Όλα ή τίποτα; Εσύ επιλέγεις
Το “καθόλου” και το “πολύ” είναι λέξεις – συνθήκες με συγκεκριμένη υπόσταση και ξεκάθαρη αξία. Δε σε πλανεύουν, δε σε αποσυντονίζουν. Ξέρεις πού πατάς, έστω...
Το “καθόλου” και το “πολύ” είναι λέξεις – συνθήκες με συγκεκριμένη υπόσταση και ξεκάθαρη αξία. Δε σε πλανεύουν, δε σε αποσυντονίζουν. Ξέρεις πού πατάς, έστω...
Κι ήρθε ο Αύγουστος, ξυπόλυτος και αναψοκοκκινισμένος. Με τα ζουμερά του φρούτα, τις σαρδέλες, τις ταραμοσαλάτες και τους φρέσκους αχινούς που είναι η ίδια η...
Όλα έχουν αλλάξει τώρα τελευταία. Βλέπω τη ζωή να τρέχει, χωρίς ζώνη ασφαλείας. Μόνο τρέχει και γελά. «Μαζί μας;» «Δεν ξέρω. Ίσως!». Τίποτα δεν είναι...
Πάντα μου άρεσε να γνωρίζω την άλλη πλευρά των ανθρώπων. Εκείνη την αληθινή, τη χωρίς προσπάθεια, τη χωρίς μάσκα «άσχημη» πλευρά τους. Την ξεκάθαρη, την...
Θα ήταν περίπου πεντέμισι χρόνων όταν κατάλαβε ότι αυτό το όνομα θα τον γελοιοποιούσε σε όλη του τη ζωή. Έτσι όπως ήταν μικρός, χωρίς να...
Ένα τραγούδι, το τραγούδι μας. Σαν φιτίλι που μόλις άναψε έβαλε φωτιά στη γεμάτη από αναμνήσεις μπαρουταποθήκη του μυαλού μου. Εικόνες, φιλιά, αγκαλιές, σκόρπια λόγια...
Σήμερα έρχομαι να βάλω τα κόμπλεξ σου σε τάξη, όχι γιατί αισθάνομαι ευάλωτη απέναντι τους, αλλά γιατί κάποιος έπρεπε να στα πει από την καλή...
Το καλύτερο μάθημα ζωής που θα μπορούσα να πάρω από το σπίτι, το οικογενειακό μας απόφθεγμα, μπορεί να ακούγεται σκληρό σε κάποιους από εσάς εκεί...
Εκείνο τον Αύγουστο, μου είχες υποσχεθεί τόσα. Πέταξες άλλα τόσα. Λόγια του αέρα, τελικά… Κι εγώ, δεν πήρα τίποτα από’ σένα. Με έκανες να ελπίζω....
Θρηνητικά λογύδρια και εξομολογήσεις δίχως παραλήπτη. Βαρύγδουπες δηλώσεις και προκάτ αισθηματισμοί. Αρχαίο δράμα κάθε σου αναφορά στο άλλο σου μισό. Αττική τραγωδία κάθε ρομαντική κομεντί...
Κοιμάσαι τούτη την ώρα. Μου το σιγομουρμούρισε στο αυτί η ησυχία της νύχτας. Τώρα γαληνεύω στη σκέψη των κλειστών σου βλεφάρων. Σφαλίζω κι εγώ...
Χαίρετε. Εισήλθε και στη ζωή μας ο Αύγουστος. Κάποτε τον Αύγουστο, τον συνδυάζαμε με τη φράση του Ουμπέρτο Έκο Ιταλού συγγραφέα και ανθρώπου του πνεύματος....
Με βλέπεις που στέκομαι όρθια και λιγομίλητη. Σκέπτομαι τι πέρασα. Έρχονται στο μυαλό μου εικόνες και λέξεις από τις δυσκολίες της ζωής μου. Εμένα που...
Τα μεγάλα τραπεζώματα. Αυτά τα μεγάλα στην έκταση της διάστασης και του χρόνου. Αυτά τα τραπέζια, στις πλακόστρωτες αυλές με κλίση. Αυτά που μαζεύονται πολλοί...
Ίσως, αν είχα πάντα μαζί μου τη Λιλή να μην έκανα τόσα λάθη. Να μη χάριζα τόσο εύκολα την εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους. Να...
Είναι φορές που στέκεσαι ασάλευτος και αιφνιδιασμένος μπροστά σε συμπεριφορές που δύσκολα μπορείς να αποκωδικοποιήσεις. Προσπαθείς να καταλάβεις γιατί ξαφνικά είσαι ο μεγάλος φταίχτης μιας...
Φίλα με λίγο πιο τρυφερά. Φίλα με και βγάλε τον αέρα από τα πνευμόνια. Λίγο πριν την ασφυξία φίλα με, να μυρίσει τριαντάφυλλο και...
Η Αγγελική ζούσε με την οικογένεια της σε ένα γραφικό χωριουδάκι κοντά στο Πήλιο. Όλα τα μέλη σε αυτήν τη φαμελιά ήταν αγαπημένα μεταξύ τους...
– Τι με θες; Αφού είμαι όλο πληγές. – Θα στις γιατρέψω τις πληγές. – Έχω πολλά σημάδια. – Θα στα φιλήσω τα σημάδια. –...
Το κείμενό μου μπορεί να είναι κάπως θλιμμένο, όπως τα μάτια μου, που παρ’ όλο που χαμογελάω συνέχεια, πάντα έβγαζαν μια λύπη μια μελαγχολία. Μια...
Εμφάνιση τη λάθος στιγμή. Άνθρωποι που τοποθέτησαν τους εαυτούς τους τόσο ψηλά, που αυτόματα πήραν το δικαίωμα να μπαινοβγαίνουν σε ζωές ανθρώπων όπως και όταν...
Της Ράνιας Σιαμορέλη – Πού είσαι; – Έρχομαι. Σε πέντε λεπτά είμαι εκεί. Σταμάτησα για καφέ. Θέλεις να σου πάρω κάτι; – Όχι, ευχαριστώ....
Είναι καιρός τώρα. Πολύς. Είναι μια καθημερινότητα που με βρίσκει να γκρινιάζω. Να σιχτιρίζω από το πρωί που θα ανοίξω τα μάτια μου. Είναι αλήθεια...
Η ζωή δε σε ρωτάει όταν αρχίζει η κατηφόρα αν αντέχεις. Εσύ κατρακυλάς κι εκείνη σε κοιτάζει ανέκφραστη για να δει τη δύναμή σου. Παίζει...
Σου στέλνω ευχές αγάπης. Νοερά, ντύνω τα όνειρά σου με τρυφερότητα. Υφαίνω πέπλα γαλήνης για να σε τυλίγουν. Ζεσταίνω τις ανάσες μου, για να τις...