Τέχνη

Είμαι εσύ.  Είμαι μια σταγόνα σιωπής που κυλάει στις φλέβες σου.  Είμαι ένα χαμόγελο που χορεύει στο βλέμμα σου. Είμαι η παύση και το κόμμα στις λέξεις σου.  Είμαι η επιθυμία στο παραμιλητό σου.  Είμαι ένα στιχάκι που σκόνταψε στις νότες σου. Είμαι όλα αυτά που η αγάπη μπορεί.   […]

Η λογοτεχνία είναι πολύπλευρη, ο συγγραφέας με το έργο του δε μιμείται την πραγματικότητα, αλλά δημιουργεί μια δική του πραγματικότητα που την κάνει μοναδική. Είναι έκφραση του ψυχικού κόσμου του δημιουργού, ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα ή τα φτιάχνει όπως εκείνος τα θέλει. Τα ντύνει, τα γδύνει, τα κάνει […]

Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Οι άνθρωποι έχουμε συχνά την τάση να αναπολούμε με ζέση το παρελθόν, σε μία προσπάθεια να αναβιώσουμε στιγμές, γεγονότα, ανθρώπους που ανήκουν σε κάποια άλλη περίοδο της ζωής μας. Σε κάνει να αναρωτιέσαι, ήταν τόσο πολύ καλύτερα τα πράγματα εκεί πίσω, ή επικρατεί η επιθυμία να […]

Τέσσερα χρόνια «Μεταξύ μας» λοιπόν, οπότε σήμερα το συγγραφικό μας στέκι έχει γενέθλια!   Ιούνιος του 2018 και εγώ ψάχνω συγγραφικό σπίτι καθώς ήθελα να αποχωρήσω από το παλιό, όταν μπροστά από την οθόνη του κινητού μου πέρασε η σελίδα του «Μεταξύ μας», στου οποίου το εξώφυλλο αναζητούσαν συντάκτες. Στέλνω […]

Χαίρετε. Τα επετειακά άρθρα είναι τα πιο εύκολα και τα δύσκολα συνάμα. Έχεις τόσα να γράψεις, αλλά από την άλλη πλευρά κινδυνεύεις να παρασυρθείς σε συναισθηματισμούς. Το Μεταξύ μας κλείνει σήμερα πέντε χρόνια. Είναι πέντε χρόνια στα οποία οι ζωές όλων μας έχουν αλλάξει ριζικά σε κανονική και διαδικτυακή ζωή. […]

Είχα καθίσει στο κρεβάτι μου. Το πιστό και ταλαιπωρημένο μου λάπτοπ, ακουμπούσε πάνω στα πόδια μου. Δούλευε σκληρά γιατί δεν ήθελε να με απογοητεύσει. Κάθε νέα ιδέα για βελτίωση του κώδικα αποτυπωνόταν σε εντολές. Μόλις ένιωθα έτοιμος, με το πάτημα ενός κουμπιού έδινα σήμα στον υπολογιστή μου ότι ήρθε η […]

  Πέντε Χρόνια μεταξύ μας. πέντε χρόνια που από την πρώτη κιόλας στιγμή, εκείνη της σύλληψης της ιδέας του λογοτεχνικού αυτού εγχειρήματος, γνώριζαν, όσοι τελικά άντεξαν και εξακολουθούν να εκφράζονται, να καταγράφουν και να απαθανατίζουν σκέψεις κι ανησυχίες, ότι επρόκειτο να ξεκινήσει κάτι που θα διαρκούσε πολύ. Απώλειες υπήρξαν αρκετές. […]

Φεγγάρι ολόγιομο χθες. Θυμάμαι πάλι τον Ρίτσο που έγραφε: “Ούτε απόψε πανσέληνος. Ένα κομμάτι λείπει. Το φιλί σου”. Με κυριεύει ανατριχίλα. Ο στίχος του αγγίζει εσωτερικές χορδές που σώπασαν από ανάγκη. Αφού το αμοιβαίο δεν έλαχε. Αφού η συγχορδία δεν πέτυχε. Φάλτσες και ματαιωμένες οι προσδοκίες ποτίζουν το φρέσκο χώμα […]

