Μεταξύ μας

Χαίρετε. Τα επετειακά άρθρα είναι τα πιο εύκολα και τα δύσκολα συνάμα. Έχεις τόσα να γράψεις, αλλά από την άλλη πλευρά κινδυνεύεις να παρασυρθείς σε...

Είχα καθίσει στο κρεβάτι μου. Το πιστό και ταλαιπωρημένο μου λάπτοπ, ακουμπούσε πάνω στα πόδια μου. Δούλευε σκληρά γιατί δεν ήθελε να με απογοητεύσει. Κάθε...

  Πέντε Χρόνια μεταξύ μας. πέντε χρόνια που από την πρώτη κιόλας στιγμή, εκείνη της σύλληψης της ιδέας του λογοτεχνικού αυτού εγχειρήματος, γνώριζαν, όσοι τελικά...

Εμένα δε μου χαρίστηκε κάτι. Μόνη μου πάλευα και προχωρούσα μη λογαριάζοντας τον κίνδυνο. Ούτε βγήκα ζητιανιά να μαζέψω συναισθήματα που τα έβλεπα στους παγωμένους...

«Αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο σε  όλους όσους έζησαν στον κόσμο της ντροπής και ξέφυγαν, σε όλους όσους παλεύουν να ξεφύγουν από αυτόν και σε...

Και θα φεύγουμε απ’το λιμάνι με ένα βάρος στην καρδιά. Αυτά που δεν ειπώθηκαν ποτέ θα κουβαλάμε, μονάχα λόγια που μας πλήγωναν πολύ.   Εσύ...

Μία μάσκα μου κρύβει τον ήλιο. Το βλέμμα μου θολό ατενίζει έναν μισό ορίζοντα. Από τα σύννεφα και κάτω, φόβος κι ένας ενοχλητικός συριγμός. Από...

Εγκαταλείπεις οτιδήποτε ημιτελές χωρίς προοπτική.   Παύεις να ενστερνίζεσαι ό,τι δε σου εκμαιεύει την καλύτερη εκδοχή σου.   Ανακηρύσσεις απαγορευτικό σε χλιαρά φιλιά.   Δε...

Και αν έφυγαν δεκάδες εποχές, χιλιάδες μέρες, ο χρόνος πιστεύεις μπορεί να γιατρέψει όλα αυτά που μου πνίγουν την καρδιά; Δεν είναι μόνο που σ’...

Ασυμβίβαστοι άνθρωποι, μια παράξενη γενιά, δυνατή, που δεν μπαίνει σε καλούπια και δε συμβιβάζεται εύκολα. Από μέσα τους αναβλύζει μια ανεξάντλητη πηγή γενναιότητας και δύναμης....

Το βλέμμα σου μ’ ακουμπάει ανάλαφρα και τα μάτια σου με στοχεύουν γλυκά και αλύπητα. Αγάπησα τον τρόπο που αγγίζεις το καθετί και όταν το...

-«Καλώς ήρθες! Να ετοιμαστώ για συζήτηση;» Με ρώτησε παιχνιδιάρικα το μυαλό μου. Εγώ χαμογέλασα και έγνεψα καταφατικά. Είναι πάλι μια από αυτές τις μέρες που...

Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Βεβαιότατα, είμαι άνθρωπος, δε χωράει καμιά αμφιβολία. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και η ανατομία μου το αποδεικνύει. Με όποια απόκλιση από το...

Το δικό μου σ’αγαπώ σημαίνει ότι: Αγαπώ τις ευθύνες που σου παίρνουν τον ύπνο τις νύχτες. Αγαπώ τους δαίμονες που σε καταλαμβάνουν κάθε που αγγίζεις...

Ο πηλός φτιάχνει ένα κανάτι, αλλά η χρησιμότητά του έγκειται στο κενό μέσα του. (Στίχος: Ταό τε τσίγκ) Πριν ακόμα σχηματίσεις τις απόψεις σου για...

Και όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να ζητούν περισσότερα, σκέφτεσαι αν αξίζει τον κόπο να μην αφήνεις τίποτα για σένα. Τι να τους κάνεις όλους αυτούς...

Σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο, τον αδίστακτο, επιλέγω την αγάπη. Σ’ έναν κόσμο, όπου κυριαρχεί ο εγωισμός και ο εγωκεντρισμός, επιλέγω την αγάπη. Σ’ ένα...

Κι ήρθε άλλη μια χρονιά. Φρέσκια, ζωηρή και γεμάτη ελπίδα. Ένα ζείδωρο φως μας αγκαλιάζει υποσχόμενο καλύτερες μέρες. Ξεκινώντας να γράφω τον απολογισμό μου περίμενα...

Θα έρθει κάποια μέρα που θα ξυπνήσεις ήρεμη από το φως του ήλιου που θα μπαίνει από τις γρίλιες του παντζουριού. Δεν θα πεταχτείς σαν...

  Κυλάει η ζωή, τρέχει με ταχύτητα φωτός και πριν προλάβεις να τη χαρείς, πριν τους καρπούς της απολαύσεις, πιάνεις τον εαυτό σου να στέκεται...

Και αν είναι κάτι που μας κρατάει με το κεφάλι ψηλά αυτή τη χρονιά που έφτασε στο τέλος της, είναι η μικρή φλόγα που έχουμε...

  Άντε και τη φάγαμε και αυτή τη χρονιά. Με τα όμορφα, τα άσχημα, τα δεδομένα, τα ζητούμενα. Άνθρωποι ήρθαν. Άνθρωποι έφυγαν. Δεσμοί έγιναν άρρηκτοι,...

Αυτή τη χρονιά σου εύχομαι, μια καλή χρονιά. Να ποτίσεις την ψυχή σου με αιθέρες λαμπερούς και καθάριους. Να την γαληνέψεις. Ν’ ανθίσουν όσα φύτεψες...

Χαίρετε. Είναι μια ιστορία που λατρεύω. Λέγεται ραντεβού στη Σαμάρα και μπορεί κάποιος να την βρει σε πολλές εκδοχές. Υπάρχει μια παλιότερη έκδοση στο Βαβυλωνιακό...

Αυτά τα Χριστούγεννα έχουν μια δόση μελαγχολίας. Μια γεύση καπνού κι αλκοόλ. Μοιάζουν τόσο γνώριμα μα συνάμα τόσο ξένα…   Άλλος ένας χρόνος περνάει με...