Μεταξύ μας

Υπάρχουν κάποιοι έρωτες μοναδικοί. Έρχονται και ανατρέπουν τις θεωρίες, εισχωρούν μέσα σου δίνοντας ζωή σε κάθε νεκρό κύτταρο. Είναι κάποιοι έρωτες, ξεχωριστοί και απόλυτοι, τους...

Κάθε μέρα περιπλάνηση στις χώρες των συνηθειών, των καθωσπρεπισμών, των καταναγκαστικών χαμόγελων, των ανούσιων, των επιτηδευμένων στάσεων, των γήινων καθημερινών προσδοκιών των συμβιβασμών, των επιφανειακών...

Καθισμένη στην αυλή της, κοιτώντας το γυμνό δέντρο, παρακαλούσε μαζί του. Όπως κι εκείνο! Ξερά κλαδιά σε ανάταση, ψάχνοντας μια στάλα βροχής, λαχταρώντας το μπλε...

Κατά βάθος ξέρουμε πως η ζωή χρειάζεται ποικιλία για να νοστιμίσει. Είναι σαν το αλάτι στο φαγητό. Η θλίψη, η χαρά, ο έρωτας, η αποτυχία,...

Η ζωή είναι ένας μεγάλος Γολγοθάς με κάποιες στάσεις στο διάβα της, που λέγονται στιγμές ευτυχίας. Δύσκολες καταστάσεις γεμάτες άγχος και προβλήματα από το πουθενά...

Δεν έχω νιώσει περισσότερο γυμνή στη ζωή μου. Εκτεθειμένη. Ντράπηκα όταν αντίκρισα για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια το απρόσωπο τσιμέντο του πορτοκαλί κτιρίου...

Δεν ήρθες τυχαία εσύ… Ήρθες για κάποιο μαγικό λόγο που δεν μπορώ να προσδιορίσω. Ήρθες να μου ανατρέψεις όσα ήξερα μέχρι σήμερα για τον έρωτα....

Πώς μπορώ μαμά να γυρίσω τη ζωή μου πίσω; Γίνεται να με γεννήσεις πάλι, να με νανουρίσεις ελπίδες  και να με θηλάσεις τύχη; Γίνεται να...

Ποτέ δε θα μάθεις πόσο πόνεσα για σένα. Πόσο άγγιξα την τρέλα. Έφτασα στο τέρμα με τη θλίψη να μου τρώει τα σωθικά. Εγώ φταίω...

Θυμάσαι μέχρι πριν λίγο καιρό να συμφωνείς. Το έκανες χρόνια. Από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου. Το “όχι” θυμάμαι το είχες σαν βρισιά. Μην...

Ζητείται άνθρωπος τη σήμερον ήμερα που να εννοεί όσα λέει. Και όσα λέει σήμερα να τα εννοεί και την επόμενη μέρα. Έγκλημα όταν τα λόγια...

Βλέπω, διαβάζω, ακούω. Μέρες Άγιες που είναι, όλοι μας, λίγο έως πολύ ανταλλάσσουμε ευχές, βυθιζόμαστε στην κατάνυξη ή κάνουμε παραλληλισμούς. Μιλάμε για Ιούδες, για Χριστούς,...

Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο ετούτο που να μην έχει πονέσει. Να μην έχει νιώσει μοναξιά και λαχτάρα για επικοινωνία. Λένε πως οι άνθρωποι που...

Σαν το σωστό κομμάτι παζλ κούμπωσε… Δηλαδή κι αν η μοίρα δεν είναι αυτό που νομίζουμε; Τόσα αναπάντητα ερωτήματα στη θάλασσα των σκέψεων μου κι...

Να ξέρεις να μετράς τις λέξεις και αριθμούς. Είναι θέμα μυαλού και πειθαρχίας σκληρής. Να μετράς τη δύναμη της θέσης και της εξουσίας. Είναι θέμα...

Ήταν Κυριακή πρωί. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη. Ότι πρέπει για βόλτα, συλλογίστηκα. Ετοιμάστηκα και βγήκα να περπατήσω στη θάλασσα, το μόνο μέρος που με ηρεμεί...

“Θα σε περιμένω”, ψιθύρισε κλείνοντας την πόρτα πίσω της. Επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά τη σκέψη πως αυτός και μόνο αυτός, ήταν ο άνθρωπός της....

Να είσαι ευγνώμων που στέκεσαι όρθιος στα πόδια σου και περπατάς. Να είσαι ευγνώμων που βλέπεις, ακούς, αναπνέεις. Να είσαι ευγνώμων που έχεις ένα πιάτο...

Υπεκφυγές, πάλι δε θες, πώς με καις στα ξενύχτια μου.   Μόνος μου μπλέχτηκα, στα δίχτυα μου.   Πόσο δε θες να βρεθούμε στην παραλία,...

Βλέπουμε το φως της ζωής με κλειστά τα μάτια, εισπνέοντας μια δυνατή ανάσα και βγάζοντας μεγάλες κοφτές κραυγές. Μεγαλώνοντας, αρχίζουμε σιγά σιγά να μαθαίνουμε να ζούμε...

Πότε θα σε δω; Οι μέρες περνούν κι ο χρόνος με προσπερνάει. Η ζωή έγινε ανάμνηση κι οι αναμνήσεις η μόνη επαφή με την πραγματικότητα....

Χάνεσαι όπως τότε που ήσουν παιδί, μέσα στο μαγικό κόσμο των παραμυθιών. Εκεί μέσα στα πολύχρωμα σκηνικά συμβαίνει το απρόσμενο, οι αδικημένοι δικαιώνονται και οι...

Άνθρωπος λείπει. Όχι πράγματα, όχι χρήματα, όχι υλικά αγαθά, όχι έξοδοι, όχι καλοπέραση. Άνθρωπος. Χέρια να αγκαλιάσουν, να σκεπάσουν. Μάτια να κοιτάξουν με τρυφερότητα. Χείλη...

Σιωπώ αντί να ουρλιάξω τα θέλω μου. Σιωπώ αντί να εκφράσω τα «νιώθω» μου. Σιωπώ και όλα τα καίω, σε ένα λυσσαλέο αθόρυβο σπαραγμό. Λευκό...

Πάνω στα βράχια των θαλασσών ζούσε. Πλάσμα παράξενο, με μακριά μαύρα μαλλιά που έντυναν το σώμα της. Και ολημερίς κεντούσε παραμυθία με κοχύλια και φύκια...