Μεταξύ μας

Δεν ξέρω γιατί μα να, κάποιες μέρες μου φαίνονται βουνό. Δεν ξέρω το λόγο, μα τις νύχτες φοβάμαι να κλείσω τα μάτια λες και να...

Πόσες, αλήθεια, φορές χρειάζεσαι για να μ’αδειάσεις εντελώς από σένα; Πόσο ακόμη θα δικαιολογώ την απουσία σου, θα βαφτίζω την αγνωμοσύνη σου ιδιομορφία και την...

Η ψυχή μου κουράστηκε θέλει γαλήνη κι ηρεμία. Σςς! Μην κάνετε θόρυβο. Μιλήστε μου πιο σιγά, ίσα ίσα που να σας ακούσω. Μιλήστε μου αν...

  Από παιδί απεχθανόμουν τους «όχλους». Πολυπληθείς συναθροίσεις φίλων ή μάλλον γνωστών που βαφτίζονται «φίλοι» στις χαρές και στα γλέντια. Που αράζουν σε κάτι τραπέζια...

Ανάμεσα σε δύο κόσμους είναι δύσκολο σχεδόν ακατόρθωτο να μπορέσεις να ισορροπήσεις και να ξεφύγεις αν δεν έχεις ένα χέρι να σε κρατάει για να...

Άκουσα πως οι ομορφότερες νότες Γράφονται πάνω σε ξεθωριασμένες γραμμές πενταγράμμου, σελίδων χιλιοτσαλακωμένων.   Οι πιο όμορφες νότες βρίσκουνε πάντοτε τροπο να ξεπηδήσουν απ´ τις...

Ομορφιά και γοητεία, δυο έννοιες που λανθασμένα θεωρούνται συνώνυμα, δυο λέξεις τόσο όμοιες και συνάμα διαφορετικές. Η ομορφιά είναι κάτι επιφανειακό, εύκολο να την βρεις,...

Σε ξέρω πια πολύ καλά. Σε γνωρίζω όλο και περισσότερο κάθε μέρα που περνά, ιδιαίτερα τα τελευταία 2 χρόνια, ζω μέσα απ’ το βλέμμα σου....

Έτσι είμαι εγώ.. Πεθαίνω για έναν έρωτα και ξαναγεννιέμαι για έναν καινούργιο. Αφήνομαι να με βουλιάξεις και πνίγομαι αλλά βρίσκω πάντα ένα κλαδάκι στην άκρη...

Χτύπησε το πρώτο κουδούνι της χρονιάς και τα αισθήματα είναι ανάμεικτα. Από την μια εσείς που ναι μεν στεναχωριέστε που μπαίνετε στην ρουτίνα του σχολείου,...

Έχω κάτι κούτες για πέταμα. Έχω κάτι σκέψεις για πέταμα. Μεταξύ μας, μία φορά να σου έρθει κάτι στο γαμημένο το μυαλό, ε ρε πούστη...

Επιθυμία που ανάβει όπως ένα κερί. Σιγοκαίει όσο το φιτίλι αντέχει και σβήνει αφήνοντας μια μαύρη γραμμή. Η επιθυμία που γεννιέται στο μυαλό και σιγοκαίει...

Γεια ! Με λένε Μαρία, Κατερίνα, Λευτέρη ! Είμαι συμμαθητής της κόρης σου. Είμαι συμμαθήτρια του γιου σου. Ήθελα μόνο να σου συστηθώ, να με...

Σήμερα είναι η ζωή και οι στιγμές μας. Τώρα. Η ζωή μας βιάζεται και χάνεται σαν ομίχλη. Χανόμαστε, γερνάμε. Έκανα τις πρώτες μου ρυτίδες και...

Ο αέρας, μου έφερε απόψε το άρωμά σου και το δείλι, πλημμύρισε με τις ξεχασμένες σου νότες. Καιρό είχες να σουλατσάρεις στο μυαλό μου, μα...

Παρακαλούσα από το πρωί να βραδιάσει πιο νωρίς. Έστρωσα τραπέζι και άναψα κεριά. Περίμενα. Δεν ήρθες ούτε απόψε. Έβαλα στο πικάπ το δίσκο της σιωπής...

Την αγαπάω, σβήνω, χάνομαι. Δεν αντέχω σου λέω με έχει λιώσει αυτός ο έρωτας. Αλλά άσε είδα και την άλλη προχτές, γαμώ το δεν την...

Απόψε θέλω να σε θυμηθώ. Θα επιτρέψω στη σκέψη μου έπειτα από πολύ καιρό να σχηματίσει τη μορφή σου. Ίσως η ώρα, περασμένα μεσάνυχτα, ίσως...

Και τώρα που γύρισε ο τροχός εγώ τι να το κάνω; Εγώ απαιτώ πια το καλύτερο για μένα. Αλλά βέβαια όταν χάσεις κάτι καταλαβαίνεις.Ας πρόσεχαν..Ας...

Σίγουρα όλοι έχουμε στην παρέα μας και ανάμεσα στους φίλους μας ανθρώπους που μετά παρρησίας διατυμπανίζουν, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, ότι φοβούνται τη δέσμευση....

Η πρωτη ακτινα του ήλιου εισεβαλλε και πάλι, βιαια, στο σκοτεινό δωμάτιο. Ξημέρωσε, ξανά. Mια θλίψη σε πλημμυριζει. Η ιδια καθημερινη θλίψη, του βιαιου πρωινού,...

Υπάρχουν πράγματα που τα σκέφτεσαι αφού ήδη σε έχουν προσπεράσει. Είναι παιχνίδι αυτό μεταξύ εσένα και της ζωής. Μεταξύ της λογικής,των θέλω και των πρέπει....

Είναι αυτός ο άνδρας που αφήνει τα πρέπει και τον δήθεν αντρικό εγωισμό του και γονατίζει. Ναι! Γονατίζει στην αγάπη. Μ’ έναν τρόπο αγέρωχο, περήφανο,...

Φθινοπώριασε και πάλι. Η θερμοκρασία έπεσε για τα καλά, οι περαστικοί φασκιωθήκαν μέσα στα ζεστά παλτά τους, τα πρώτα λιμνάζοντα βροχερά χαντάκια έκαναν την εμφάνιση...

Ίσα – ίσα που άρχισαν οι ακτίνες του ήλιου να κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση ζωγραφίζοντας ένα όμορφο και γαλήνιο χαμόγελο στο πρόσωπο της. Ένιωθε...