Επικαιρότητα

Πόσα χωρούν τα μάτια; Βλέπω το θάνατό σου, τον αφανισμό σου. Η κεφαλή σου επί πίνακι μέσα σ’ έναν πόλεμο ακήρυχτο, ύπουλο, ξαφνικό και τελεσίδικο. Έρχεται εν μέσω λυσσασμένων ανέμων, καταπίνοντας αχόρταγα οξυγόνο σ’ ένα φλογισμένο και ρακένδυτο Ιούλιο. Σε ζωντανή σύνδεση με τη φωτιά που καίει δέντρα, περιουσίες και […]

    Μαύρισε απόψε ο ουρανός μαύρισε ο κόσμος όλος   μάνες μαυροφορέθηκαν   βουβοί οι πατεράδες…   Πάγωσαν μάτια και ψυχές   κι άλλες ψυχοραγούνε   πώς να αντέξουν το κακό   και πώς να πουν αντίο   στα σπλάχνα τους που ξαφνικά   εγίνανε αγγέλοι;      Θεέ […]

“Πάρε με όταν φτάσεις”. Αυτή η φράση με έχει στιγματίσει. Θα μείνει μέσα μου χαραγμένη για πάντα. Θυμάμαι τον εαυτό μου φοιτήτρια χρόνια πριν στην Αγγλία. Μπαινόβγαινα σε αεροπλάνα και τρένα συχνά. Κι η σταθερή κουβέντα της μάνας μου όταν ταξίδευα ήταν πάντα η ίδια: παιδί μου γλυκό, όταν φτάσεις, […]

Παιδιά που δεν προλαβαν να ονειρευτούν, να ζήσουν, να ερωτευτούν, ούτε καν να πουν ενα ύστατο αντίο τους αγαπημένους τους. Παιδιά που έλιωσαν μαζί με σίδερα και λαμαρίνες, γιατι τόσο κοστολογήθηκε από κάποιους η ζωή τους. Παιδιά που αντι να διανύουν χιλιόμετρα με ένα σακίδιο στον ώμο, διανύουν χιλιομετρα προς […]

Προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας. Ένα κενό απύθμενο που βυθίζει. Καταπίνει θύματα χωρίς έλεος. Πόλεμος εν καιρώ ειρήνης. Τα κάστρα πέφτουν εκ των έσω. Βίαια. Ύπουλα. Μεθοδικά. Αδηφάγο παρελθόν του σκότους, εξοντώνει με χειρουργική ακρίβεια το μέλλον του φωτός. Αξιοσύνη ανάξια, εκτιμά με υπέρογκο ποσό την αλήθεια. Σ’ […]

Είμαι αναπαυμένος, μάνα. Μια αστραπή, βροντερή, τρομακτική, με φως εκτυφλωτικό από δίπλα μου… κι αυτό ήταν, μάνα μου. Δεν πονώ πια. Δε φοβάμαι πια. Δεν αγωνιώ πια. Τώρα, είμαι καλά, μάνα μου. Δε με ακούς, μάνα. Δε με βλέπεις, μάνα. Μόνο εγώ σε βλέπω. Μην πονάς άλλο, μην πονάς. Μετρώ […]

«Ναι, ρε μαμά, θα σου στείλω μόλις φτάσω. Τι αγχώνεσαι; με το τρένο θα είμαι, τι μπορεί να συμβεί;» Πολλοί το σκέφτηκαν. Κάποιοι το είπαν. Μέσα σε λίγες στιγμές, η σιγουριά του αύριο έγινε κόμπος στο στομάχι. Υπαιτιότητα του κράτους ή μήπως ανθρώπινο λάθος; Δεν έχει σημασία! Όνειρα, θυσίες, ζωές. […]

Ναι, είναι αλήθεια. Πολλές φορές, τα τέρατα φοράνε ανθρώπινη μάσκα. Κρύβονται από τον κόσμο και αποκρύπτουν επιτυχώς τις εμετικές πομπές τους που δεν χωράει και αρνείται να συλλάβει ο κοινός νους. Μη σκύβεις το κεφάλι. Μην αλλάζεις κουβέντα. Μη δηλώνεις αποστροφή, αποτροπιασμό και άρνηση ν’ αντέξεις τέτοιο φρικτό μαρτύριο σκέψης […]

