Γιαγιά, η δεύτερή μου μάνα. Με μεγάλωσες. Ηρωίδα και μαχήτρια της ζωής. Έζησες την προσφυγιά, ξεσπιτώθηκες, έχασες τον άντρα σου και ζούσες με την απορία αν ζει ή αν πέθανε. Βρέθηκες στο πουθενά με τρία παιδιά. Καθάριζες γραφεία για να τα μεγαλώσεις. Πάντα έλεγες πως η δουλειά δεν είναι ντροπή. […]
Οικογένεια
Ι: Η αλήθεια είναι πως τη φοβόμουν. Ήταν αυστηρή. Αυστηρή και επιβλητική. Πιο πολύ τη θυμάμαι να μου θυμώνει παρά να μ’ αγκαλιάζει. Να μου λέει τι να κάνω και πώς πρέπει να συμπεριφέρομαι. Δεν είχα αμφιβολία πως η γιαγιά με αγαπούσε. Ίσως δεν είχε, ή δεν ήξερε τον τρόπο […]
I: Το κεφάλαιο «άντρες» το είχα κλείσει μέσα μου. Για σιγουριά, κρέμασα λουκέτο και πέταξα το κλειδί. Από το γάμο μου κράτησα μόνο τη Μελίνα. Αυτή χρωμάτιζε τις μέρες μου και φώτιζε σαν ολόγιομο φεγγάρι τις νυχτιές μου, γέμιζε με γέλιο την άδεια μου ζωή. Είχαμε η μία την άλλη […]
Αγαπητέ μέντορα, Ανταλλάξαμε λέξεις, λόγια, υποσχέσεις. Πολλά από αυτά έμειναν στη σφαίρα της φαντασίας και δεν πρόλαβαν να πάρουν σάρκα και μορφή. Ήθελα τόσα ακόμα να με δεις να πετυχαίνω. Ήθελα να ”πετύχω” και να σταθώ μια μέρα μπροστά σου νικητής. Έδωσες και εσύ μάχες πολλές και εξαντλητικές. Και τις […]
Η ημέρα του γάμου αποτελεί αναμφισβήτητα μία ιδιαιτέρως ξεχωριστή στιγμή τόσο για το ζευγάρι που παντρεύεται, όσο και για τους οικείους του. Καλοντυμένοι άνθρωποι, φώτα, μουσική, χορός, χαρά, συγκίνηση, γέλια, δάκρυα και ένας σωρός από συναισθήματα φιγουράρουν στα φωτογραφικά άλμπουμ και στολίζουν τις κορνίζες του σπιτιού, αποτυπώνοντας τη μεγάλη αυτήν […]
Σκαρφάλωσα στην κορυφή του μεγαλύτερου βουνού. Πίστευα πως αν έφτανα λίγο πιο κοντά στον ουρανό, κάποιος, κάτι εκεί έξω ίσως να άκουγε την κραυγή μου. Ίσως να με παρηγορούσε και να με ηρεμούσε. Τον τελευταίο καιρό φόβος και αγωνία κατοίκισαν σε μυαλό και καρδιά. Παρακολούθησα το θάνατο να πλησιάζει. Με […]
Το καλύτερο μάθημα ζωής που θα μπορούσα να πάρω από το σπίτι, το οικογενειακό μας απόφθεγμα, μπορεί να ακούγεται σκληρό σε κάποιους από εσάς εκεί έξω αλλά είναι η υπέρτατη αλήθεια: “Η οικογενειακή επιχείρηση είναι ένα μεγάλο σχολείο”. Τις στιγμές που η δουλειά στο μαγαζί μας ήταν στο ζενίθ, μιλάμε […]
Μια τυχαία γνωριμία με μια σπουδαία γυναίκα που πραγματικά γρήγορα αποδείχτηκε πως στάλθηκε από το Θεό στο δρόμο μου. Ένας άνθρωπος που μου απέδειξε πως η καλοσύνη δε χάθηκε από το κόσμο. Εκείνη η γυναίκα που νοιάστηκε και φρόντισε για μένα χωρίς να ζητήσει τίποτα, αποδεικνύοντας πως η άδολη […]
