Ψυχογραφήματα

Οι άνθρωποι που σε άφησαν να φύγεις αμαχητί, είναι στείροι, σκοτεινοί και στεγνοί. Η καρδιά τους, χωρίς αίμα και παλμό, δε χωρά συναισθήματα, παρά μόνο...

«Υπομονή. Κάνε υπομονή». Όλη η ζωή σου τυλιγμένη γύρω από αυτή την προτροπή. Συνυφασμένη με αυτή τη συμβουλή.   «Υπομονή, κάνε υπομονή, θα έρθουν καλύτερες...

Και θα ‘ρχεται η Άνοιξη, δίχως την ευωδιά σου να δίνει υπόσταση στα αρώματα της φύσης…   Το Καλοκαίρι θα ζυγώνει θλιβερό,  αφού το γέλιο...

Βάλθηκα απόψε να τακτοποιήσω την ψυχή μου. Το βλέμμα μου όμως, προς στιγμήν πάγωσε και τα μάτια μου αντί για δάκρυα αίμα έσταζαν. Απόψε μάζεψα...

Αναρωτήθηκες ποτέ σου γιατί υπάρχουν καθρέφτες; Αναλογίστηκες ποια να είναι άραγε εκείνα τα κομμάτια άψυχου γυαλιού που αποκαλύπτουν την απέναντι δική μας εικόνα; Ένα είναι...

Είδαν πράγματα και καταστάσεις τα μάτια μου και κουράστηκαν. Άκουσαν ένα σωρό πληροφορίες τα αυτιά μου και σάστισα. Ένιωσα πράγματα και αηδίασα μέσα από την...

Ξεκινάω να γράψω, μια λέξη, μια πρόταση, ενδεχομένως μια παράγραφο. Δεν είμαι σίγουρη ότι θα προλάβω να γράψω ολόκληρη παράγραφο πριν κλείσω το τετράδιο, πριν...

Η φυσική απουσία, ιδίως ενός γονέα, είναι κάτι που δεν αναπληρώνεται ποτέ. Απλά συμβιβάζεσαι και η ζωή με τις καθημερινές ασχολίες μαλακώνει τον πόνο και...

Σήμερα έριξα ένα δάκρυ για σένα. Για το πώς γκρεμίστηκε η εικόνα σου στα μάτια μου. Ανίκανος να σταματήσεις τις ανασφάλειές σου απ’ το να...

Κάθε μέρα περιπλάνηση στις χώρες των συνηθειών, των καθωσπρεπισμών, των καταναγκαστικών χαμόγελων, των ανούσιων, των επιτηδευμένων στάσεων, των γήινων καθημερινών προσδοκιών των συμβιβασμών, των επιφανειακών...

Καθισμένη στην αυλή της, κοιτώντας το γυμνό δέντρο, παρακαλούσε μαζί του. Όπως κι εκείνο! Ξερά κλαδιά σε ανάταση, ψάχνοντας μια στάλα βροχής, λαχταρώντας το μπλε...

Κατά βάθος ξέρουμε πως η ζωή χρειάζεται ποικιλία για να νοστιμίσει. Είναι σαν το αλάτι στο φαγητό. Η θλίψη, η χαρά, ο έρωτας, η αποτυχία,...

Πώς μπορώ μαμά να γυρίσω τη ζωή μου πίσω; Γίνεται να με γεννήσεις πάλι, να με νανουρίσεις ελπίδες  και να με θηλάσεις τύχη; Γίνεται να...

Θυμάσαι μέχρι πριν λίγο καιρό να συμφωνείς. Το έκανες χρόνια. Από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου. Το “όχι” θυμάμαι το είχες σαν βρισιά. Μην...

Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο ετούτο που να μην έχει πονέσει. Να μην έχει νιώσει μοναξιά και λαχτάρα για επικοινωνία. Λένε πως οι άνθρωποι που...

Σαν το σωστό κομμάτι παζλ κούμπωσε… Δηλαδή κι αν η μοίρα δεν είναι αυτό που νομίζουμε; Τόσα αναπάντητα ερωτήματα στη θάλασσα των σκέψεων μου κι...

Ήταν Κυριακή πρωί. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη. Ότι πρέπει για βόλτα, συλλογίστηκα. Ετοιμάστηκα και βγήκα να περπατήσω στη θάλασσα, το μόνο μέρος που με ηρεμεί...

Χάνεσαι όπως τότε που ήσουν παιδί, μέσα στο μαγικό κόσμο των παραμυθιών. Εκεί μέσα στα πολύχρωμα σκηνικά συμβαίνει το απρόσμενο, οι αδικημένοι δικαιώνονται και οι...

Σιωπώ αντί να ουρλιάξω τα θέλω μου. Σιωπώ αντί να εκφράσω τα «νιώθω» μου. Σιωπώ και όλα τα καίω, σε ένα λυσσαλέο αθόρυβο σπαραγμό. Λευκό...

Κάθε μέρα, ίδια μέρα. Πληκτική, άχρωμη, άγευστη και ιδιαιτέρως εκκωφαντική, σε εκείνο το κουρασμένο μυαλό. Στο πρόσωπο, ριγμένο πάνω ένα πέπλο αδιευκρίνιστων συναισθημάτων. Με μια...

Είναι συχνό το φαινόμενο κάτι που αρχίζει όμορφα και ωραία να τελειώνει επώδυνα. Αυτός είναι ο λόγος που αν ανατρέξουμε στην ιστορία της ζωής μας,...

Απαίσιες σκέψεις αυτές οι “Αν” Γιατί τι φταίει άραγε; Τι είναι αυτό που μας κάνει όλους μας φύλλα; Γιατί να λικνιζόμαστε στο χορό της μοίρας...

Αφού το βλέπεις, δεν ταιριάζεις, δεν μπορείς! Παλεύεις να κάνεις το σωστό για ποιους; Για εκείνους; Ποιοι είναι όλοι αυτοί και με τι προσόντα γνωρίζουν...

Αναρωτιέσαι γιατί οι άνθρωποι φοβούνται τη σιωπή. Βιάζονται ασθμαίνοντας άχαρα και καλύπτουν το διάφανο τούλι της σιγής με μάταιες φράσεις. Λες και έχουν βρεθεί οι...

Το ραδιόφωνο στην άκρη του δωματίου παίζει μια μελωδία. Ακούγεται εκείνος ο τόσο γνώριμος στίχος: “μα εγώ μιλάω για δύναμη…”. Χαμογελώ αμήχανα και αναρωτιέμαι :”άραγε...