Monthly Archives: Φεβρουάριος 2020

Εξακολουθείς να κάνεις τα ίδια λάθη, παραμελώντας τα δικά σου θέλω. Υποτίμησες τις αντοχές της ψυχής σου και καθημερινά τη συνθλίβεις. Όσο κι αν προσπαθείς πάντα θα παίρνεις λιγότερα από όσα αξίζεις και ξέρεις γιατί; Έμαθες μόνο να δίνεις. Το να πάρεις το θεωρούσες σίγουρο νομίζοντας ότι όλοι πράττουν σαν […]

  Τα παιδικά μου χέρια αγκιστρώνονταν στο συρματόπλεγμα, θαρρείς κι αυτό θα πέταγε και θα με παρέσερνε μαζί του! Κοίταγα με λαχτάρα τα μεγαλύτερα παιδιά, που φορτωμένα τις βαριές τους τσάντες, περπατούσαν παρεούλες στο δρόμο καθοδόν για το Γυμνάσιο.   Θεέ μου… Βιαζόμουν τόσο να μεγαλώσω και να ανοίξω τα φτερά μου! Τα δικά […]

«Σκαρφάλωσα τα βουνά της μοναξιάς, περπάτησα τα μονοπάτια του εγωισμού και τρυπήθηκα από τα αγκάθια της θλίψης!» Φώναξε ο νεαρός στον γέροντα και έκανε μια παύση. Μερικές στιγμές αργότερα και αφού έθεσε τα συναισθήματα του υπό έλεγχο, πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε. «Τα έκανα όλα αυτά για να σε […]

Ήθελα να φύγω. Δε με ένοιαζε για πού. Απλά μωρέ να φτιάξω μια βαλίτσα. Να ρίξω μέσα τα απαραίτητα. Όχι πολλά, τα απαραίτητα. Δύσκολο να σέρνεις βαριά αποσκευή. Ειδικά όταν κουβαλάς μια ψυχή τίγκα στο παράπονο.                  Από την ποιητική συλλογή «Ράβδοι πλαστελίνης». […]

Έχεις περπατήσει πλάι στην αγάπη ποτέ, ή μήπως σε έχει καταπιεί αυτή η ζούγκλα των ανθρώπινων θηρίων. Έχουν αντικρίσει ποτέ τα μάτια σου πράγματα όμορφα ασυνήθιστα; Ή μήπως παρασύρθηκες και εσύ από αυτήν την ψευτοκουλτούρα του τεχνητά όμορφου κόσμου. Αχ καημένε μου κόσμε, τι συμφορά είναι αυτή που ζεις. Τι […]

Μεγαλώνοντας διαβάζεις τα πράγματα διαφορετικά, κρίνεις και κρίνεσαι, αντιλαμβάνεσαι και κατανοείς, μπερδεύεσαι και συμπεραίνεις. Έχεις αποκτήσει εμπειρίες, οι οποίες σε κάνουν να βλέπεις το καθετί από μια άλλη σκοπιά. Καταφέρνεις στην ιδανικότερη των περιπτώσεων να φτάσεις στην αυτογνωσία και να καταλάβεις τι στην ευχή γίνεται με’ σένα. Έτσι, αν πεις […]

Καλησπέρα. Εάν όλα έχουν πάει καλά, είναι Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 1998 απογευματάκι και ξαπλωμένος στο κρεβάτι της οδού Σκοπέλου 28 στην Κυψέλη με το τσιγάρο μόνιμα αναμμένο, διαβάζεις με περιέργεια αυτό το γράμμα. Μόλις έχεις τελειώσει την πρώτη σου εξεταστική στην ΑΣΟΕΕ και ήδη χρωστάς δυο μαθήματα, Μαθηματικά και Λογιστική. […]

  Μια νύχτα αλήτισσα, με φεγγάρι ολόκληρο σε σκέφτηκα και παραστράτησα. Το έρμο το φεγγάρι φαινόταν πίσω από τα σύννεφα, εσύ, όμως, δεν ήθελες τα ήρεμα και χάθηκες στο νέφος του Αυγούστου.   Μία νύχτα σου έγραψα ένα γράμμα ερωτικό, τελείωσε ο Αύγουστος δεν έχουμε πια πανσέληνο. μονάχα ένα νέφος […]

