Μεταξύ μας

Αλλιώς το είχα φανταστεί,  κι αλλιώς το θέμα μου προκύπτει…! Ναι, το ξέρω,  καταντώ προβλέψιμη και γραφική με αυτούς τους στίχους τραγουδιών να τιτλοφορούν τα...

Και τώρα λίγο πριν περάσεις την πόρτα, κάθεσαι σε ένα παγκάκι για ένα τσιγάρο. Σου απαγόρεψαν ρητά πως πρέπει να το κόψεις μαχαίρι. Και να...

Κυριακή πρωί και η Μάρω είχε ανασκουμπωθεί από νωρίς για να προφτάσει να συμμαζέψει το σπίτι, να βάλει τις φακές να γίνονται και να πάει...

Έφυγα κι ας είχα ακόμη πολύ έρωτα για σένα…πολλή ζωή… έφυγα για να μη με βαστάει κανείς άλλος παρά μόνο ο εαυτός μου. Ίσως έτσι...

  Δεν γουστάρω να συμβιβάζομαι και οι καθωσπρεπισμοί με κουράσαν. Επανάσταση λαϊκής συμπεριφοράς θα κάνω μπας και ανοίξω τα μάτια κι άλλων επαγγελματιών ηλιθίων σαν...

Κάθε Σεπτέμβρη μια άδεια βαλίτσα με κοιτά ξεθωριασμένη από το ανελέητο και αδίστακτο πέρασμα του χρόνου. Δεν ήταν πάντα τόσο άχρωμη στ αλήθεια. Είχε το...

Χαίρετε. Ένα από τα πιο δύσκολα ερωτήματα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι ποια είναι η θέση μας στον κόσμο. Σε απλά ελληνικά, τι διάολο ήρθαμε...

Χαμογελάω κάθε μέρα και πιο πλατιά! Κι αν το χάνω για λίγες στιγμές, εν ριπή οφθαλμού το ξαναβρίσκω. Μην με ρωτήσεις, πως το κάνω και...

Ρωτάει ο Δημήτρης Μπονόβας Δύο εξαιρετικοί φίλοι, δύο εξαιρετικές πένες. Τους παρακολουθώ εδώ και καιρό και μπορώ να πω ότι εκπλήσσομαι κάθε φορά όλο και περισσότερο...

Σε ένα φανάρι, μια γυναίκα επαίτης, αδύνατη σαν σκιάχτρο πούλαγε χαρτομάντιλα. Οι μαύροι της κύκλοι κάτω από τα μάτια και τα τρυπημένα χέρια προμήνυαν ότι...

Έρχονται στιγμές, που όσα έζησες, παίζουν σαν ταινία βουβή στο μυαλό σου.  Προσπαθείς να ακούσεις τους ήχους μιας αλλοτινής ευτυχίας, όμως το μόνο που ακούς...

Μεγάλο θράσος απέκτησαν τα λόγια, σήμερα κι άρχισαν ν’ αραδιάζουν, ασυναίσθητα, γράμματα στη σειρά, σχηματίζοντας λέξεις με νοήματα ανύπαρκτης σημασίας.   Τα νοήματα, απλώνουν τα...

Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να πιστεύουμε στο αδύνατο. Ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν να έχουν τελειώσει, δεν σταματάμε να ελπίζουμε. Ελπίζουμε ότι θα βρούμε...

Θέλω να ζήσω είπες. Θέλω να ζήσω άκουσα, σε προσπέρασα… Να ζήσω, πως το λένε μωρέ αυτό; να αδράξω τη μέρα, συνέχισες… Μα πως θα...

Είμαι μια μαριονέτα ξύλινη, με κάτι σχοινιά στα άκρα μου και στο κεφάλι μου. Μια ψεύτική κούκλα, άψυχη θα τολμούσα να πω, πεσμένη στο πάτωμα,...

Τι όμορφη στιγμή αυτή! Όταν έχω λίγο χρόνο με τον εαυτό μου  στην βεράντα μου, χαζεύοντας την πόλη από ψηλά. Μια πόλη που -όσο φασιαριόζικη...

Κάποιες γυναίκες, είναι κάθε άλλο, παρά αυτό που λέμε «γατούλες». Που δίχως να υστερούν καθόλου σε χάρη, φινέτσα και θηλυκότητα, δίχως ν’ αρνούνται τη φύση...

Μετρώ τις ώρες μακριά σου. Μοιάζουν ατελείωτες. Το ρολόι στο χέρι μου δεν το αφήνω σε ησυχία. ‘Μαλώνω’ μαζί του νιώθοντας τους δείκτες του να...

-Γιατί θέλεις να σταματήσεις να με βλέπεις; -Γιατί ο τρόπος που αισθάνομαι για σένα και κάποιες δικές σου συμπεριφορές απέναντι μου, δεν μου επιτρέπουν να...

Ένα τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα και μια κούπα καφέ. Έτσι ξεκινάει η μέρα. Κάθε μέρα. Για χρόνια. Πόσα; Σάμπως και θυμάται νομίζεις; Από τότε που κάποια...