σε μία από αυτές ή σε πολλές.            Σημασία έχει να γευτείς τα χαλικάκια που […]