Σήμερα κλείνεις τα πέντε. Σε κανονικές συνθήκες θα πήγαινες στα προνήπια, να παίξεις και να μοιραστείς τη χαρά σου με τις φίλες σου και τους φίλους σου. Το Σάββατο θα κάναμε ένα μεγάλο πάρτι και θα έσβηνες τα πέντε κεράκια με αυτούς που θα καλούσες. Το σπίτι θα πλημμύριζε με […]
Ο χρόνος έντυσε απόψε το ταξίδι μου με κραυγές αναμνήσεων. Κάθε βήμα μου με φέρνει στην πιο όμορφη αγκαλιά του κόσμου και επιστρέφω νοερά κοντά σας κάνοντας τον απολογισμό μου. Κάνοντας την υπέρβαση, αψηφώντας την οδύνη που θα μου προκαλέσει. Κοιτάω πίσω και σας βλέπω.. Βλέπω το παρελθόν, το παρόν […]
Η ζωή είναι δύσκολη παππού… Έχει μια γεύση, στυφή και πικρή μαζί. Καμιά φορά γλυκίζει, αλλά είναι για τόσο λίγο, που δεν προλαβαίνεις να μερώσεις το πληγιασμένο σου στόμα. Η ζωή είναι σκληρή παππού… Πονάει σαν τη βέργα πάνω στο βρεγμένο δέρμα. Σαν το ιώδιο πάνω στην ανοιχτή […]
Θυμάμαι τη μέρα που μπήκες μέσα στο δωμάτιο κι έκατσες δίπλα μου. Μου χάιδευες τα μαλλιά και απλά με κοίταζες με μάτια γεμάτα φόβο. Φόβο για το μέλλον. Φόβο για την ζωή σου και την ζωή μου. Εγώ όμως ήμουν μπερδεμένη. Δεν μπορούσα να λύσω το μυστήριο που υπήρχε στα μάτια […]
Άλλο ένα πρωινό, ο ήλιος σκαρφάλωσε στην κορυφή του ουρανού και πήρε τη θέση του. Θα κάνει πάλι απόψε τη δουλειά του. Θα δώσει χρώμα στον κόσμο γύρω μας και θα αναγκάσει το σκοτάδι να κρυφτεί στα παγωμένα – μοναχικά στενά της πόλης. Άλλο ένα πρωινό ανοίγω τα μάτια μου. […]
Πατέρα θυμάσαι το σπουργίτι σου. Θυμάσαι που άνοιγες την αγκαλιά σου να με προστατεύεις από όλους και όλα. Θυμάσαι που προλάβαινες τα λάθη μου, και έτρεχες συνεχώς από πίσω μου. Πατέρα θυμάσαι που το βλαστάρι σου ήταν μικρό και αδύναμο. Φοβόταν και δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί τις καταστάσεις. Πατέρα […]
“Αν ξαναπαντρευτείς εμένα ξέχνα με! Θα φύγω από το σπίτι!” Και εκεί μένεις “παγωτό”! Από τη μία αναρωτιέσαι το παιδί σου γιατί δε θέλει να σε δει να προχωράς και από την άλλη σκέφτεσαι τη νέα σου σχέση, που όπως δείχνει η πορεία της, βαδίζει σοβαρά. Σκέφτεσαι τους […]
Ο καθένας την έννοια γονιός την έχει σίγουρα διαφορετικά στο μυαλό του. Φυσικά θα μου πεις ίσως υπάρχει ένας κώδικας, ας πούμε δεοντολογίας για το πως χρειάζεται να συμπεριφερθείς στα παιδιά σου. Αυτός που θα σε προτρέψει να τους προσφέρεις άδολη αγάπη, φροντίδα και στήριξη χωρίς να ζητάς στο πλήρωμα […]
