Οι φίλες μου
Με ρωτάνε τους φίλους μου πώς διαλέγω. “Δεν τους διαλέγω”, απαντώ. Απλά, έτυχε να με αντέξουν! Ανοιχτό χαρτί είμαι πάντα, και ας με μάλωνε η...
Με ρωτάνε τους φίλους μου πώς διαλέγω. “Δεν τους διαλέγω”, απαντώ. Απλά, έτυχε να με αντέξουν! Ανοιχτό χαρτί είμαι πάντα, και ας με μάλωνε η...
Κι αν σου γράφω πια από συνήθεια προσπαθώ συνέχεια μες στη μνήμη να σε νιώσω, δε θα ήθελα να σε ξεχάσω, δε θα ήθελα να...
Μου μίλησες για ελαττώματα. Κάτι κίτρινες ρυτίδες που γεννιούνται σαν σταλακτίτες μέσα από μεταμεσονύκτιους ονειροδείκτες, αγκαλιά με το αντίθετο της κατανόησης. Θα ήθελα να με...
Ποιος τη ζωή μου κυνηγά; Να είσαι υπεράνω, παιδί μου, μην πέφτεις στο επίπεδό τους. Να είσαι ανώτερος άνθρωπος και να μην τους δείχνεις τις...
Είναι πενήντα δυο ετών και μητέρα του Άκη και της Λήδας. Είναι αξιοθαύμαστο που παραμένει ακόμα παντρεμένη με τον Θάνο γιατί σχεδόν όλα τα ζευγάρια...
Δείξ’ το! Έχει διαίσθηση. Θα καταλάβει. Αγαπά τον. Τρυφερά, ανιδιοτελώς και αληθινά. Εμπιστεύσου τον. Ολοκληρωτικά. Μη φοβηθείς, μην του πεις μόνο τις λέξεις “πάντα” και...
Δεν είναι τελικά ο Αύγουστος, η μέρα η νύχτα. Δεν είναι το σούρουπο, το κάθε σούρουπο και αυτά τα μάτια σου που έρχονται μαζί του…...
Εκείνα τα λόγια, τα λόγια σου, της καταιγίδας, δε σου’ μαθαν τόσα χρόνια, πως μόνο καταστροφή σκορπούν; Φέρνουν και ξάφνιασμα και έκπληξη φέρνουν. Τρομάζουν, αναστατώνουν...
Κέντρο Αθήνας και φθινόπωρο και φύλλα πεσμένα και δέντρα σε χρώματα κόκκινα και ουρανός που μοιάζει με μάρμαρο και πρόσωπα απρόσωπα χωρίς χαρακτηριστικά, μόνο ένα...
Τι σκέφτομαι; Μάλιστα… Κάθε μέρα με ρωτάς τι σκέφτομαι. Ξέρεις, έχει καταντήσει αστείο. Εσύ, από τη μια, να ρωτάς κάποιον τι σκέφτεται, κάποιον που...
Συγχώρα με που πολλές φορές το ξεχνάω… Είχες μια δύσκολη μέρα, ε και; Η πρώτη ήταν, η τελευταία ή μήπως δε θα έρθουν κι άλλες;...
Μη ρίχνεις το αδηφάγο βλέμμα σου στο εξωτερικό μου περίβλημα. Δεν ακούς τη φωνή μου που πάλλεται; Ριγά; Ανταριάζει από συναίσθημα; Τα χρώματα που βλέπεις...
Κάθεσαι και μετράς ώρες και ήχους. Μετράς, μόνο μετράς. Δεν έχει μείνει τίποτα άλλο να κάνεις. Όταν φτάνεις να υπολογίζεις τις κινήσεις και τις αντιδράσεις...
Και πάλι κάτι λείπει κι η λύπη αγριεύει τα μεσάνυχτα… σαν κάτι λέξεις που σκορπίζουν το φθινόπωρο με θρυμματίζει το ολόγιομο φεγγάρι… πες μου… σε...
To όνομά σου άξιο για ποιήματα πολλά. Έχω τα γραπτά μου για πατήματα, τα δικά σου βήματα να μην ξανάβρω. Ψιθυρίζω το όνομά σου καθώς...
Ανασαίνω βαθιά, αφήνοντας τον καπνό να κυλήσει μέσα μου και νιώθω την εξάρτηση. Μετά από τόσο καιρό χρειάζομαι το γλυκό πόνο που προκαλεί εισβάλλοντας στα...
Φαρμακευτική ορολογία, ή όρος της ψυχολογίας; Περιτριγυριζόμαστε από ανθρώπους τοξικούς. Μην μπερδευόμαστε, όχι τοξικομανείς, ΤΟΞΙΚΟΥΣ. Ανθρώπους, τρόπος του λέγειν, που θα θυσίαζαν ακόμα και τη...
Στης αγκαλιάς μου τη ζεστασιά θα βρείτε αυτό που αναζητάτε. Θα είμαι εκεί, πάντα, να σας γιατρεύω τις πληγές. Θα τρέχουν δάκρυα από τα μάτια...
Ήταν από εκείνο το ζεστό φως το άσβεστο. Ήταν εκείνο το κύμα που σε τραβάει μέσα του. Ήταν το λευκό που κανείς δεν μπορούσε να...
Δε σας καταλαβαίνω μερικούς, ειλικρινά. Ένα πέρασμα κάνουμε όλοι από εδώ. Τι δεν παίρνετε χαμπάρι και φέρεστε με τόση κακεντρέχεια και μίσος; Αγαπάτε λίγο τον...
Φήμες λένε πως το ποτάμι δε γυρίζει πίσω. Λόγια βαρύγδουπα και φιλοσοφημένα. Δε διαφωνώ, αλλά ούτε συμφωνώ. Για να λες κάτι τέτοιο πρέπει να έχεις...
Άνθρωποι οι οποίοι ξεχωρίζουν και άνθρωποι που μένουν στα αζήτητα. Παρουσίες που τραβάνε την προσοχή των πολλών και παρουσίες οι οποίες είναι μόνιμα στην αφάνεια....
Πόσο θα ήθελα να ζω σε έναν άλλο κόσμο… Έναν κόσμο δίκαιο, που οι κόποι σου ανταμείβονται. Που το ευτυχισμένο τέλος είναι ο κανόνας και...
Βρέχει επιτέλους. Βρέχει βροχή ψιλή, δυνατή και κάθετη. Να προφυλαχτώ δεν μπορώ, γιατί ακόμη δε ξέρω από πού έρχεται. Βρέχει απ’ έξω προς τα μέσα...
Χάσαμε τη διαφορετικότητά μας Οι άνθρωποι δεν ερωτεύονται πια. Κάποτε θολώναμε στη σκέψη του απλού ενθουσιασμού, νιώθαμε πως κάτι άλλαξε και τρέχαμε να φανταστούμε τη...