Η κλεψύδρα
Είναι φορές που η ψυχή μιλάει και ο νους της κάνει τη χάρη να ακούσει. Στήνουν λοιπόν διάλογο μακρύ κι ως συνήθως σε κόντρα έρχονται...
Είναι φορές που η ψυχή μιλάει και ο νους της κάνει τη χάρη να ακούσει. Στήνουν λοιπόν διάλογο μακρύ κι ως συνήθως σε κόντρα έρχονται...
Διχασμένη σε δύο επιλογές. Ανάμεσα σε παρελθόν και μέλλον. Σε ελευθερία και καταδίκη. Απ’ τη μια το ίδιο γνώριμο σενάριο, το χιλιοπαιγμένο, το χιλιοειπωμένο, το...
Να θες να «αγιάσεις» και να μη μπορείς, να μην σε αφήνουν. Φαντάζομαι πως στους περισσότερους έχει συμβεί. Ξέρεις, υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που έχουν...
Πάει καιρός τώρα που οι λέξεις έχουν γίνει θηλιές και με πνίγουν. Αν ήξερες πόσες αλήθειες έχω κρυμμένες και θέλω να σου πω, αλλά κάτι...
Είμαι ανυπόμονος άνθρωπος. Η υπομονή δεν ήταν ποτέ η αρετή μου. Βιάζομαι να βρω τους ρυθμούς μου. Τρέχω να ανεξαρτητοποιηθώ, να πετύχω τους σκοπούς μου,...
Να μιλάς, να γελάς κι εγώ εκεί… Να κλέβω ριψοκίνδυνα γουλιές ευτυχίας από το γέλιο σου, για να χαμογελώ. Να κλέβω λέξεις σου,...
Φθινοπώριασε. Αγαπώ το Φθινόπωρο. Τα κίτρινα φύλλα, τα κόκκινα, τα καφέ, τα πορτοκαλί. Αφήνουν το τελευταίο τους χτυποκάρδι στα ξερόκλαδα των δέντρων, αγκιστρώνονται σε μια...
“Καληνύχτα”. Τι μου τη λες την καληνύχτα; Τι μου την εύχεσαι; Τι μου την λήγεις, έτσι απλά και τυπικά; Τι να τις κάνω εγώ τις...
Έχω την ανάγκη να μιλήσω κι εσύ δεν είσαι πουθενά. Μικρές αφορμές που μου δίνονται καθημερινά και ο χρόνος που πλησιάζει πια στο σημείο μηδέν...
Η δύναμή μου όλη τα δώρα από το χθες της ζωής μου. Ταξίδι μεγάλο με πολλές στάσεις και η κάθε μία με την δική...
Μένω εδώ. Εμ- μένω στις σκέψεις αγάπης μου για εμάς. Μην απορείς που με βλέπεις. Δεν θα ήμουν αλλού. Δια- μένω μόνιμα στο κατώφλι σου...
10 ολόκληρα χρόνια ο δύσμοιρος, πολυμήχανος Οδυσσεύς περιφερόταν στου κόσμου τα περίχωρα, προσδοκώντας την ώρα και τη στιγμή που θα πατούσε το πόδι του, στην...
Δρόμοι. Χιλιάδες δρόμοι που δεν επιλέξαμε να ακολουθήσουμε. Αποφάσεις στιγμής ή μετά από σκέψη που άλλαξαν το μέλλον μας. Καθόμαστε καμιά φορά και αναρωτιόμαστε τι...
Πριν από λίγο καιρό είχα μια σκέψη, μια μικρή απορία που έδωσε αφορμή σε τρελές σκέψεις και ιδέες να αρχίσουν να κεντάν όμορφες ιστορίες στο...
Η καρδιά πάντα θα επιθυμεί αυτό που την καίει. Είναι ανούσιο και συνάμα προσβλητικό, να της δώσεις οτιδήποτε άλλο. Δεν θα την ξεγελάσεις και το...
Βρίσκεσαι τόσο μακριά. Με δυσκολία σε διακρίνω. Σαν φιγούρα ζωγραφισμένη. Ένα άτσαλο, ακαθόριστο, απροσδιόριστο ολόγραμμά σου. Μάταια παλεύω να δω αν διαφαίνεται κάτι έντονο από...
Είναι κάποια συναισθήματα που δε χωράνε σε καλούπια. Είναι εκείνα τα ανιδιοτελή, τα ανεξήγητα δυνατά, που γεννήθηκαν από το πουθενά και που μεγαλώνουν μέρα...
Καθισμένη στα σκαλάκια της προκυμαίας ατενίζω το πέλαγος. Κύματα σκάνε λίγο κάτω από τα πόδια μου. Το αεράκι που από ώρα παιχνιδίζει στα φυλλώματα των...
Μ’ αρέσει πολύ η ώρα που ξημερώνει.. Δεν ξέρω γιατί, μα έχει θαρρείς μια γεύση από χρόνια παιδικά.. Αναδύει κάτι από λιβάνι σε εκκλησάκι ενός...
Δεν σε αναγνωρίζω. Νομίζω πως θα έπρεπε να συστηθούμε ξανά. Όλα αυτά που με τόση ένταση επιχειρείς να μου περιγράψεις, δεν μου θυμίζουν τίποτα...
Το ταβάνι έχει μια ρωγμή μήνες τώρα. Κάποτε θα πρέπει να διορθωθεί. Και αυτές οι σκιές τι είναι πάλι; Μήπως δεν έσβησα το φως του...
Φεύγουμε καρδιά μου…φεύγουμε. Απόψε είναι η βραδιά που σου χρωστώ. Μόνο τα απαραίτητα θα πάρω μαζί και φεύγουμε. Θα γεμίσω με αυτά την αγκαλιά μου,...
Περασμένες δώδεκα. Άλλη μια μέρα έφτασε αργοπορημένα στο τέλος της. Τα βλέφαρά μου με δυσκολία κρατιούνται ανοιχτά. Μπαίνω στο δωμάτιό μου, το καταφύγιό μου εδώ...
Η λάμψη από το φως σου που κάνει την νύχτα μέρα, από ένα μακρινό πουθενά, άπιαστο αλλάζει καθώς με τυφλώνει. Μου παίρνει όλες τις μαύρες...
Πάει ήδη προς ξημέρωμα. Σφίγγω τα μάτια μου. Παίρνω μια ανάσα, χαλαρώνοντας. Ξεφυσώ με μανία. Ξέρεις, πάει καιρός που αφήσαμε το νησί και μελαγχόλησα. Τα...