Σεπτέμβριος 2018

Μιζέρια παντού βρε παιδί μου βαρέθηκα τους άχρωμους ανθρώπους. Ακόμη και στα συναισθήματα φθηνοί είναι όλοι. Κενά λόγια χωρίς ουσία που τους ακούς να μιλάνε...

Χαίρετε. Ας μιλήσουμε για μια καταραμένη φάρα. Μπορεί να τους ανταμώσεις παντού. Στην Ομόνοια θα δεις τον φτωχικό Παπαδιαμάντη να περπατάει σιωπηλός κρατώντας ένα χαρτόνι...

Σίγουρα υπάρχουν οι σκέψεις κάποιων, ποιος είναι πάλι αυτός που το παίζει συγγραφέας; Προσπαθεί να κερδίσει αναγνωρισιμότητα παριστάνοντας τον σοφό; Ματαιόδοξος και ψωνισμένος; Όχι, δεν...

Φύγε… Τόλμα… Δραπέτευσε…   Δραπέτευσε, από τα σκοτεινά σοκάκια που τριγυρίζεις και στο μόνο δρόμο που σε οδηγούν, ειναι άλλα σοκάκια, σκοτεινά.   Τόλμα, να...

Άντρες, ένα «καυτό» θέμα συζήτησης για όλες τις γυναίκες. Γύρω από αυτούς γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται πολλές αναλύσεις και σκέψεις για το τι πραγματικά...

Λένε πως οι ανθρώπινες σχέσεις είναι η διάμετρος της ζωής. Ότι ο άνθρωπος έρχεται στον κόσμο για να δημιουργήσει δεσμούς που είτε κρατούν για μια...

Έχεις νιώσει ποτέ πως είσαι η σκιά της Σελήνης; Το άρωμα του νερού Η γεύση του αέρα; Έχεις ζήσει ποτέ στο παρασκήνιο; Αν ναι αυτό...

Το να είσαι γυναίκα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Είναι μάλλον μια περίπλοκη υπόθεση. Με χρώματα όμως! Ναι, είναι μια περίπλοκη χρωματιστή υπόθεση! Μόνο που...

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας καιρός.. Μια χρονική συγκυρία, μια συνάντηση τεσσάρων ανθρώπων. Ένας άνδρας, τρείς γυναίκες! Μα τι νοσηρή φαντασία θα σκεφτείς!...

Παραλία Θεσσαλονίκης, 8.30 το πρωί. Οι περαστικοί είναι λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα και εγώ απολαμβάνω το πρωινό μου σε ένα παγκάκι συντροφιά με τον καφέ...

Στο τέλος της μέρας ο διακόπτης γυρνάει. Οι φωνές ησυχάζουν. Τα φώτα σβήνουν. Τα νευρικά γέλια παύουν να ηχούν. Τα επιτηδευμένα χαμόγελα παγώνουν στα χείλη....

    Σου χρωστάω μια εξομολόγηση… Δυο κουβέντες που να μαρτυρούν το πόσο σε θαυμάζω. Ναι! Εγώ, εσένα καλά άκουσες.   Δε με έχεις συνηθίσει...

Ακουμπισμένη εκεί, στο κάγκελο του μπαλκονιού της, είχε κλείσει τα μάτια αφήνοντας το βραδινό αεράκι να της χαϊδεύει το πρόσωπο και ν’ ανακατεύει τα μακριά...

Οι άνθρωποι είναι έλλογα όντα, όπως έχει τεκμηριωθεί από τους φιλοσόφους μέχρι και σήμερα. Κάτι που συνεπάγεται πως έχουμε κρίση και λογική για τις επιλογές...

Δεν ξέρω γιατί μα να, κάποιες μέρες μου φαίνονται βουνό. Δεν ξέρω το λόγο, μα τις νύχτες φοβάμαι να κλείσω τα μάτια λες και να...

Πόσες, αλήθεια, φορές χρειάζεσαι για να μ’αδειάσεις εντελώς από σένα; Πόσο ακόμη θα δικαιολογώ την απουσία σου, θα βαφτίζω την αγνωμοσύνη σου ιδιομορφία και την...

Η ψυχή μου κουράστηκε θέλει γαλήνη κι ηρεμία. Σςς! Μην κάνετε θόρυβο. Μιλήστε μου πιο σιγά, ίσα ίσα που να σας ακούσω. Μιλήστε μου αν...

  Από παιδί απεχθανόμουν τους «όχλους». Πολυπληθείς συναθροίσεις φίλων ή μάλλον γνωστών που βαφτίζονται «φίλοι» στις χαρές και στα γλέντια. Που αράζουν σε κάτι τραπέζια...

Ανάμεσα σε δύο κόσμους είναι δύσκολο σχεδόν ακατόρθωτο να μπορέσεις να ισορροπήσεις και να ξεφύγεις αν δεν έχεις ένα χέρι να σε κρατάει για να...

Άκουσα πως οι ομορφότερες νότες Γράφονται πάνω σε ξεθωριασμένες γραμμές πενταγράμμου, σελίδων χιλιοτσαλακωμένων.   Οι πιο όμορφες νότες βρίσκουνε πάντοτε τροπο να ξεπηδήσουν απ´ τις...

Ομορφιά και γοητεία, δυο έννοιες που λανθασμένα θεωρούνται συνώνυμα, δυο λέξεις τόσο όμοιες και συνάμα διαφορετικές. Η ομορφιά είναι κάτι επιφανειακό, εύκολο να την βρεις,...

Σε ξέρω πια πολύ καλά. Σε γνωρίζω όλο και περισσότερο κάθε μέρα που περνά, ιδιαίτερα τα τελευταία 2 χρόνια, ζω μέσα απ’ το βλέμμα σου....

Έτσι είμαι εγώ.. Πεθαίνω για έναν έρωτα και ξαναγεννιέμαι για έναν καινούργιο. Αφήνομαι να με βουλιάξεις και πνίγομαι αλλά βρίσκω πάντα ένα κλαδάκι στην άκρη...

Χτύπησε το πρώτο κουδούνι της χρονιάς και τα αισθήματα είναι ανάμεικτα. Από την μια εσείς που ναι μεν στεναχωριέστε που μπαίνετε στην ρουτίνα του σχολείου,...