Κι άλλοι ξεριζωμένοι θα μας χτυπήσουν σήμερα ξαφνικά την πόρτα. Μια αγκαλιά που θα τους ανοίξουμε, τι να τους κάνει όταν τα έχουν χάσει όλα; Και τα υλικά ίσως κάποτε να τα ξαναφτιάξουν. Τις ζωές τους, όμως; Πώς να τις αναστήσουν; Εκείνους που έπρεπε να μείνουν πίσω, άραγε θα τους […]

Ακούστε το. Δείτε το. Αποστηθίστε το. Λέξη προς λέξη. Νιώστε το διαχρονικό παλμό του λόγου που ζει και πάλλεται για τα ιδανικά του Ανθρώπου. Πεθαίνει και ξαναγεννιέται μέχρι την τελειότητα. Μέχρι να δει με μάτια ανοιχτά την Αλήθεια. Μέχρι τότε, η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να υποφέρει. Και στο πολύπαθο όνομά […]

Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Δύο χρόνια πριν, δημιουργεί σάλο η φωτογραφία ενός τρίχρονου αγοριού από την Συρία που καθώς είναι τραυματισμένο και λίγο πριν πεθάνει, φέρεται να λέει: «Θα τα πω όλα στο Θεό». Ο φωτογράφος καταρρίπτει τον ισχυρισμό σχετικά με την εγκυρότητα του συγκεκριμένου γεγονότος, ωστόσο η επίδραση της […]

Χαίρετε. Έχουμε καιρό να τα πούμε μέσω του site. Είναι επιτακτική ανάγκη όμως να μιλήσουμε για την έμφυλη βια και τις ανησυχητικές διαστάσεις που έχει λάβει. Σε κάθε διάλογο μου αρέσει να προσέρχομαι έχοντας γνώση των δεδομένων. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα στατιστικά στοιχεία που προέρχονται από την «2η Ετήσια […]

Μία ανάσα πριν την Πρωτοχρονιά του 2021, που θα σηματοδοτήσει μια νέα αρχή, καλούμαστε όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, να κάνουμε έναν απολογισμό του τελευταίου έτους. Λίγοι θα μπορούσαν να διαφωνήσουν πως όπως πέρυσι έτσι και φέτος το μυαλό μας θα τριγυρίσει για μια ακόμα κουρασμένη φορά, ελπίζοντας να είναι […]

Είμαι μια γυναίκα που αγαπά την περιποίηση. Λατρεύω να ξοδεύω ώρες δοκιμάζοντας ρούχα, συνδυάζοντας χρώματα και υφές,προσπαθώντας να τελειοποιήσω τη μαύρη γραμμή που κοσμεί συχνά τα μάτια μου. Εμμονική μέχρι αηδίας. Συνήθιζα να ακυρώνω εξόδους και να μην εγκαταλείπω τη βάση μου όταν κάτι πήγαινε “στραβά”, ή μάλλον καλύτερα· όταν […]

  Αν για λίγα δευτερόλεπτα, κλείσεις τα μάτια και βάλεις τον εαυτό σου στη θέση αυτών των ανθρώπων που βλέπουν τη ζωή τους να γίνεται παρανάλωμα του πυρός τόσες μέρες…   Αν μπορέσεις να σε κάνεις εικόνα για μια στιγμή, να προσπαθείς να χωρέσεις μια ολόκληρη ζωή σε ένα σακίδιο […]

Ανέκαθεν με εκνεύριζαν οι άνθρωποι που ανεξαρτήτως δημοσιογραφίας, γνώσεων, ή κάτι παρόμοιο και με κανέναν να ρωτάει για τη γνώμη τους, δημοσίευαν άρθρα σχετικά ή άσχετα με κάποιο γεγονός των ημερών. Και όμως, να’ μαι εδώ, όπως σε όλα στη ζωή μου, να καταλήγω να κάνω αυτά που “κοροϊδεύω”. Και […]

Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Το βασίλειο της φύσης τεράστιο, η δύναμη της απόλυτη. Κι όμως ο άνθρωπος όλα αυτά τα χρόνια έχει την τάση να την υποτιμά και να την πολεμάει με κάθε τρόπο. Η αρχή του κακού όταν θεώρησε το είδος μας πως είναι ξέχωρο κομμάτι αυτής, πως είναι […]