Να τους πείτε πως δε με αφορούν. Αδιάφορα τα βλέμματά των. Πρόσωπα ολόιδια του πλήθους. Φωνές, βουητό στο νου μου. Αν δεν είναι εκείνος, πείτε τους να φύγουν.   Να τους πείτε να τα παρατήσουν. Μην ξενυχτούν δυστυχισμένοι στο πλατύσκαλο τάχα για ένα μου φιλί, τάχα πως ενδιαφέρονται για την […]

Απόψε φόρεσε τη μάσκα σου και κοίταξέ με. Ντύσου με την πιο σαγηνευτική σου στολή κι εντυπωσίασέ με. Χαμόγελασε μυστήρια, ξέσπασε σε γέλια, αγκάλιασέ με δυνατά, πιάσε το χέρι μου σφιχτά και παράσυρέ με σε ξέφρενο χορό δίχως δεύτερες σκέψεις. Ο χρόνος, να συντριβεί στην ισχυρή δύναμη του παλμού της […]

Σε έναν κόσμο κατά κύριο λόγο σκληρό, που η ταχύτητα έχει την τιμητική της, που η ευγένεια θεωρείται είδος πολυτελείας πολλές φορές, και που ο εγωισμός έχει περίοπτη θέση στη ζωή μας, υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που η δοτικότητα και η γενναιοδωρία είναι η δεύτερη φύση τους. Άνθρωποι που βάζουν […]

Πόσα βράδια, οδυρκτικά, θ’ αναζητούν Ανατολές τα βήματά σου; Θα σεργιανούν, κρυφά, στα ειρωνικά σοκάκια της απόγνωσης, ακολουθώντας, μυστικά, τη μελωδία, απ’ τις σειρήνες προδομένων λιμανιών; Τι απέγιναν τα χνάρια σου; Οι διψασμένες λέξεις απ’ τον απόηχο της ευτυχίας, τι απέγιναν; Τ θ’ απογίνουν τα όνειρα, όταν οι πρώτες ακτίνες […]

Για μερικούς ήμουν αρκετά καλή. Για κάποιους άλλους πάλι ήμουν πολύ κακή, ίσως και αρκετά αντιπαθητική. Μέση κατάσταση δεν υπήρχε με τους ανθρώπους. Ή που με συμπαθούσαν ή που με αντιπαθούσαν ακαριαία. Λες και ήρθα από πλανήτη άλλον και είχα διαφορετικά χαρακτηριστικά. Μικρή και άμαθη με τους ανθρώπους, απόψε με […]

Ίσως κάπου να υπάρχει ένας τόπος γαλήνιος…   Να γεννιέσαι και να πεθαίνεις χαρούμενος. Να μην αγριεύει ο καιρός. Να μη θυμώνει η φύση. Οι νύχτες να ‘χουν πάντα ένα ζεστό φως. Και μύρια χρώματα γλυκά να έχουνε οι μέρες.   Και οι άνθρωποι…   Αχ οι άνθρωποι..   Τι […]

Έχουνε όμως και οι βλάκες κάτι στιγμές ευφυΐας άλλο πράγμα. Είναι εκείνες οι στιγμές οι άτυχες για τους άλλους, που ενώ όλοι ποντάρουν στην αφηρημάδα τους, στην καλή τους καρδιά και στην πίστη τους, εκείνοι σκέφτονται. Και εκείνες ακριβώς τις στιγμές αυτοί οι κακόμοιροι πιστοί σας βλάκες ξυπνάνε απότομα από […]

Τα λόγια βγαίνουν βεβιασμένα και τα μάτια δεν αντέχουν στο αντίκρισμα του βλέμματος και χαμηλώνουν. Μοιάζει ανυπόφορο το παρατεταμένο κοίταγμα, δε γίνεται απλά. Η λαχτάρα το εμποδίζει και η ανάσα βγαίνει βεβιασμένα. Από την άλλη, το μυαλό προσπαθεί να επιβάλει τη λογική, φωνάζει όχι και πάλι όχι. Αλλά τι να […]

