Μέχρι το όμικρον να γίνει ωμέγα
Σκέφτομαι… οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν κόπο. Θέλουν δουλειά, αγάπη, κατανόηση, συναισθηματική νοημοσύνη και αμοιβαιότητα. Ό,τι μη αμοιβαίο είναι μη βιώσιμο. Δεν προχωράει, δεν πάει και...
Σκέφτομαι… οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν κόπο. Θέλουν δουλειά, αγάπη, κατανόηση, συναισθηματική νοημοσύνη και αμοιβαιότητα. Ό,τι μη αμοιβαίο είναι μη βιώσιμο. Δεν προχωράει, δεν πάει και...
Κι όμως επιμένω να είμαι ρομαντική. Καμουφλάρομαι όταν το παίζω αδιάφορη και άνετη. Κάτι σαν φίλτρο για να μην καταπίνω τα πάντα αμάσητα. Έτσι έμαθα...
Πόλη υγρή. Πρόσωπα στεγνά κι ανέκφραστα. Άνθρωποι κουρασμένοι. Σκοτεινές φιγούρες κι όμως, μέρα! Φθινόπωρο, σε ένα Νοέμβρη θυμωμένο. Χρώματα καφεκίτρινα, μα χρώματα, υπάρχουν; Άνθρωποι στους...
Σήμερα πλέον λατρεύω να παρατηρώ συμπεριφορές, να τις μελετάω και να τις αφουγκράζομαι. Γιατί; Επειδή κάποτε δεν το έπραξα και μου κόστισε, και τώρα πια...
Ένα κι ένα κάνουν δύο. Αυτό δε μας έμαθαν στο σχολείο; Ε, ναι λοιπόν! Κάτι θα ξέρανε παραπάνω. Κι ας λένε ότι στην...
Χαίρετε. Την ώρα που γράφω αυτό το άρθρο, ρίχνω μια ματιά στο παράθυρο που το λούζει το φως του ζωοδότη ήλιου. Είναι ζεστό αυτό το...
Έρχεται η στιγμή που βρίσκεις τον απαραίτητο χρόνο, ανοίγεις τον υπολογιστή και αποφασίζεις να γράψεις. Στο μυαλό σου αναβοσβήνει μία ταμπέλα: «καραντίνα», ξανά και ξανά....
Δεν είμαι άγγελος, για την ακρίβεια δε θα γίνω ποτέ. Ίσως κάπου πίσω στην άκρη του μυαλού μου κάνω και σκέψεις διαβολικές. Ούτε και ήταν...
Ι: H κολλητή μου η Ελπινίκη, μου ζητάει σαν χάρη να κρατήσω λίγο τον Φαίδωνα. Δεν μπορώ να αρνηθώ επειδή έχω αδυναμία στο Φαίδωνα αφενός,...
Και τι είναι ο άνθρωπος χωρίς την ελπίδα; Ένα άψυχο σώμα μέσα σε γυάλινο κλουβί. Κοιτάει από μέσα τις ομορφιές της φύσης και της ζωής, μα...
Είναι ωραίος ο ήχος που παράγει η λέξη «σ’αγαπώ».. δονείσαι ολόκληρος στις συλλαβές του. Γεννιέσαι χιλιάδες φορές μέσα στα φωνήεντα και στις αποκοπές των φθόγγων...
Εσύ, δε θες να μου μιλάς. Τις αποστάσεις σου κρατάς. Πού να’ σαι τέτοια ώρα, ποια αγκαλιά ζητάς; Στείλε μου ένα μήνυμα, έστω και...
Η Ελευθερία και ο Κώστας γνώριζαν τα κοινά τους σημεία αλλά και εκείνα στα οποία διέφεραν. Αποφάσισαν και παντρεύτηκαν με την πρόθεση να παραχωρήσουν μέρος...
Πώς μπορεί κανείς να αδειάσει την καρδιά του; Πώς να γλυκάνει τον πόνο του; Πώς να ηρεμήσει τις σκέψεις του; Ποιο κουμπί να πατήσει, για...
Πεπρωμένο, γραφτό, κισμέτ ή μοίρα; Πώς αποκαλούμε αυτά που, ενώ προσπαθούμε να αποφύγουμε, μας συμβαίνουν, είτε είναι πρόσωπα που συναντάμε, ή καταστάσεις που ζούμε; Πράγματα...
Ένας φίλος, κάποιος φίλος, κάποτε γνώρισα έναν φίλο. Φιλαράκο μου, εγώ θα είμαι πάντα για σένα εδώ. Εγώ σε έχω συγχωρέσει και θέλω να μπορώ...
Ανοίγει την τηλεόραση κάθε μέρα την ίδια ώρα, εκεί, γύρω στις πεντέμιση το απόγευμα. Έχει τελειώσει το πρόγραμμα της μέρας του. Μη φανταστείς, την πρωινή...
Δεν είναι εύκολο τελικά να βρεθούμε στη διαδρομή που εμείς λαχταρούμε. Άλλωστε, αν ήταν θα το είχαμε πράξει εδώ και καιρό. Άλλο το τι επιθυμεί...
Πυροβολούν αλύπητα, με γυμνό μάτι, στο κέντρο της καρδιάς. Ορέγονται σώματα, χωρίς ίχνος τύψεων. Αγάπες ικανές να φουντώσουν συναισθήματα και να ξεσκίσουν σάρκες. Αγάπες ανίκανες...
Βλέμμα σιγουριάς, χαμόγελο πλαγιαστό, ύφος αυτοπεποίθησης. Διόρθωνε το ρολόι του στο δεξί του χέρι ελέγχοντας την ώρα. Με το αριστερό την κράταγε, την έκλεινε στην...
Από το πρωί εμφανίστηκαν στο μπαλκόνι μου. Έφτιαξα καφέ και κάθισα στη ροζ καρέκλα μου. Η γιαγιά επέμενε πως πρέπει επιτέλους να πάρω ένα κανονικό...
Έρημοι άνθρωποι. Άνθρωποι μονάχοι! Ζουν ανάμεσα μας… πολλοί τους προσπερνάνε. Λίγοι τους αντικρίζουν κατάματα. Υπάρχουν παντού και ολοένα πληθαίνουν. Τους συναντάς συνήθως με σκυμμένο κεφάλι...
Εσωτερική πάλη με το σκοτάδι Κατάλαβα το σκοτάδι, όταν γέμισα μέσα μου μαυρίλα. Αντίκρισα εσωτερικές αλήθειες από αυτές που δε χρειάζονται κατανόηση, αλλά θάρρος για...
Στην ακροθαλασσιά, τα κύματα μ’ αγκάλιασαν, με έπνιξαν και είχα στο στόμα μια γεύση από αλάτι. Λίγο πριν το τελευταίο τέλος, μια αύρα θεϊκή,...
Κράταγα αγκαλιά όλα τα όμορφα λόγια σου, το βράδυ τα σκέπαζα και κοιμόμουν μαζί τους. Χρωμάτιζαν τα όνειρά μου με τα δικά σου χρώματα. Άλλαζαν,...