Ποιος τη ζωή μου κυνηγά;
Ποιος τη ζωή μου κυνηγά; Να είσαι υπεράνω, παιδί μου, μην πέφτεις στο επίπεδό τους. Να είσαι ανώτερος άνθρωπος και να μην τους δείχνεις τις...
Ποιος τη ζωή μου κυνηγά; Να είσαι υπεράνω, παιδί μου, μην πέφτεις στο επίπεδό τους. Να είσαι ανώτερος άνθρωπος και να μην τους δείχνεις τις...
Εκείνα τα λόγια, τα λόγια σου, της καταιγίδας, δε σου’ μαθαν τόσα χρόνια, πως μόνο καταστροφή σκορπούν; Φέρνουν και ξάφνιασμα και έκπληξη φέρνουν. Τρομάζουν, αναστατώνουν...
Τι σκέφτομαι; Μάλιστα… Κάθε μέρα με ρωτάς τι σκέφτομαι. Ξέρεις, έχει καταντήσει αστείο. Εσύ, από τη μια, να ρωτάς κάποιον τι σκέφτεται, κάποιον που...
Ανασαίνω βαθιά, αφήνοντας τον καπνό να κυλήσει μέσα μου και νιώθω την εξάρτηση. Μετά από τόσο καιρό χρειάζομαι το γλυκό πόνο που προκαλεί εισβάλλοντας στα...
Φαρμακευτική ορολογία, ή όρος της ψυχολογίας; Περιτριγυριζόμαστε από ανθρώπους τοξικούς. Μην μπερδευόμαστε, όχι τοξικομανείς, ΤΟΞΙΚΟΥΣ. Ανθρώπους, τρόπος του λέγειν, που θα θυσίαζαν ακόμα και τη...
Πόσο θα ήθελα να ζω σε έναν άλλο κόσμο… Έναν κόσμο δίκαιο, που οι κόποι σου ανταμείβονται. Που το ευτυχισμένο τέλος είναι ο κανόνας και...
Βρέχει επιτέλους. Βρέχει βροχή ψιλή, δυνατή και κάθετη. Να προφυλαχτώ δεν μπορώ, γιατί ακόμη δε ξέρω από πού έρχεται. Βρέχει απ’ έξω προς τα μέσα...
Κοίταξε που τελικά δε χρειάστηκε να σε σκοτώσω. Σπατάλησα τόσο χρόνο για να μπορώ να διαχειριστώ τη στιγμή της απόφασης να σε πεθάνω μέσα μου,...
Μεγάλωσα… Μέσα σε κάτι ερημικά μεσημέρια καλοκαιριού. Μέσα σε ατέλειωτα εφηβικά βράδια, με τη σκιά μου. Σε δωμάτια με ανθρώπους, μα μονάχη τριγύρω. Κι η...
Ρεαλιστικά, πάντα πάθαινα μια κάποια κατάθλιψη συνειδητοποιώντας πως το καλοκαίρι τελειώνει. Ξύπνησα νιώθοντας να με ενοχλεί το ελάχιστο φως που τρύπωσε απ’ το κενό στις...
Σε κάτι υπόγεια μαγειρεία, χωμένα στο κέντρο της Αθήνας, λίγο σκοτεινά, λίγο παρακμιακά, ανεπιτήδευτα ρετρό, που διατηρούν τη γνησιότητα των περασμένων χρόνων, που δεν επιδόθηκαν...
Θαρρώ πως μεγάλωσα σε μία νύχτα. Έχω από το πρωί που κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Δε λέω να ξεκολλήσω τα βλέμμα μου από πάνω μου. Είναι...
Θα βάλω στο αθόρυβο τη μνήμη κι ό,τι αγγίζει τις ηδονές της. Έτσι θα καταδιώκονται οι σκέψεις και θα σβήνει το φως η φυλακή από...
Πόσο θα ήθελα να κάνω μια κοπάνα από την καθημερινότητά μου. Ένα δίωρο μου αρκεί. Λίγο να νιώσω πως έχω ακόμη μέσα μου μια μικρή...
Μία ζωή γεμάτη “πρέπει”, και όταν δεν έχεις καμία διάθεση να κάνεις αυτό που πρέπει κάθε μέρα, κάθε φορά, σε κάθε περίσταση, τότε αρχίζουν και...
Και όσο τα χρόνια περνούν και κάθε μέρα κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη, διακρίνεις και ένα νέο μικρό ρυτιδάκι να διαγράφεται. Σκέφτεσαι. Θεέ μου,...
Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Τι θα γινόταν άραγε εάν ο καθένας από εμάς έκλαιγε, έβριζε, ξεσπούσε σε γέλια, χοροπηδούσε από τη χαρά του καταμεσής του...
Οι υπέρτατες στιγμές… Κι αν έρχονται, θα φύγουν και θα είμαστε πάλι από την άλλη μεριά του τούνελ, εκεί, λίγο πριν πάρουμε βαθιά ανάσα και...
Από παιδί σε ακολουθεί εκείνη η αίσθηση της έλλειψης. Αυτό σε επηρεάζει ανά περίπτωση μετριάζοντας τη χαρά σου, ή αυξάνοντας τη λύπη σου. Με εξάσκηση...
Σέρνεται η σκέψη πάνω στις αλγεινές αναμνήσεις. Το φιδίσιο κορμί της γδέρνει τις πληγές. Ο πόνος ωσάν φρεσκοχυμένο αίμα αναβλύζει. Ο χρόνος μετέωρος στέκει. ...
Η μοναξιά είναι απαραίτητη κάποιες φορές. Σου δίνει το χρόνο και την ευκαιρία να σκεφτείς, να αναθεωρήσεις, ή ακόμα και να επικροτήσεις τις επιλογές σου....
Σε μια ψυχή – καμένο δάσος, φύσα καθαρό αεράκι μου! Ψάξε επίμονα, για τον αφημένο σπόρο. Μην την εγκαταλείπεις, κάπου, κάπως, υπάρχει κάτι βαθιά κρυμμένο...
Εντούτοις έμαθα να κλέβω χρόνο και αφέθηκα. Αφέθηκα εκεί όπου το θνητό μυαλό τράπηκε σε φυγή, πίσω από τις μικρότητες, πίσω από τις ανόητες αγωνίες....
Πολλοί αναρωτιόμαστε τι φταίει κάθε φορά που μια σχέση διαλύεται. Αναλύουμε αιτίες και θεωρίες για το τι πήγε στραβά ενώ οι αιτίες είναι συνήθως μπροστά...
Η ζωή σου μοιάζει σαν να βρίσκεται στην άκρη ενός γκρεμού. Βλέπεις τον εαυτό σου να στέκει εκεί και έτσι αμήχανος δεν μπορείς να αποτρέψεις...