Φεβρουάριος 2020

Εξακολουθείς να κάνεις τα ίδια λάθη, παραμελώντας τα δικά σου θέλω. Υποτίμησες τις αντοχές της ψυχής σου και καθημερινά τη συνθλίβεις. Όσο κι αν προσπαθείς...

  Τα παιδικά μου χέρια αγκιστρώνονταν στο συρματόπλεγμα, θαρρείς κι αυτό θα πέταγε και θα με παρέσερνε μαζί του! Κοίταγα με λαχτάρα τα μεγαλύτερα παιδιά, που φορτωμένα...

«Σκαρφάλωσα τα βουνά της μοναξιάς, περπάτησα τα μονοπάτια του εγωισμού και τρυπήθηκα από τα αγκάθια της θλίψης!» Φώναξε ο νεαρός στον γέροντα και έκανε μια...

Ήθελα να φύγω. Δε με ένοιαζε για πού. Απλά μωρέ να φτιάξω μια βαλίτσα. Να ρίξω μέσα τα απαραίτητα. Όχι πολλά, τα απαραίτητα. Δύσκολο να...

Έχεις περπατήσει πλάι στην αγάπη ποτέ, ή μήπως σε έχει καταπιεί αυτή η ζούγκλα των ανθρώπινων θηρίων. Έχουν αντικρίσει ποτέ τα μάτια σου πράγματα όμορφα...

Μεγαλώνοντας διαβάζεις τα πράγματα διαφορετικά, κρίνεις και κρίνεσαι, αντιλαμβάνεσαι και κατανοείς, μπερδεύεσαι και συμπεραίνεις. Έχεις αποκτήσει εμπειρίες, οι οποίες σε κάνουν να βλέπεις το καθετί...

Καλησπέρα. Εάν όλα έχουν πάει καλά, είναι Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 1998 απογευματάκι και ξαπλωμένος στο κρεβάτι της οδού Σκοπέλου 28 στην Κυψέλη με το τσιγάρο...

  Μια νύχτα αλήτισσα, με φεγγάρι ολόκληρο σε σκέφτηκα και παραστράτησα. Το έρμο το φεγγάρι φαινόταν πίσω από τα σύννεφα, εσύ, όμως, δεν ήθελες τα...

Να τους πείτε πως δε με αφορούν. Αδιάφορα τα βλέμματά των. Πρόσωπα ολόιδια του πλήθους. Φωνές, βουητό στο νου μου. Αν δεν είναι εκείνος, πείτε...

Απόψε φόρεσε τη μάσκα σου και κοίταξέ με. Ντύσου με την πιο σαγηνευτική σου στολή κι εντυπωσίασέ με. Χαμόγελασε μυστήρια, ξέσπασε σε γέλια, αγκάλιασέ με...

Σε έναν κόσμο κατά κύριο λόγο σκληρό, που η ταχύτητα έχει την τιμητική της, που η ευγένεια θεωρείται είδος πολυτελείας πολλές φορές, και που ο...

Πόσα βράδια, οδυρκτικά, θ’ αναζητούν Ανατολές τα βήματά σου; Θα σεργιανούν, κρυφά, στα ειρωνικά σοκάκια της απόγνωσης, ακολουθώντας, μυστικά, τη μελωδία, απ’ τις σειρήνες προδομένων...

Για μερικούς ήμουν αρκετά καλή. Για κάποιους άλλους πάλι ήμουν πολύ κακή, ίσως και αρκετά αντιπαθητική. Μέση κατάσταση δεν υπήρχε με τους ανθρώπους. Ή που...

Ίσως κάπου να υπάρχει ένας τόπος γαλήνιος…   Να γεννιέσαι και να πεθαίνεις χαρούμενος. Να μην αγριεύει ο καιρός. Να μη θυμώνει η φύση. Οι...

Έχουνε όμως και οι βλάκες κάτι στιγμές ευφυΐας άλλο πράγμα. Είναι εκείνες οι στιγμές οι άτυχες για τους άλλους, που ενώ όλοι ποντάρουν στην αφηρημάδα...

Τα λόγια βγαίνουν βεβιασμένα και τα μάτια δεν αντέχουν στο αντίκρισμα του βλέμματος και χαμηλώνουν. Μοιάζει ανυπόφορο το παρατεταμένο κοίταγμα, δε γίνεται απλά. Η λαχτάρα...

Μετρώ τις ώρες μακριά σου. Μοιάζουν ατελείωτες. Το ρολόι στο χέρι μου δεν το αφήνω σε ησυχία. ‘Μαλώνω’ μαζί του νιώθοντας τους δείκτες του να...

Μα περισσότερο απ’ όλα τα αλλά Φοβάμαι πως βαθαίνει εκείνο της θλίψης. Δυστυχώς, όταν πια έχουν περάσει τα χρόνια, συνειδητοποιείς με άσχημο τρόπο πως τελικά...

Ξημερώνει και ήδη έχω φτιάξει καφέ και πρωινό. Λατρεύω την ησυχία που επικρατεί. Το σπίτι γεμάτο με τα αρώματα των στιγμών μας. Σε παρατηρώ όπως...

Οι επιστροφές ποτέ δεν βγαίνουν σε καλό. Να το θυμάσαι. Θέλει δύναμη ψυχής να μπορέσεις να ξεχάσεις ότι σας πλήγωσε και σας έφερε στον χωρισμό....

Ξύπνησε με μια περίεργη μελαγχολία. Ίσως, ο μήνας αυτός του Σεπτέμβρη, ο μήνας των γενεθλίων της.   Δεν είχε συμβεί κάτι ιδιαίτερο.   Μελαγχολική ήταν...

Χρειάζεσαι γνώριμα χέρια που ξέρουν πώς να σε ηρεμούν, που θα μπορείς να χάνεσαι μέσα τους και θα αισθάνεσαι γαλήνη. Μόνο τότε μπορείς να προχωράς...

Χαίρετε. Κατ’ εμέ η καθημερινή χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προσφέρει απίστευτες ευκαιρίες ενημέρωσης, διαλόγου, γνωριμίας με αξιόλογους ανθρώπους αλλά κρύβει και μεγάλους κινδύνους. Για...

Μάτια υγρά, χείλη σφιγμένα, ανάσα καυτή. Στέρεψε το οξυγόνο μου. Η απελπισία συσσωρεύτηκε σαν κόμπος στο λαιμό μου και η απογοήτευση ηχεί στα στήθη μου...