Το βάρος του κόσμου
Φοβάσαι το «αύριο», τα «αν» σε τρομοκρατούν και τα «γιατί» δεν βρίσκουν απαντήσεις. Υπάρχουν μέρες που τα σκεπάσματα είναι πολύ βαριά. Άραγε ζύγιζαν τόσο πολύ...
Φοβάσαι το «αύριο», τα «αν» σε τρομοκρατούν και τα «γιατί» δεν βρίσκουν απαντήσεις. Υπάρχουν μέρες που τα σκεπάσματα είναι πολύ βαριά. Άραγε ζύγιζαν τόσο πολύ...
Άλλη μια χρονιά λοιπόν, φτάνει στο τέλος και ακόμα μια μόλις ξεκινάει. Πόσο γρήγορα περνάνε τα χρόνια τελικά; Πώς φεύγουν έτσι οι στιγμές και πώς...
“Αχ Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετινό δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι, με εκβιάζεις, μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς, μα κι απάνω μου...
Την φετινή χρονιά που φεύγει σε λίγες ώρες δεν θα μετρήσω πίκρες, απώλειες, θανάτους και ανθρώπους που ήταν περαστικοί στην ζωή μου. Φέτος αποφάσισα να...
Είχα βγει για ένα ποτό εκείνο το βράδυ με τον Αποστόλη. Αυτός επέμενε δηλαδή και εγώ είπα μέρες που είναι να του κάνω το χατίρι....
Λίγες ώρες μένουν ακόμα. Προλαβαίνουμε να κάνουμε έναν γρήγορο απολογισμό. Προλαβαίνουμε, ακόμα, να αλυσοδέσουμε στο πασσαλάκι του 2019 όλα τα κακώς κείμενα του και...
Στο κλείσιμο κάθε χρονιάς, το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η απογραφή. Άνθρωποι ήρθαν, κάποιοι φύγαν, άλλοι πάλι έμειναν με ένα δικό τους τρόπο. Αποφάσεις που...
Λίγο πριν φύγει η χρονιά, γέλια, χαμόγελα, δάκρυα. Όλα δικά σου ήτανε, μα δε θα ξαναέρθουνε. Λίγο πριν φύγει η χρονιά, κράτησε τα...
Κι επέρασε σαν όνειρο κι αυτός ο χρόνος. Γρήγορα σαν μια κλεμμένα αναπνοή που όφειλε να φύγει να σωθεί. Σαν κάποια δανεική ματιά κρυφή κι...
Στο δικό μου το χορό εσένα θέλω καβαλιέρο. Το χέρι σου να κρατώ με τρέμουλο αργό. Το σώμα σου να αγγίζω στο στήθος σου να...
Άτιμος ο χρόνος, μάτια μου! Μας ξεγελά πως τάχα είναι στάσιμος, μα ρέει ακατάπαυστα. Κυλά η ζωή και φεύγει, που λες… Σαν...
Θα σε συναντήσω ξανά το ξέρω. Όταν σε κοιτάζω το νιώθω. Όταν σε χαϊδεύω το νιώθω. Οι δρόμοι μας ενώθηκαν για να πορευτούν σαν ένας...
Η εμπιστοσύνη, είναι ο θεμέλιος λίθος για μια αληθινή σχέση. Χτίζεται τρομερά δύσκολα και αρκεί ένα μονάχα δευτερόλεπτο για να καταρρεύσει. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και...
Θα τους βρει κανείς ερμητικά κλεισμένους σε ένα άδειο σπίτι με το βλέμμα σκαλωμένο στο πολύχρωμο δέντρο τους να ταξιδεύουν στο χθες. Τότε που ο...
Σε περίμενα, ξέρεις… Έρεε ο χρόνος, άγριος ποταμός κι εγώ στις όχθες του η τρελή πάλευα την ορμή του. Κόντρα στο ρεύμα του, κόντρα...
Η ανάγκη μου πλάγιαζε δίπλα σου μα ποτέ δε ξεγυμνώθηκε. Το κορμί μου το χάδι αναζητούσε μα ποτέ δε σου αφέθηκε. Κι όλα όσα...
Σε λίγες ώρες το μυαλό μας θα ταξιδέψει πάλι μακριά και πάλι θα σκεφτούμε τη γέννηση. Το βλέμμα μας, μόνο του, χωρίς να προλάβουμε να...
Καλωσόρισες στο σπιτικό μου κύριε Ντίκενς. Τιμή μου να βρίσκεσαι απόψε στο σαλόνι μου. Να κεράσω τσάι; Ναι, φυσικά και μπορείς να το πάρεις από...
Λίγο μετά την χειμερινή ισημερία, στην καρδιά του χειμώνα, οι πόλεις φοράνε τα γιορτινά τους. Η κρύα νύχτα σπάει από τα πολύχρωμα λαμπάκια σε κτίρια,...
Ξύπνησα πρώτη φορά, χωρίς εκείνο το απίστευτο βάρος στο στήθος. Σαν να κοιμόμουν χωρίς όνειρα, χωρίς σκιές να με βασανίζουν, σαν να έκλεισα τα μάτια...
Ήταν αργά το βράδυ. Στο δωμάτιο απλωνόταν η ησυχία κι εγώ παρέα μ’ ένα ποτήρι κρασί, κοίταζα τα φώτα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο να εναλλάσσονται...
Είμαι από εκείνους τους μοναχικούς ανθρώπους. Δε θα με βρεις σε πολύβουες πλατείες να χορεύω σε έκσταση «μοντέρνα» τραγούδια. Αλλά στο δωμάτιο μου να λικνίζομαι...
Τέσσερα ” Σ’ αγαπώ ” ειπωμένα σε χορό επάνω και μελωδίες αισθαντικές. Ένα του, για κάθε δεκαήμερο νηστείας της απουσίας της παρουσίας, της αποχής από...
Τα μικρά αθώα ψεματάκια, χρειάζονται τελικά; Και δεν αναφέρομαι σε εκείνα που κατασκευάζουν ορισμένοι για να κάνουν κακό ή να μεγαλοποιήσουν καταστάσεις. Αναφέρομαι σε εκείνα...
Σήμερα ο ουρανός από ώρα είχε γεμίσει μαύρα σύννεφα που όλο και πύκνωναν και ‘στριμώχνονταν’, προμηνύοντας το ξέσπασμα καταιγίδας. Ο ήλιος έριχνε τις τελευταίες του...