Οκτώβριος 2020

Είμαι μια κινούμενη πληγείσα ζώνη που πάνω της είναι χαραγμένες όλες οι καταστροφές. Ερείπια παντού, μισογκρεμισμένα τείχη και ερημιές, να θυμίζουν ένα φιάσκο που με...

Ο Αλέξης και η Ελπίδα ζούσαν στην ίδια πόλη αλλά δε γνώριζαν ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Ο καθένας τους αντιμετώπιζε καθημερινά τα ίδια...

Φοβάσαι. Την αβάσταχτη ιδέα της ανακοίνωσης, πως χάνεις την εργασία σου. Την άγρια διαπίστωση, ότι το πορτοφόλι σου δεν έχει πλέον χρήματα. Το περίεργο συναίσθημα,...

Και όλο έψαχνα και έψαχνα το άλλο μου μισό. Και όλο έσκαγαν δεξιά και αριστερά κάποιες περιπτώσεις, που δεν άξιζε ο χρόνος που σπαταλούσα μαζί...

Η μοναξιά τρύπωσε εντός μου. Η ψυχρή της αγκαλιά παγώνει τα σωθικά μου. Νόμιζα πως οι αγκαλιές ζεσταίνουν την ψυχή. Κάτι μου ξέφυγε μάλλον στην...

Έρχεται η στιγμή που ο καθένας από εμάς εκτελεί τη ζωή του εν ψυχρώ με μια λάθος απόφαση. Της βάζουμε το πιστόλι στον κρόταφο και...

Μία ζωή γεμάτη μνήμες αποζητούμε όλοι. Φίλους, παραλίες, νύχτες να μας φιλέψουν λίγη σιωπή. Λίγη μόνο για να μη μελαγχολήσουμε, ίσα ίσα να συλλογιστούμε. Νύχτες...

Πού είναι εκείνοι που κάποτε για αυτούς έκανες τη νύχτα μέρα για να είσαι εκεί, δίπλα τους. Να τους παρηγορείς για τη δουλειά που έχασαν;...

Μπλοκαρισμένη σε μια καθημερινότητα που δε μου ταιριάζει. Και αν κάτι με κρατάει ακόμα, είναι ότι δεν άλλαξε ο τρόπος που με κοιτάει στα μάτια....

Αυτός ο θόρυβος με ξεκουφαίνει κάθε φορά που κλείνει μια πόρτα. Δεν υπάρχει συνήθεια στην επανάληψη. Δεν υπάρχει αρκετός αέρας στο τίποτα και η ατμόσφαιρα...

Εδώ και χρόνια τώρα υφαίνει σαν την αράχνη τον ιστό της. Στήνει παγίδες και κεντάει στο φουστάνι της επάνω τις καλυμμένες μοναξιές της.   Σ’...

Άσε με να μπω σε αυτό το συνωστισμένο λεωφορείο, που έχει προορισμό τη Σελήνη σου. Αν με αφήσεις να μπω, υπόσχομαι να μη σε ξανά...

Τσέκαρα τους ανθρώπους… Ειδικά αν ήταν να τους δώσω την καρδιά μου. Ήμουν πρώτα σίγουρη ότι τη θέλουνε και δε θα την πετάξουν στα σκουπίδια....

Συχνά ακούμε, διαβάζουμε, συζητάμε κι αναρωτιόμαστε τι είναι η αγάπη. Άδικος κόπος και άσκοπο ξόδεμα χρόνου. Η αγάπη είναι κάτι πολύ απλό. Είναι μια αδιαπραγμάτευτη...

Συνάντησα στο διάβα της ζωής μου ανθρώπους και ανθρωπάκια. Περπατήσαμε δρόμους κοινούς, κάποιους τους θαύμασα και κάποιους τους σιχάθηκα. Αντίκρισα μπροστά μου ανθρώπους δυνατούς και...

Ι: Έχω βολευτεί στο κάθισμά μου ενώ οι υπόλοιποι επιβάτες παίρνουν σιγά σιγά τις θέσεις τους μέσα στο κουπέ. Βγάζω από την τσάντα μου το...

Όταν βρίσκεσαι εκεί, ξαφνικά σταματούν οι περιττοί ήχοι και η φασαρία. Σαν να πατάς ένα κουμπί και να δυναμώνεις την ένταση μονάχα στους ήχους που...

Περίμενέ με στην αυλή, με ένα χαμόγελο στα χείλη. Περίμενε σου λέω, μη φεύγεις.   Είναι αργά, μου λες.   Και πάλι κοιταζόμαστε, με αμήχανες...

Είναι καλός και στοργικός πατέρας ο Μάνος, αλλά σπάνια βρίσκει χρόνο για να κάνει παρέα με τα παιδιά του. Δουλεύει στην οικοδομή και του απορροφάει...

Είσαι ευτυχισμένος; Το σκέφτεσαι; Γιατί; Πες ένα “ναι” αμέσως. Ή ένα δεν ξέρω. Όχι; Ίσως αυτό να υπονοεί η καθυστέρηση της απάντησής σου. Μη με...

Διάβασα προχθές κάτι που με συγκλόνισε. Η αίσθηση, η αφή, η επαφή είναι μονάχα δική μας. Δε νιώθουμε τον άλλον, παρά μόνο το δέρμα μας,...

Λέξεις που στοιβάζονται σ’ ένα άψυχο χαρτί. Ένα χέρι, καταγράφει συναισθήματα. Δύο μάτια, ταξιδεύουν σε στιγμές και θύμησες. Μία καρδιά, ξεδιπλώνει απόψε όλες τις εκκρεμότητες...

Έχω ραντεβού στο Μοναστηράκι και ενώ περιμένω παρατηρώ τον κόσμο. Συναντιούνται τυχαία δυο φίλες. Τρακαρισμένες και επιφυλακτικές λέει η μία στην άλλη: «δεν σε αγκαλιάζω»...

Πέρασε η ζωή μου μπροστά από τα μάτια μου σαν θάλασσα. Και αν κάτσω και τη διηγηθώ στους ανθρώπους, μοιάζει με ταινία φαντασίας. Η ζωή...

Λένε πως πρέπει να πιάσεις πάτο για να αρχίσεις να ανεβαίνεις. Είναι απαραίτητο τις περισσότερες φορές να ποδοπατηθείς για να αλλάξεις. Όχι τους άλλους, μα...