Επιστροφή
Κάθε νύχτα επιστρέφω για να ρίξω τα κάστρα μου στα μάτια σου μπροστά. Αυτά που έχτιζα στην άμμο. με τα σπαρμένα κοχύλια που κατάπιαν τα...
Κάθε νύχτα επιστρέφω για να ρίξω τα κάστρα μου στα μάτια σου μπροστά. Αυτά που έχτιζα στην άμμο. με τα σπαρμένα κοχύλια που κατάπιαν τα...
Περιδιαβαίνοντας στις αγκαθωτές λεωφόρους της ζωής, ο κάθε άνθρωπος φτάνει σε ένα κόκκινο φανάρι, όπου φρενάρει απότομα αφήνοντας σημάδια στον δρόμο που χαράζει. Αυτά τα...
Αυτή η απορία στο βλέμμα όταν προσπαθούν να καταλάβουν αν μιλάω σοβαρά, μην πιστεύοντας αυτά που ακούνε τα αυτιά τους, με ξενερώνει διπλά. Η έκπληξη...
Κάποτε θα έρθω να σε βρω. Χρόνια ετοιμάζω τα λόγια μου. Ξέρω τι θα σου πω. Έκανα και πρόβες στον καθρέφτη. Μα, τι λέω; Αποκλείεται...
Μπήκες σαν θύελλα στη ζωή μου και τα έχεις σαρώσει όλα. Εκεί που ήμουν ήρεμη στο μικρόκοσμο μου τα ανέτρεψε όλα το πέρασμά σου. Δε...
Όταν γίνεσαι μαμά στην κυριολεξία αλλάζουν τα πάντα, μέσα και έξω. Σαν να πεθαίνεις και να ξαναγεννιέσαι ένα πράγμα! Δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε...
Είχα καταφέρει να εισβάλω στο κείμενο της Εύας μια ώρα που η αναγνωσιμότητά του θα είχε λογικά καταλαγιάσει. Με προσεκτικές κινήσεις και στις μύτες των...
Αλλόκοτη φάρα οι γραφιάδες. Επικίνδυνα ειλικρινείς. Προκλητικοί, συνήθως κολυμπούν σε νερά αχαρτογράφητα. Σου επιτρέπουν να φτάσεις κοντά τους, να τους αγγίξεις, αλλά ποτέ δεν τους...
Η αγαπημένη μου γωνιά. Η ιδανική. Το φως του ήλιου είναι διαπεραστικό αυτή την ώρα εδώ. Ο καφές μου έχει ωραιότερη γεύση, οι σκέψεις μου...
Ένα τραγούδι θα σου πω με αναφιλητά, εσύ κι εγώ κερδίσαμε επάξια την ήττα. Χάνονται οι έρωτες, σαν παιδικά παιχνίδια. Και το συμπέρασμα για...
Κάθισα να γράψω. Μετά από καιρό, έβαλα τη μελαγχολική μουσική μου σαν υπόστρωμα της σκέψης μου και ξεχύθηκαν οι λέξεις μου. Είχα πολλά να γράψω....
Ε: Πώς μπορείς να εξηγήσεις τι είναι αυτό που σου σπρώχνει το χέρι και ξεκινάς να γράφεις ό,τι φευγαλέα περνάει από το νου σου, εκείνη...
Μια μέρα θα έρθουν να με πάρουν απ’το χέρι οι χαμένες μου αγάπες. Να με οδηγήσουν σε δρόμους που δεν περπάτησα ποτέ. Θα έχουν ζωγραφισμένο...
Ήταν ένα νεαρό κορίτσι με τεράστια γαλάζια μάτια και καστανόξανθα μαλλιά στην ηλικία των είκοσι. Εξωστρεφής και καλόκαρδη από χαρακτήρα, λειτουργούσε σαν πόλος έλξης για...
Απ’ την υπόσχεση έως την πράξη ένα «φοβάμαι» δρόμος. Απ’ το «σε θέλω» ως το «είμαι εδώ», μια ωριμότητα δρόμος. Από τη σταθερά ως τη...
Αυτό που μένει και ξεχωρίζει είναι η μοναδικότητα όσων ζούμε. Μια στιγμή που δε θα ξαναέρθει ποτέ. Μια ζωή που δε θα γυρίζει πίσω. Ένα...
Μην περιμένεις να κάνω το πρώτο βήμα εγώ. Βλέπεις, είμαι γυναίκα παλιάς κοπής. Και ας ζω στο σύγχρονο παρόν που όλα οδεύουν στο να ισοπεδωθούν....
Ξέρεις πότε φεύγει κάποιος από της βολεψιάς τη συνήθεια; Σκέφτηκες ποτέ, πώς από κουτάβι τρομαγμένο μεταμορφώνεται αυτός ο κάποιος σε αγρίμι; Όχι, ε; Θα σου...
Και οι μέρες πέρασαν καθώς διαδέχονταν η μία την άλλη. Επαναλαμβανόμενες ημέρες με διαφορετικό περιεχόμενο η κάθε μία. «Από τα 30 και μετά ο χρόνος...
Υπάρχει ένα μεγάλο βάραθρο κοντά στην Αρχαία Σπάρτη στους πρόποδες του όρους Ταϋγέτου, ο Καιάδας. Εκεί, οι αρχαίοι Σπαρτιάτες έριχναν τα ανάπηρα ή καχεκτικά μωρά...
Ένα διαφορετικό συναίσθημα σε κάθε μου αναπνοή. Μου πήρε καιρό να σκέφτομαι. Ανησυχώντας αν θέλω να εξομολογηθώ για αυτό το στοιχειό που για χρόνια έγινε...
Κάποιες ερωτήσεις είναι απλά άσκοπες. Περιττές. Αφού οι απαντήσεις είναι ολάκερες μπροστά στα μάτια μας. Για όλα υπάρχει μια λογική εξήγηση. Λογικότατη και ξεκάθαρη....
Δε χωράς πουθενά, έ; Νιώθεις ότι πνίγεσαι, ότι τα ‘χεις χάσει τελείως και δεν αντέχεις; Η μία απόρριψη διαδέχεται την άλλη και οι απογοητεύσεις στήνουν...
Ήθελα να φύγω. Δε με ένοιαζε για πού. Απλά μωρέ να φτιάξω μια βαλίτσα. Να ρίξω μέσα τα απαραίτητα. Όχι πολλά, τα απαραίτητα. Δύσκολο να...
Μη λυπάσαι γλυκιά μου. Μη μελαγχολείς. Ανάπνευσε βαθιά. Να είσαι εσύ. Σκέτη, εσύ. Υπέροχη, εσύ. Γυμνή και διάφανη. Επίστρεψε… Και τι πειράζει αν έπεσες; Η...