11 Δεκεμβρίου 2020

Μέχρι το όμικρον να γίνει ωμέγα

Σκέφτομαι… οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν κόπο. Θέλουν δουλειά, αγάπη, κατανόηση, συναισθηματική νοημοσύνη και αμοιβαιότητα. Ό,τι μη αμοιβαίο είναι μη βιώσιμο. Δεν προχωράει, δεν πάει και...

9 Δεκεμβρίου 2020

Το κόκκινο μπαλόνι

Πόλη υγρή. Πρόσωπα στεγνά κι ανέκφραστα. Άνθρωποι κουρασμένοι. Σκοτεινές φιγούρες κι όμως, μέρα! Φθινόπωρο, σε ένα Νοέμβρη θυμωμένο. Χρώματα καφεκίτρινα, μα χρώματα, υπάρχουν; Άνθρωποι στους...

7 Δεκεμβρίου 2020

Τα πρώτα συναισθήματα του παιδιού σου, γίνονται η αφορμή να κατανοήσεις τα δικά σου!

Έρχεται η στιγμή που βρίσκεις τον απαραίτητο χρόνο, ανοίγεις τον υπολογιστή και αποφασίζεις να γράψεις. Στο μυαλό σου αναβοσβήνει μία ταμπέλα: «καραντίνα», ξανά και ξανά....

19 Νοεμβρίου 2020

Θυμήσου τους ανθρώπους σου πριν γίνουν ανάμνηση

Ανοίγει την τηλεόραση κάθε μέρα την ίδια ώρα, εκεί, γύρω στις πεντέμιση το απόγευμα. Έχει τελειώσει το πρόγραμμα της μέρας του. Μη φανταστείς, την πρωινή...

16 Νοεμβρίου 2020

Άνθρωποι μονάχοι

Έρημοι άνθρωποι. Άνθρωποι μονάχοι! Ζουν ανάμεσα μας… πολλοί τους προσπερνάνε. Λίγοι τους αντικρίζουν κατάματα. Υπάρχουν παντού και ολοένα πληθαίνουν. Τους συναντάς συνήθως με σκυμμένο κεφάλι...