Μικρές ιστορίες

Είχα συνάψει με τον Θεό επιτέλους μια συμφωνία της προκοπής. Τα είχε πάρει στο κρανίο με τα παράπονά μου σχετικά με τα εκατοστά που μου...

Σε περιμένω στο ίδιο μέρος που είχαμε δώσει το πρώτο μας ραντεβού. Που δίναμε κάθε ραντεβού. Έχω αγωνία όπως την πρώτη φορά. Όπως κάθε φορά....

Φορούσε τη φρεσκοσιδερωμένη μπλε στολή. Έδενε πίσω τα μαλλιά και στερέωνε προσεκτικά το καπελάκι στο κεφάλι της. Περνούσε ένα κόκκινο κραγιόν στα χείλη. Έβαζε τις...

Κατέβηκα να πάρω κάτι. Ακούω φωνές καθώς κατεβαίνω, αλλά δεν δίνω σημασία. Βγαίνω έξω και βλέπω ένα φορτηγό μεταφοράς και τρεις άντρες, εκ των οποίων...

Ξύπνησες και σήμερα, μα όλα μοιάζουν μουντά, βαρετά και άσκοπα. Είναι μια ακόμη συνηθισμένη μέρα. Σηκώθηκες από το σκληρό κρεβάτι σου, έκανες μπάνιο και ετοιμάστηκες...

  Δύσκολη και αυτή η ημέρα στο ξεκίνημά της. Με ψυχή βαριά σαν άγκυρα καθηλωμένη στο βυθό μου. Η ίδια αίσθηση και σήμερα, κάθεται σαν...

Μια πιλάντζα για το ζύγισμα κάτω στο πάτωμα. Χαρτοσακούλες σε ανοικτό καφέ χρώμα. Με τη σέσουλα  χώνω τις πρόκες από τα σακιά μέσα στα σακουλάκια. Ζυγίζω.  Προσπαθώ...

Πείραξα με το δάχτυλο μου το μικρό στρόγγυλο σημάδι στο ξύλινο τραπέζι, μετά κούνησα την καρέκλα μου λίγο πιο κοντά στο τραπέζι. Νευρικές κινήσεις από...

Θυμάσαι όταν ήμασταν μικροί; Θυμάσαι που μαζεύομασταν παρέα στο προαύλιο του σχολειού; Μιλούσαμε… γελούσαμε… κάναμε και κανένα τσιγαράκι στα κρυφά… Θυμάσαι που λέγαμε τα όνειρά...

Σάββατο πρωί και ο Ανδρέας ήταν -ήδη- καθισμένος μπροστά από τη γραφομηχανή του την οποία, ευλαβικά, είχε βγάλει από την ντουλάπα που την είχε καταχωνιασμένη...

  Ετοιμάστηκα, σήμερα θα βγούμε. Νιώθω την καρδιά μου να χτυπά σαν τρελή, το στομάχι μου να φτερουγίζει. Περιμένω να έρθει να με πάρει. Μου...

Με κάλεσες ένα βράδυ. «Έλα, πού είσαι;» με ρώτησες. Μακριά σου ήθελα να βροντοφωνάξω αλλά με χτύπησε η λογική και ο εγωισμός και σου είπα:...

Τον είδα μετά από τόσο καιρό. Δεν περίμενα αυτή μου την αντίδραση. Η καρδιά μου σαν τρελή χτυπά, ξανά. Με είδε και αυτός, κατάλαβε το...

Η Φόνη σηκώνει το ακουστικό και με χέρι που τρέμει πληκτρολογεί το 100. Το τηλεφώνημά της παίρνει σειρά και η ίδια προσπαθεί να διατηρήσει την...

Σήμερα είδα το χωράφι, θυμήθηκα τις ώρες που πέρασα να το καλλιεργώ, χαμένος χρόνος. Ήταν χρόνος που θα μπορούσα να είχα περάσει μαζί σου. Επίσης,...

Καημό το είχε  η Θοδώρα να την  ψάξει μια φορά ο Περικλής. Να είναι  αυτός που θα επέλεγε το όνομα της από τη λίστα του κινητού και θα πατούσε...

(Διαβάστε το προηγούμενο μέρος εδώ: http://metaximas.org/2019/05/13/%CE%B8%CF%85%CE%BC%CF%8C%CF%82/ )   Όλο το φταίξιμο δικό μου, αν είχα καλέσει τον γιατρό όταν αρρώστησες θα ήμασταν σήμερα μαζί. Αν είχα...

Δεν θυμόμουν καν που το είχα κρύψει… Εκείνο το μεταλλικό κουτί από μπισκότα , που σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια. Θυμάμαι  τους ατέλειωτους καυγάδες με...

Πότε δεν θα ξεχάσω αυτή τη μέρα. Τη μέρα που απότομα βγήκα από του παραμυθιού την πόρτα. Δεν ήταν εύκολο. Πέρασα την πύλη ξυπόλητη και...

Είναι που οι ώρες προσμονής ήταν ατελείωτες. Για σένα, μόνο για σένα. Μηνύματα κενά. Πικρές σκέψεις. Σιωπή. Ήσουν η απόλυτη χαρά. Ο σκοπός μου. Και...

Με ξέρεις χρόνια. Με έψαχνες μια ζωή. Τώρα που βυθίζομαι στην σκέψη σου κοιτώντας τα μάτια σου, βλέπω τις ατέλειωτες ώρες που κοιτούσες απ’ το...

(Διαβάστε το προηγούμενο μέρος εδώ: http://metaximas.org/2019/04/17/%CE%AC%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7/) Το τηλέφωνο χτύπησε και ένα μαχαίρι βυθίστηκε στην καρδιά μου. Δεν ξύπνησες μου είπανε. Πως είναι δυνατόν; Πάντα ήσουν τόσο...

Είχα σκοπό να γίνω πλούσιος. Κανείς και τίποτα δεν μπορούσε να με σταματήσει. Είχα καταφέρει μέσα από ένα άψογο σχέδιο να αποσπάσω από τον ανυποψίαστο κοσμάκη...

Ήταν ένας χειμώνας ο φετινός που δεν έλεγε να φύγει. Λες και κρατούσε την Άνοιξη αιχμάλωτη, λες και είχε κλέψει τη σειρά της.  Μετά θα έφθανε...