Ο χρόνος στυγνός εκτελεστής έκανε την αόρατη δουλειά του
Εγώ.. Ήθελα να δω τα μάτια του μουσικού για να καταλάβω τι ήθελε να πει με αυτήν την μελαγχολική μελωδία που με έκανε εδώ και...
Εγώ.. Ήθελα να δω τα μάτια του μουσικού για να καταλάβω τι ήθελε να πει με αυτήν την μελαγχολική μελωδία που με έκανε εδώ και...
Παιδί μου. Μια ιδέα που πήρε σάρκα και οστά, που ρίζωσε μέσα μου σαν ‘νιόφυτο’ σε κήπο και βλάστησε. Κομμάτι από το σώμα μου, αίμα...
Επέμενε να με κεράσει στο σπίτι της ελληνικό καφέ μερακλήδικο. Καλοψημένο και με πολλές αγάπες πάνω στο καϊμάκι του, είπε στην προσπάθεια της να αποδεχτώ...
Δεν ξέρω γιατί μα να,κάποιες μέρες μου φαίνονται βουνό. Δεν ξέρω το λόγο μα τις νύχτες φοβάμαι να κλείσω τα μάτια,σαν λες και να πιστεύω...
Σίγουρα όλοι λίγο πολύ έχετε ακούσει για το brain drain, το φαινόμενο της φυγής του εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού στο εξωτερικό. Φεύγουν “τα μυαλά”. Φεύγουν γιατί...
Πόσες φορές θα πρέπει να θυμώσω και να τα βάλω με Θεούς και δαίμονες; Μέσα μου ξέρω πως τζάμπα εναντιώνομαι με πράγματα που δεν μπορεί...
Υπάρχουν μέρες που η οργή και ο θυμός ξεχειλίζουν, τόσο έντονα συναισθήματα και αμέτρητα γιατί κυριεύουν το νου και νιώθεις τη τρέλα να πλησιάζει επικίνδυνα,...
Δευτέρα βράδυ Νοεμβρίου. Χαζόκουτα. Ειδήσεις μουρμουρίζουν τα ίδια και τα ίδια. Αύριο η Αθήνα κλειστή λόγω απεργίας. Να δω πως θα πάω στη δουλειά....
Έχουν περάσει ήδη εννέα μήνες χωρίς εσένα στην ζωή μου. Το κενό σου είναι ακόμα αισθητό και ανεκπλήρωτο. Η φίλη, η αδερφή, ο άνθρωπος που...
Όχι, δεν την φοβάμαι την βροχή. Ούτε καν την μελαγχολική μορφή της. Γιατί οι σταγόνες που πέφτουνε στο τζάμι, μου θυμίζουν τον τρόπο που τα...
Ένα κεράκι που τρεμοπαίζει, δίνει παράσταση απόψε κι η εικόνα της παράστασης προσφέρει φως στο σκοτεινό ταβάνι. Πλήθος ανθρώπων, λέει, με άσχημες φορεσιές, μαζεύονται,...
Θέλω απόψε να θυμηθείς. Θέλω να το κάνεις ετούτο το ταξίδι. Τόσα βράδια, με άφηνες να γυρίζω μόνη, σαν χαμένη, στις αναμνήσεις μας. Μου...
Κι όλα τελείωσαν πια.. Οι λέξεις σώπασαν και τα χείλη σφάλισαν.. Όσα κι αν θα ‘χα πλέον να σου πω, δεν πρέπει...
Τυχαία η γνωριμία σας, άσχετος χώρος και χρόνος. Μα, μαγνήτιζε τα βλέμματα! Ήταν αυτό που λένε, η ψυχή της παρέας. Όλοι κρέμονταν απ’ τα χείλη...
Kαι τι περίμενες, να πάρω τη γόμα μου και να σε σβήσω όπως κάνουν τα παιδιά της Α΄ δημοτικού, που δεν ξέρουν ακόμη να γράφουν...
Κάντε σχέση με ανθρώπους και όχι με κινητά. Κι αν ψάχνετε ανθρώπους μέσα από τα κινητά, όταν βρείτε εκείνον τον άνθρωπο που σας αγγίξει πραγματικά...
Δεν φεύγω σου λέω, δεν πάω πουθενά. Θα μείνω εδώ. Θα περπατώ δίπλα σου όταν θέλεις συντροφιά. Όταν θα θες να μείνεις λίγο μόνος θα...
Κανείς δεν είναι σε θέση να αισθανθεί και να καταλάβει τα ‘ταξίδια’ της ψυχής, την ανάγκη της καρδιάς του καθενός μας ν’ αγαπήσει και ν’...
Ξέρεις ποια είμαι. Είμαι εκείνη που σου μοιάζει τόσο γνώριμη ενώ δε τη ξέρεις καθόλου. Είμαι εκείνη που σε απελευθερώνει, εκείνη που σε κάνει να...
Η Μάρα έχει περάσει τα σαράντα και δεν έχει βάλει στεφάνι ποτέ. Ίσως να έβαλε κάποιες νύχτες στα όνειρα της, δεν μπορώ να ξέρω. Μπορεί εκεί...
Η πνευματική αφύπνιση δεν είναι ένας δρόμος σπαρμένος με ροδοπέταλα. Ούτε προσιτός στους περισσότερους ανθρώπους. Αυτοί που έχουν το προνόμιο να τον διαβούν είναι αυτοί...
-«Έχεις δει καθόλου την Καίτη; Έμαθα ότι χώρισε, κρίμα μωρέ, αλλά από την άλλη αν δεν περνούσε καλά; Τουλάχιστον της έμεινε ένα παιδί» -«Εσύ Μαρία...
Το σώμα το ορίζεις, το πας, το σκορπάς, το δανείζεις. Μα την ψυχή; Την αγάπη; Που πήγε η αγάπη; Μάγκας αυτός που σε έναν κατάφερε...
Ξέρεις εγώ… Να, απόψε που τα λέμε όλα θα στα πω. Εγώ όταν είμαι μόνη μου φοβάμαι. Και κουλουριάζομαι σε στάση εμβρυακή για να παρηγορηθώ....
Ξεκινάμε με όνειρα τη διαδρομή μας μα κανείς δεν μας προετοιμάζει για τα δύσκολα, τις ανηφόρες που θα συναντήσουμε και τις στροφές, τα εμπόδια που...