Ντο , Ρε, Μι, Φα, Σ… Σε αγαπώ, Λα, Σι, Ντο
Η θέση σου στον καναπέ σε περιμένει. Το μαξιλάρι σου έχει τη μυρωδιά σου. Το έχω πάρει αγκαλιά και το μυρίζω. Πιέζω τη μύτη μου...
Η θέση σου στον καναπέ σε περιμένει. Το μαξιλάρι σου έχει τη μυρωδιά σου. Το έχω πάρει αγκαλιά και το μυρίζω. Πιέζω τη μύτη μου...
Εγώ είμαι η Χιονάτη. Μα όχι αυτή που ξέρετε από τα παραμύθια τα παιδικά. Άλλαξα πια. Το αθώο μου χαμόγελο πάγωσε και στη θέση του...
Δύσκολη και αυτή η ημέρα στο ξεκίνημά της. Με ψυχή βαριά σαν άγκυρα καθηλωμένη στο βυθό μου. Η ίδια αίσθηση και σήμερα, κάθεται σαν...
Ακούω γύρω μου ιστορίες, των οποίων οι εικόνες, περνούν απ’ το μυαλό μου, σαν την ιστορία ενός κακογραμμένου μυθιστορήματος, που το ξεπετάς ίσα ίσα για...
Δεν είχαν γνωριστεί από κοντά. Μόνο από κάποια σκόρπια μηνύματα, από τότε που της έστειλε μήνυμα για πρώτη φορά- τυχαία όπως της είχε πει –...
Μια πιλάντζα για το ζύγισμα κάτω στο πάτωμα. Χαρτοσακούλες σε ανοικτό καφέ χρώμα. Με τη σέσουλα χώνω τις πρόκες από τα σακιά μέσα στα σακουλάκια. Ζυγίζω. Προσπαθώ...
Πόσες φορές έχουμε μιλήσει με τον εαυτό μας ώρες ατελείωτες μέσα στη νύχτα; Πόσες οι βραδιές που έχουμε στήσει; Μονόλογο μακρύ με μόνη συντροφιά τη...
Σαν σήμερα.. Θεσσαλονίκη – 41 χρόνια πριν. Τρίτη 20 Ιουνίου 1978 Ώρα: 23:04 Σεισμός: 6,5 Ρίχτερ Επίκεντρο: Μεταξύ των λιμνών του Αγίου Βασιλείου και...
Έγινα ένα με τις μέλισσες. Ρουφούσα το νέκταρ με το στόμα μου, σε χέρια αγγέλων το έσταζα. Έρωτας αρχάγγελος πάνω σε αέρινα ροδοπέταλα το ταξίδευε...
Μου λείπω. Θέλω να τρέξω στις αλάνες. Θέλω πίσω το τρανταχτό μου γέλιο. Την αθωότητά μου σε βλέμμα, σώμα και ψυχή. Να ζω στα παραμύθια...
Πόσο συχνά αναπολώ εκείνα τα αγνά κι όμορφα παιδικά χρόνια, που κάθε τέλος της σχολικής χρονιάς και για ένα ολόκληρο καλοκαίρι, μεταμορφώναμε τη γειτονιά σε...
Καταδιώκω εχθρούς και παζαρεύω με ότι όπλα έχω να ανοίξω δρόμο στο μονοπάτι της ζωής. Τα όνειρα μου θέλω να χτίσω και με επιμονή να...
Είναι αυτές οι μέρες του χρόνου, που θυμίζουν εντονότερα την έλλειψη σου. Κάνω πως δεν με ενοχλεί, μα θέλω να ανοίξει η γη να με...
Δεν είμαι κοριτσάκι πια. Πάνε χρόνια από τότε που άφησα πίσω μου την ασφάλεια της μητρικής αγκαλιά κι άνοιξα πανιά για να χαράξω τη δική...
Πείραξα με το δάχτυλο μου το μικρό στρόγγυλο σημάδι στο ξύλινο τραπέζι, μετά κούνησα την καρέκλα μου λίγο πιο κοντά στο τραπέζι. Νευρικές κινήσεις από...
Τι λόγια να σου γράψω; Απόψε, που σα ζύγωσε η νυχτιά και στα αχόρταγα σκοτάδια της με βούτηξε ξανά, τι τάχα άλλο να σου...
Νιώθω πως θέλω να μιλήσω για σένα σήμερα. Να μπω στο μικρό μα τετραπέρατο μυαλουδάκι σου και να αφουγκραστώ την καρδιά σου. Και συγχώρεσέ με,...
Αυτή τη φορά θα φύγω! Δεν έχω χρόνο να σου μιλήσω, πρέπει να φύγω. Ναι σίγουρα πρέπει να φύγω, αυτό είχα πει. Πρέπει να φύγω....
Το κρυφτό που παίζουν τα παιδιά, είναι παιχνίδι χαράς. Κρύβονται για να βρεθούν, θυμώνουν, χαίρονται, ζουν για τη στιγμή και θυμούνται. Το κρυφτό που...
Όταν ήμουνα μικρή, λάτρευα το «Θάρρος ή αλήθεια». Ένα αθώο παιχνίδι ήταν που μου έδινε τη δυνατότητα να ξεμπροστιάσω τους φίλους μου, να ανακαλύψω μύχια...
Η πρώτη Δημοτικού αποτελεί παρελθόν. Προαχθήκαμε στη δευτέρα. Ναι προαχθήκαμε. Πληθυντικός. Και ας λένε οι ψυχολόγοι στα άρθρα να μην τον χρησιμοποιούμε. Μάθαμε μαζί τόσα...
Έτσι είναι οι λέξεις, Ένας σωστός πειρασμός, Μια απάτη, Μια ύπουλη προδοσία, Ένα δίκοπο μαχαίρι. Αναζητούν την φυγή, Αυτήν την μαγεία της λύτρωσης, Για να...
Σήμερα τράβηξα το ξέφτι μιας πετσέτας. Έφυγε πέρα ως πέρα. Ξέφτισε κι αυτή όπως η ζωή μου, πάλιωσε σαν την ανάμνηση του τελευταίου φιλιού σου....
Έλα και παραμύθιασε με. Έχω βαρεθεί την λογική και τις μίζερες αλήθειες. Την πραγματικότητα που σερβίρεται ωμή και χωρίς ίχνος ντροπής. Έλα λοιπόν! Έχω αφήσει...
Γουστάρω τους ανθρώπους που θα πουν ένα πράγμα μα θα κάνουν πέντε, γιατί ο λόγος τους είναι παραπάνω από υπόσχεση. Τους ανθρώπους που σε κοιτάνε...