Πάνε δύο χρόνια από κείνο το πρωινό του Μάρτη που έφυγε η γιαγιά. Κάθε φορά που μπαίνω στο σπίτι της, δυστυχώς όχι συχνά, αφού εγώ ζω στην πόλη, είναι εκεί∙ η μυρωδιά της είναι παρούσα. Τελικά αυτή η αίσθηση παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο. Μπορείς να φέρεις τον άλλο στο μυαλό […]
Λένε ότι μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, πόσο δίκαιο έχουν. Πόσο εύκολο θα ήταν να εκφράσω όσα αισθάνομαι αν απλά μπορούσα να σας τα δείξω. Όμως υπάρχει κάτι εξίσου σημαντικό, ο ήχος. Πόσο όμορφη είναι η θάλασσα όταν την λούζει ο ήλιος και τα διάφανα κρυστάλλινα νερά της απεικονίζουν […]
Σε τούτη δω, λοιπόν, τη συντροφιά, που «μεταξύ μας» καταπιανόμαστε με το μελάνι, για την ακρίβεια με το πληκτρολόγιο, έχω αφιερωθεί κι αφιερώσει τόνους μελάνης και toner σε κάθε είδους σχέσεις. Να αφήσω τους έρωτες στην άκρη, γι’ αυτούς δε θα κουραστούμε ποτέ να μιλάμε, να γράφουμε, να κλαίμε, να […]
Σήμερα εκεί κάπου στο δρόμο, περιμένοντας μέσα στο αυτοκίνητο με ρώτησες ποιο χρώμα αστέρι μου αρέσει.Έτσι αχάραγα που περιμέναμε έξω από ένα ιατρείο και ο στολισμός των Χριστουγέννων έχει ολοκληρωθεί.Κανένα σου απάντησα και βγήκα από το αμάξι. Βλέπεις είναι και αυτό που το παράπονο μου δεν στο είπα και ποτέ. […]
Παιδί μου. Μια ιδέα που πήρε σάρκα και οστά, που ρίζωσε μέσα μου σαν ‘νιόφυτο’ σε κήπο και βλάστησε. Κομμάτι από το σώμα μου, αίμα από το δικό μου. Μέρα με τη μέρα άνθιζες λουλούδι μου, μεγάλωνες και θέριευες. Ώσπου ήρθε η στιγμή να πάρεις τη θέση σου στη ζωή […]
-«Έχεις δει καθόλου την Καίτη; Έμαθα ότι χώρισε, κρίμα μωρέ, αλλά από την άλλη αν δεν περνούσε καλά; Τουλάχιστον της έμεινε ένα παιδί» -«Εσύ Μαρία δεν έχεις παιδιά, ε; Δεν αγχώνεσαι που περνάνε τα χρόνια; Έχεις σκεφτεί να καταψύξεις τα ωάριά σου;» -«Καλά κι αυτή η Ευγενία τι τον χώρισε […]
Πόσοι ακόμα θα υποφέρουν από αυτή την μάστιγα; Πόσος πόνος θα σκορπίζεται τριγύρω Και πόσο αθώο αίμα θα χάνεται έτσι αδίσταχτα και άσπλαχνα; Πρέπει να έρθει ένα τέλος. Η σιωπή ας πάψει να λειτουργεί παθητικά και ας γίνει η φωνή που θα σώσει αυτόν που θα προλάβει να μιλήσει. Όλοι […]
Εάν δεν ήσουνα ο πατέρας μου, θα ήσουνα ένα ψηλό περήφανο βουνό. Εάν δεν ήσουν ο πατέρας μου θα ήσουνα ένα βαθύ ποτάμι, που θα ξεδίψαγε την μαραμένη γη. Που οι όχθες του θα ήτανε μακριές σαν τα χέρια σου και τα νερά του γυαλιστερά σαν το γέλιο […]
Είναι η γιορτή του πατέρα σήμερα. Είναι το μόνο θέμα με το οποίο καταπιάνομαι έχοντας διπλή ιδιότητα. Αυτή του γιου και αυτή του πατέρα. Έχω το προνόμιο να βλέπω το ρόλο του πατέρα από τη διττή του πλευρά. Από τη μια πλευρά ως ο γιος που θέλοντας και μη επηρεάστηκα […]