Κατέβηκα από το αεροπλάνο και κοίταξα την απέραντη ρομαντική πόλη που ξεπρόβαλε μπροστά μου. Αυτό το ταξίδι στο Παρίσι το περίμενα με ανυπομονησία. Επιθυμούσα τόσο να δω τον Πύργο του Άιφελ, την Παναγία των Παρισίων, τον Σηκουάνα, τη Μονμάρτρη που τόσοι ζωγράφοι όπως ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ, ο Ανρί Ματίς […]

‘’Δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο για έναν πραγματικά δημιουργικό ζωγράφο από το να ζωγραφίσει ένα τριαντάφυλλο, γιατί πρέπει πρώτα να ξεχάσει όλα τα τριαντάφυλλα που έχουν ποτέ ζωγραφιστεί’’. (Herni Matisse, 1869-1954 , Γάλλος ζωγράφος.) O Άγγελος δεν ξεχνούσε ποτέ αυτήν τη φράση, προσπαθούσε να ανακαλύψει την προσωπική του γραφή για […]

Το πιο εύθραυστο πράγμα είναι η ηθική. Πολλοί είναι αυτοί που την παραβαίνουν. Μια μορφή παραβίασης είναι η ανούσια χρήση των λέξεων. Οι άνθρωποι εκφέρουν εύκολα «ωραία λόγια» αλλά με ταυτόχρονη έλλειψη συναισθηματικού υπόβαθρου. Λέξεις με τόσο σημαντικό φορτίο όπως “Φιλία”, “Εκτίμηση”, “Αγάπη”, “Ενδιαφέρον”, φαντάζουν φτωχές και ανίκανες να προσφέρουν […]

Ο άγγελος με το μαύρο μπλουζάκι. Ο ανεπιτήδευτος, ο αφτιασίδωτος, ο απροσποίητος, το παιδί που δεν του ανήκε τίποτα και όλος ο κόσμος ήταν δικός του. Δεν ήταν ίσως έτοιμος για αυτόν τον κόσμο. Απέραντα ταπεινός και ειλικρινής. Απίστευτα καλός και αγνός. Ίσως και ο κόσμος ετούτος δεν ήταν έτοιμος […]

Ι: Σε ένα ντουλάπι στο σπίτι, έχουμε φυλαγμένα όλα τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες μας. Εκεί βρίσκεται στην ουσία ολόκληρη η ζωή μας τυπωμένη σε χαρτί. Για την ακρίβεια εκεί βρίσκεται όλη η ζωή μας πριν την εμφάνιση της ψηφιακής φωτογραφίας. Τώρα πια σπάνια τυπώνουμε τις εικόνες μας. Δεν υπάρχει […]

Χαίρετε. Την ώρα που γράφω αυτό το άρθρο, ρίχνω μια ματιά στο παράθυρο που το λούζει το φως του ζωοδότη ήλιου. Είναι ζεστό αυτό το φως, γλυκαίνει την ψυχή, είναι συνοδοιπόρος στην ομιχλώδη εποχή. Στο μυαλό μου ήρθε συνειρμικά ένας πίνακας του Σαλβαδόρ Νταλί με τίτλο με τίτλο: «Νεαρή γυναίκα […]

Και τελικά, οι λέξεις ξεψύχησαν. Αφαιμάχθηκαν από τη λάμψη και την έντασή τους. Στερήθηκαν τη σπανιότητα και τη θεμελιώδη τους χρήση. Διατίθενται πια σε ανοιχτές αγορές γδυμένες από το ηχόχρωμα και το ειδικό τους βάρος, προσφέροντας απλόχερα την ημιμάθεια με αντίτιμο λίγη προσοχή. Οι λέξεις φτώχυναν. Σταμάτησαν να αποτυπώνουν ακριβές […]