Κι ο πλανήτης από ζωοδότης, έγινε πια επαίτης ζωής… Κι εμείς θα γείρουμε με κροκοδείλια δάκρυα  για άλλη μια φορά, το “χρέος” μας να κάνουμε.   Θα απλώσουμε το χέρι βιαστικά  και με το βλέμμα χαμηλά, θα προσπεράσουμε.   Για να προλάβουμε την ντροπή τη δική μας και τις τύψεις,  […]

Πόσες “Καρολάιν” υπάρχουν; Άπειρες. Που τις κλείνουν σε ένα σπίτι, τις κόβουν τα φτερά, τις παρέες, το χαμόγελο. Ένα μωρό θα μεγαλώσει δίχως τη μάνα. Ένα μωρό έχει πατέρα δολοφόνο. Εκείνος που του στέρησε τη μητρική αγκαλιά. Ο σκύλος θα τον ενοχοποιούσε άμεσα. Άρα του ήταν φορτίο. Εκείνον ας τον […]

Για μερικούς ήταν καλή και άγγελος, για κάποιους άλλους πάλι κακή, δύστροπη και μικρή. Δεν μπογιατίζεται η γυναικεία ψυχή με ευτυχία, θέλει δουλειά αυτό πολλή. Άμαθη με τους ανθρώπους, με πήρε το λίγο παραπάνω το παράπονο απόψε. Σκέπτομαι αν θα μπορούσα να είμαι χρήσιμη στην κοινωνία που βουλιάζει και καταδικάζει. […]

Ψυχή μου καλή, τώρα που έγινες άγγελος κοίτα να ησυχάσεις. Δε θα σε περιγελά κανείς, ούτε θα σε χλευάζει. Κανείς δε θα σε κοροϊδεύει, μήτε τρελό θα σε λένε. Ξένοιαστος θα χορεύεις και το φόρεμά σου θα ανεμίζει κι εσύ θα γελάς! Θα φοράς ό,τι θες! Και κολιέ και φαντεζί […]

Τις τελευταίες δέκα περίπου ημέρες εξελίσσεται ευρύτατη συζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και στις παρέες, που σιγά-σιγά έχουν αρχίσει και πάλι να συνέρχονται δια ζώσης. Αφορμή αποτέλεσε ένα βίντεο που ανήρτησε μία μέχρι πρότινος άγνωστη στους περισσότερους εξ’ ημών πολιτεύτρια, που εν ολίγοις εξέφρασε αφοριστικές απόψεις, σε σχέση με […]

Συγγνώμη, Ιωάννα! Σου απευθύνω αυτή τη μεγάλη συγγνώμη,  αυτή που δεν σου είπε κανένας μέχρι τα 11 σου χρόνια. Σου αφήνω αυτή τη μεγάλη συγγνώμη, κι ας μην την ακούσεις ποτέ. Θα την ακούσει για σένα Ιωάννα,  η κάθε Ελενίτσα, ο κάθε Γιωργάκης που η ψυχή του κλυδωνίζεται από τις […]

Δε γράφω συχνά για τέτοια θέματα. Η γραφή μου δεν είναι στρατευμένη και ούτε επιθυμώ να επηρεάσω τους αναγνώστες μου. Όμως το γεγονός που συνέβη πριν λίγες μέρες δεν μπορεί να με αφήσει αμέτοχη. Πρέπει να μιλήσω γιατί όταν μιλάμε, ξυπνάμε. Κι όταν ξυπνάμε ίσως τα πράγματα να γίνουν καλύτερα. […]

Ξεκινάω να γράψω, μια λέξη, μια πρόταση, ενδεχομένως μια παράγραφο. Δεν είμαι σίγουρη ότι θα προλάβω να γράψω ολόκληρη παράγραφο πριν κλείσω το τετράδιο, πριν σκίσω ακόμα μια σελίδα με ματωμένες λέξεις. Με αντιπροσωπεύει περισσότερο η επόμενη σελίδα, είναι λευκή βλέπεις. Το λευκό που όμως δεν αντικατοπτρίζει τίποτα σχετικό με […]