Παράξενη πόλη
Ήταν παράξενη η πόλη. Μία ανηφόρα γκρι. Μία απάτητη ανηφόρα, μοκέτα έδειχνε σαν να γεννιόταν εκείνη τη στιγμή, κάθε φορά. Ούτε ένα χνάρι δεν έμενε...
Ήταν παράξενη η πόλη. Μία ανηφόρα γκρι. Μία απάτητη ανηφόρα, μοκέτα έδειχνε σαν να γεννιόταν εκείνη τη στιγμή, κάθε φορά. Ούτε ένα χνάρι δεν έμενε...
Στο βόρειο πόλο επικράτησε σιωπή φέτος τα Χριστούγεννα. Ο Άη Βασίλης έπεσε σε βαθιά μελαγχολία. Ο Ρούντολφ με την παρέα του δεν πέταξαν σε άλλες...
Πολύ μικρός αυτός ο κόσμος για τις αγάπες τις μεγάλες… Δεν τις χωρά. Δεν τις αντέχει. Άλλες, στο άπειρο κατάμαυρο κενό του τις...
Τις τελευταίες μέρες του χρόνου είθισται να γίνεται ο απολογισμός της χρονιάς. Η χρονιά αυτή, φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ένα έτος κομβικό...
Αυτοί, οι άλλοι άνθρωποι, οι διαφορετικοί. Εκείνοι με τη χρυσή καρδιά. Τους συναντάς σπάνια, μα όταν τους γνωρίσεις, τους κρατάς στη ζωή σου. Έχουν ένα...
Και όσο εμείς ξορκίζουμε το κακό, τόσο εκείνο βρίσκει τρόπο και τρυπώνει στην ψυχή μας. Τότε λοιπόν ή καθόμαστε και το κοιτάμε ή καταστρώνουμε νέα...
Χορεύουμε απόψε κάτω από το φως της ημισελήνου; Είναι το κάλεσμά της λάγνο. Εμάς τους δυο προσκαλεί. Είναι μια αφορμή τα σώματά μας να...
Γεμάτη η ζωή μας με γρήγορους ρυθμούς, μηχανικές καθημερινές κινήσεις, πληθώρα σκέψεων καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Περιμένουμε με ανυπομονησία να έρθει μια γιορτή...
Βρίσκεσαι συχνά και χωρίς κανένα προφανή λόγο αντιμέτωπη με αγενείς ανθρώπους. Επηρεάζεσαι και κατακλύζεσαι από συναισθήματα αποστροφής και απογοήτευσης. Έχεις πιέσει τον εαυτό σου να...
Ένα δίλημμα στο οποίο πέφτουν πολλοί άνθρωποι που προσπαθούν να σώσουν μια σχέση, είτε αυτή είναι διαπροσωπική είτε ερωτική, είναι το «αν θα πρέπει να...
Να φεύγεις από πρόσωπα και καταστάσεις που σε γεμίζουν δάκρυα. Να φεύγεις από μέρη που σε εγκλωβίζουν. Να φεύγεις από δεσμούς που σε πνίγουν. Να...
Λένε πως οι ποιητές είναι ρομαντικοί. Εικόνα τους κάνουν, να βαδίζουν χέρι χέρι κάτω από τα άστρα και το φεγγάρι. Κουβέρτα να απλώνουν στην αμμουδιά...
Πριν καιρό έφυγε από τη ζωή συγγενικό πρόσωπο αγαπημένης φίλης. Δεν το γνώριζα, ωστόσο με κατέβαλε συγκίνηση και θλίψη. Είναι λυπηρό όταν χάνεται ένας άνθρωπος,...
Και όσο εσύ αναλώνεσαι στη σχέση τύπου: ράβε – ξήλωνε, περνά ο καιρός και αναρωτιέσαι γιατί κάθε μέρα νιώθεις κουρασμένη και δε βλέπεις τίποτα καλό...
Ακροβάτης σε τεντωμένο σχοινί η ζωή μου, σαν να φλερτάρω κάθε μέρα με τον ψυχικό και συναισθηματικό θάνατο. Μια χαμένη παράσταση το πέρασμά μας...
Δάχτυλα βαμμένα, σε χρώμα μπορντό. Χρώμα των παθών της. Χρώμα κόκκινο. Να σπάει το γκρι του χειμώνα. Να μη μιζεριάζει πια. Μόνο να θυμάται πως...
Ι: Τη θυμάμαι από τον καιρό που ήμουνα μικρό παιδί. Στη γειτονιά συνήθιζαν να την αποκαλούν κλέφτρα. Αργότερα, όταν μεγάλωσα, κατάλαβα ότι δεν ήταν κλέφτρα...
Δε γνωρίζω γιατί χώρισαν οι δρόμοι μας. Δεν ξέρω αν ποτέ θα έρθει η ώρα που θα συγχωρήσω τον εαυτό μου για το κακό που...
Μια κραυγή ησυχίας σου έταξα για να σπάσω σε μεγαλύτερες δόσεις ευτυχίας κι εσύ φοβήθηκες τις ρωγμές κι άφησες το φως απ’ έξω να περιμένει....
Σε προσμένω. Μαραμένο το φιλί σε μια όψη που σου μοιάζει. Δε με νοιάζει τι θα πουν. Όσα λόγια ειπωθούν, θα τους λείπει η λάμψη...
Να παρατηρείς χωρίς να κατακρίνεις. Να παρατηρείς με την καρδιά και όχι με το μυαλό σου. Να ψάχνεις να βρεις τους λόγους πίσω από την...
Ας μην ξημερώσει η μέρα που θα είσαι μακριά μου. Μη φωτίσει ο ήλιος το σκοτεινιασμένο μου ουρανό. Τα σύννεφα ας κρύψουν κάθε ίχνος ευτυχίας,...
Και τώρα οι δυο μας. Και να θες, είναι αδύνατον να κρυφτείς. Δεν μπορείς – πια- και να ξεφύγεις. Οι δικαιολογίες, άχρηστες στέκουν –...
Με μια κούπα ζεστό καφέ και γύρω της τυλιγμένα τα δάχτυλά μου, έχω κουλουριαστεί στη μεγάλη μου πολυθρόνα. Την έχω τραβήξει κοντά στο μεγάλο παράθυρο...
Πιάσε εσύ την κρύα μπύρα, φέρε μου κι εμένα ένα ποτήρι κρασί κι έλα να κάτσουμε στο μπαλκόνι. Ν’ αράξουμε και να τα πούμε. Δεν...