Με κλειστά τα μάτια η ακρόασή του. Σαν ουράνιο αριστούργημα το επίγειο άκουσμά του. « – Τι είναι τέχνη; » με ρωτούν. Δίχως δισταγμό και αβεβαιότητα, τους απαντάω. « – Τέχνη, είναι ο Ασπασμός της καρδιάς του Ανθρώπου στο ίδιο του το πνεύμα. » Ζωή Παπατζίκου Ζωή ΠαπατζίκουΣε δύο ενότητες […]

Δεν είναι λίγες οι φορές που λέω στον κόσμο πως παράλληλα με την ιατρική θέλω να ασχοληθώ με τη μουσική, το θέατρο και τη λογοτεχνία, τέχνες που θα φέρουν αγαλλίαση στην ψυχή μου και θα με καθοδηγήσουν σωστά στην εσωτερική ενδοσκόπηση και αυτοπραγμάτωση. Εκείνοι πιστεύοντας ακράδαντα ότι μέσα στην αισιοδοξία […]

Από παιδί με θυμάμαι να μετράω βράχους! Μέτρησα πολλούς μέχρι να καταφέρω να σε περιγράψω. Και κύματα, απ’ αυτά που έσκαγαν στα πόδια μου κάθε φορά, δηλώνοντας ένα τέλος. Ή μια αρχή… Έτσι ήθελα να μετρώ πάντα τα ξεκινήματα μου. Έτσι ήθελα πάντα να μετρώ την ολοκλήρωση ενός τέλους. Εδώ […]

Ένα κορίτσι στέκεται πίσω από ένα παράθυρο. Φορώντας λευκό μακρύ φόρεμα, σκορπά το βλέμμα της στον ορίζοντα. Περιμένει. Ίσως κάποιον, ίσως κάτι, ίσως τίποτα. Στέκει σκεφτική, σχεδόν μελαγχολική. Τι περιμένει άραγε; Ποιος να είναι αυτός ο άγνωστος νεαρός που έκλεψε τα μάτια και την καρδιά της; Άραγε θα φανεί ποτέ, […]

Περί τέχνης ο λόγος σήμερα. Μια λέξη που χρησιμοποιούμε κατά κόρον στην καθημερινότητα και στις συζητήσεις μας. Ένας χαρακτηρισμός τον οποίο προσδίδουμε σε έργα και δημιουργήματα. Πόσες φορές δεν αναφωνήσαμε με θαυμασμό: “Μα αυτό είναι ένα έργο τέχνης!”. Τι ονομάζουμε όμως τέχνη; Είναι η δραστηριότητα εκείνη που παράγει έργα τα […]

  Χαίρετε. Φτάνει η Άνοιξη στο τέλος της και πλησιάζει το καλοκαίρι, ή ας υποθέσουμε ότι θα γίνει καθώς ο καιρός τα τελευταία χρόνια βγάζει γούστα. Βέβαια τα γούστα του καιρού έχουν ονομασία. Κλιματική κρίση λέγεται, απόρροια της ανθρώπινης απληστίας, αλλά για αυτό θα συζητήσουμε σε άλλο άρθρο. Στο μυαλό […]

Ερειπωμένοι τοίχοι. Εγκατάλειψη… Περασμένες μορφές κυκλοφορούνε αδιάφορα. Χρόνος παλιός, χωρίς υπόσταση. Τίποτα πια δε θ’ αλλάξει εδώ μέσα. Είναι μια ήρεμη σιωπή, μην περιμένεις απάντηση. Κάποια νύχτα μαρτιάτικη χωρίς επιστροφή, χωρίς νιότη, χωρίς έρωτα, χωρίς έπαρση περιττή…                            […]