Μετρώ τις ώρες μακριά σου. Μοιάζουν ατελείωτες. Το ρολόι στο χέρι μου δεν το αφήνω σε ησυχία. ‘Μαλώνω’ μαζί του νιώθοντας τους δείκτες του να μη μετακινούνται. Βασανιστική η αναμονή. Με τρελαίνει. Το πάτωμα στο δωμάτιό μου βαρυγκωμά, από την ταλαιπωρία που υφίσταται με το ατελείωτο πήγαινε – έλα μου. […]

Μα περισσότερο απ’ όλα τα αλλά Φοβάμαι πως βαθαίνει εκείνο της θλίψης. Δυστυχώς, όταν πια έχουν περάσει τα χρόνια, συνειδητοποιείς με άσχημο τρόπο πως τελικά ισχύει αυτό που λέγαν οι παλιοί «όπως στρώνεις κοιμάσαι». Ζεις πια με αυτό το αποτέλεσμα και δυστυχώς πλέον δεν έχεις την επιλογή ή το χρόνο […]

Ξημερώνει και ήδη έχω φτιάξει καφέ και πρωινό. Λατρεύω την ησυχία που επικρατεί. Το σπίτι γεμάτο με τα αρώματα των στιγμών μας. Σε παρατηρώ όπως κοιμάσαι, χαμογελάω. Σε φιλάω, σε χαϊδεύω. Δεν θέλω να σε ξυπνήσω είναι νωρίς ακόμα. Βγαίνω έξω στην βεράντα. Απολαμβάνω τον καφέ μου. Οι σκέψεις μου […]

Οι επιστροφές ποτέ δεν βγαίνουν σε καλό. Να το θυμάσαι. Θέλει δύναμη ψυχής να μπορέσεις να ξεχάσεις ότι σας πλήγωσε και σας έφερε στον χωρισμό. Λάθος μεγάλο το τι θα γινόταν, αν, και το μήπως αυτή τη φορά πετύχει.   Αν ήταν σωστό, όμορφο και σας άξιζε, δε θα ερχόταν […]

Ξύπνησε με μια περίεργη μελαγχολία. Ίσως, ο μήνας αυτός του Σεπτέμβρη, ο μήνας των γενεθλίων της.   Δεν είχε συμβεί κάτι ιδιαίτερο.   Μελαγχολική ήταν από τότε που θυμόταν τον εαυτό της. Έμαθε να ζει μ’ αυτό. Υπήρξε σε πολλά άτυχη, σε λίγα, στάθηκε πραγματικά τυχερή.   Ατύχησε ερωτικά, είχε […]

Χρειάζεσαι γνώριμα χέρια που ξέρουν πώς να σε ηρεμούν, που θα μπορείς να χάνεσαι μέσα τους και θα αισθάνεσαι γαλήνη. Μόνο τότε μπορείς να προχωράς με βήμα σταθερό. Μόνο τότε κρατάς όλο τον κόσμο στα χέρια σου. Ο δικός σου ο άνθρωπος είναι αυτός που έχεις ανάγκη. Όλοι οι άλλοι […]

Χαίρετε. Κατ’ εμέ η καθημερινή χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προσφέρει απίστευτες ευκαιρίες ενημέρωσης, διαλόγου, γνωριμίας με αξιόλογους ανθρώπους αλλά κρύβει και μεγάλους κινδύνους. Για μένα ένας από τους μεγαλύτερους είναι ο διαδικτυακός «ιδρυματισμός». Τι εννοώ με αυτόν τον όρο; Ο ιδρυματισμός είναι οι αρνητικές επιπτώσεις στον χαρακτήρα και τη […]

Μάτια υγρά, χείλη σφιγμένα, ανάσα καυτή. Στέρεψε το οξυγόνο μου. Η απελπισία συσσωρεύτηκε σαν κόμπος στο λαιμό μου και η απογοήτευση ηχεί στα στήθη μου σαν μια ωρολογιακή βόμβα. Ακούω κάθε της χτύπο. Αισθάνομαι πια κάθε στιγμή να μετρά αντίστροφα για τη μεγάλη έκρηξη. Νιώθω την ανάγκη να φύγω από […]