Οκτώβριος 2021

I: To ραντεβού είχε καθοριστεί για τις πέντε ή τουλάχιστον εγώ αυτό είχα σημειώσει στην ατζέντα του κινητού μου. Αφού άφησα το αμάξι στο χώρο...

Και έκλαψα… και πόνεσα… και ούρλιαξα. Άνθρωπος είμαι, δεν είμαι από μέταλλο. Μια καρδιά έχω, πόσα να αντέξει και αυτή. Και την καταχράστηκαν. Και την...

Είναι ωραίος ο ήχος που παράγει η λέξη «σ’αγαπώ»… δονείσαι ολόκληρος στις συλλαβές του… γεννιέσαι χιλιάδες φορές μέσα στα φωνήεντα και στις αποκοπές των φθόγγων...

Καταγόταν από ένα ορεινό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας και ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας Δελλή. Πρώτη ήταν η αδελφή του η Βασιλική που έσπευσαν οι...

Κοίταξε που τελικά δε χρειάστηκε να σε σκοτώσω. Σπατάλησα τόσο χρόνο για να μπορώ να διαχειριστώ τη στιγμή της απόφασης να σε πεθάνω μέσα μου,...

Δεν πίστευα πως μπορούσε να γίνει αυτό. Αυτό ξέρεις, που με το που θα δεις κάποιον να νιώθετε και οι δύο τον ίδιο ηλεκτρισμό. Ίσως...

Νερόβραστοι έρωτες… Ό,τι πρέπει για συντήρηση. Πήραν μια πρώτη βράση ενθουσιασμού στην αρχή, ίσα να τρώγονται κάπως, μπας και ξεγελάσεις την πείνα σου γι’ αγάπη....

Πονάνε οι αποστάσεις. Βλέπεις, άλλο πράγμα τα λόγια, άλλο τα έργα. Σε αντίθετες σφαίρες κινούνται. Σε αντίθετες φορές. Δεν έρχεσαι. Κι οι υποσχέσεις, λαβώνουν της...

Είναι φορές, που η ψυχή μιλάει, και ο νους της κάνει τη χάρη να ακούσει. Στήνουν διάλογο και έρχονται σε κόντρα. Λογική και θέλω λογομαχούν...

Δίπλα στη θάλασσα  σε αγκάλιασα για λίγο, προσπαθώντας με τις λέξεις να σου πω αυτό που νιώθω.   Στον έρωτα αποφάσισε η ζωή το όνομά...

Επιμένω σε κάτι που δεν έχει λογική. Προσπαθώντας με επιμονή ν’ απογυμνώσω τη λογική καθώς μου αντιστέκεται. Βραδιάζει κι από νωρίς όλα φωνάζουν το όνομά...

Τα χέρια του… Τα χέρια του είναι καταφύγια. Ακουμπάω πάνω τους τις λύπες μου και τα παράπονα και εκείνα τα ηρεμούν μέχρι να αποκοιμηθούνε. Τοποθετώ...

Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Τι όμορφο που είναι το περπάτημα! Σου δίνει την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας, ηρεμίας και επαφής με τις σκέψεις σου. Αρκεί...

Μεγάλωσα… Μέσα σε κάτι ερημικά μεσημέρια καλοκαιριού. Μέσα σε ατέλειωτα εφηβικά βράδια, με τη σκιά μου. Σε δωμάτια με ανθρώπους, μα μονάχη τριγύρω. Κι η...

Επιβιβαστήκαμε στο «αεροπλάνο» πανέτοιμοι για το ταξίδι. Κλείσαμε την πόρτα πίσω μας αφήνοντας έξω τον υπαρκτό κόσμο, τον πεζό κόσμο, τον κακό κόσμο, εκείνον που...

Ρεαλιστικά, πάντα πάθαινα μια κάποια κατάθλιψη συνειδητοποιώντας πως το καλοκαίρι τελειώνει. Ξύπνησα νιώθοντας να με ενοχλεί το ελάχιστο φως που τρύπωσε απ’ το κενό στις...

  Ι:             «Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι», λέει μια παροιμία και είναι από τις...

Γοητεύομαι απ’ τις παύσεις. Έλκομαι απ’ τη στοργή κι ας μην υπάρχουν τρόποι να συλλαβίσεις σε μια αγκαλιά την ομορφιά της. Εισχωρώ σε μια ρωγμή...

Σε κάτι υπόγεια μαγειρεία, χωμένα στο κέντρο της Αθήνας, λίγο σκοτεινά, λίγο παρακμιακά, ανεπιτήδευτα ρετρό, που διατηρούν τη γνησιότητα των περασμένων χρόνων, που δεν επιδόθηκαν...

Είμαι μια γυναίκα που αγαπά την περιποίηση. Λατρεύω να ξοδεύω ώρες δοκιμάζοντας ρούχα, συνδυάζοντας χρώματα και υφές,προσπαθώντας να τελειοποιήσω τη μαύρη γραμμή που κοσμεί συχνά...

Θαρρώ πως μεγάλωσα σε μία νύχτα. Έχω από το πρωί που κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Δε λέω να ξεκολλήσω τα βλέμμα μου από πάνω μου. Είναι...