Ψυχογραφήματα

Κι ήρθε άλλη μια χρονιά. Φρέσκια, ζωηρή και γεμάτη ελπίδα. Ένα ζείδωρο φως μας αγκαλιάζει υποσχόμενο καλύτερες μέρες. Ξεκινώντας να γράφω τον απολογισμό μου περίμενα...

Θα έρθει κάποια μέρα που θα ξυπνήσεις ήρεμη από το φως του ήλιου που θα μπαίνει από τις γρίλιες του παντζουριού. Δεν θα πεταχτείς σαν...

Πριν αγαπήσεις οτιδήποτε άλλο, αγάπησε τον εαυτό σου. Αγάπησε τον εαυτό σου, μην τον βάζεις σε ανούσιες δοκιμασίες και μην τον ταλαιπωρείς άδικα με πράγματα...

Και αφού, σταυρωθείς και αναστηθείς μαθαίνεις, ότι, μέσα σε χίλια «δεν μπορώ», υπάρχουν άλλα χίλια «δε θέλω».  Ότι όλα είναι δυνατά.  Ότι ο πόνος που...

Ένα κλειδί ανοίγει πόρτες. Μπορεί να ανοίξει ευκαιρίες, να ξεκλειδώσει μια καρδιά, να ξεδιπλώσει μια ψυχή. Ένα κλειδί μπορεί να το γυρίσεις και να βρεθείς...

Ψιτ, εσύ! Ναι, εσύ. Ξέρω πώς νιώθεις! Πίστεψέ με! Είναι έγκλημα να σου πατάνε την αξιοπρέπεια, αλλά είναι κακούργημα να τους το επιτρέπεις. Τι και...

Στην πυρά!  Θεωρίες που δεν εναρμονίστηκαν με την κοινή λογική.  Μυαλά με εναλλακτικό τρόπο σκέψης. Ψυχές που έχασαν το δρόμο τους. Δρόμοι που οδήγησαν σε...

Η μοναχικότητα, όταν αποτελεί επιλογή, δεν είναι κατακριτέα. Μόνο μας δίνει. Μαθήματα σοφίας, κριτική σκέψη στο ξεκαθάρισμα, καθαρότητα μυαλού κι επιλογών. Σίγουρα, δεν είναι καθόλου...

Από την Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη Υπάρχουν πολλών λογιών φυλακές. Κάποιες έχουν τριγύρω τους ντουβάρια και κάποιες όχι, το ερώτημα που πλανάται όμως σχετίζεται με το...

Δεν ξέρω αν συμβαίνει άθελα ή ηθελημένα, γνωρίζω όμως πως στην πορεία της ζωής οι άνθρωποι αυτοτιμωρούνται. Συμπεριφέρονται λες και δε νοιάζονται, τους σκεπάζει μια...

Είναι φορές, που όσο και να θέλεις και να λαχταράς, μένεις απλά στο να θέλεις. Έχεις γαντζωθεί από ανεκπλήρωτες επιθυμίες και τριγυρνάς στα σοκάκια τής...

Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Η νύχτα, αναμφίβολα, αποτελεί από μόνη της ένα μυστήριο. Έχει την ομορφιά και συνάμα την ασχήμια που της πρέπει γιατί όσο...

Και εξακολουθώ να χαμογελάω και να προχωράω γιατί και εγώ δεν είμαι αλάθητη. Ούτε έμαθα να ψάχνω για δεκανίκι για να συνεχίσω. Τα ζόρια μου...

Ποιος τη ζωή μου κυνηγά; Να είσαι υπεράνω, παιδί μου, μην πέφτεις στο επίπεδό τους. Να είσαι ανώτερος άνθρωπος και να μην τους δείχνεις τις...

Εκείνα τα λόγια, τα λόγια σου, της καταιγίδας, δε σου’ μαθαν τόσα χρόνια, πως μόνο καταστροφή σκορπούν; Φέρνουν και ξάφνιασμα και έκπληξη φέρνουν. Τρομάζουν, αναστατώνουν...

Τι σκέφτομαι; Μάλιστα…  Κάθε μέρα με ρωτάς τι σκέφτομαι.   Ξέρεις, έχει καταντήσει αστείο. Εσύ, από τη μια, να ρωτάς κάποιον τι σκέφτεται, κάποιον που...

Ανασαίνω βαθιά, αφήνοντας τον καπνό να κυλήσει μέσα μου και νιώθω την εξάρτηση. Μετά από τόσο καιρό χρειάζομαι το γλυκό πόνο που προκαλεί εισβάλλοντας στα...

Φαρμακευτική ορολογία, ή όρος της ψυχολογίας; Περιτριγυριζόμαστε από ανθρώπους τοξικούς. Μην μπερδευόμαστε, όχι τοξικομανείς, ΤΟΞΙΚΟΥΣ. Ανθρώπους, τρόπος του λέγειν, που θα θυσίαζαν ακόμα και τη...

Πόσο θα ήθελα να ζω σε έναν άλλο κόσμο… Έναν κόσμο δίκαιο, που οι κόποι σου ανταμείβονται. Που το ευτυχισμένο τέλος είναι ο κανόνας και...

Βρέχει επιτέλους. Βρέχει βροχή ψιλή, δυνατή και κάθετη. Να προφυλαχτώ δεν μπορώ, γιατί ακόμη δε ξέρω από πού έρχεται. Βρέχει απ’ έξω προς τα μέσα...

Κοίταξε που τελικά δε χρειάστηκε να σε σκοτώσω. Σπατάλησα τόσο χρόνο για να μπορώ να διαχειριστώ τη στιγμή της απόφασης να σε πεθάνω μέσα μου,...

Μεγάλωσα… Μέσα σε κάτι ερημικά μεσημέρια καλοκαιριού. Μέσα σε ατέλειωτα εφηβικά βράδια, με τη σκιά μου. Σε δωμάτια με ανθρώπους, μα μονάχη τριγύρω. Κι η...

Ρεαλιστικά, πάντα πάθαινα μια κάποια κατάθλιψη συνειδητοποιώντας πως το καλοκαίρι τελειώνει. Ξύπνησα νιώθοντας να με ενοχλεί το ελάχιστο φως που τρύπωσε απ’ το κενό στις...

Σε κάτι υπόγεια μαγειρεία, χωμένα στο κέντρο της Αθήνας, λίγο σκοτεινά, λίγο παρακμιακά, ανεπιτήδευτα ρετρό, που διατηρούν τη γνησιότητα των περασμένων χρόνων, που δεν επιδόθηκαν...