Όταν το όνειρο γίνεται πραγματικότητα
Μόλις άνοιξε την πόρτα της, έμεινε με ανοιχτό το στόμα. Ένας διάδρομος σχηματισμένος από τριαντάφυλλα, συνοδευόμενος από κεριά που σιγοέκαιγαν επάνω στα έπιπλα. Στο τέλος...
Φεβρουάριος 2019
Σήκω καρδιά μου
Σήκω καρδιά μου, πιάσε το χέρι μου. Δεν είναι τα πατώματα για σένα. Ξέρω, είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Θα μου πεις ότι σ΄ αγαπάει...
Σύγχρονοι Παραμυθάδες
Αποφάσισα να γίνω ψεύτρα, να δείχνω κάτι άλλο από αυτό που είμαι. Κάτι πολύ μακριά από την αλήθεια μου και καθόλου οικείο, όμως νομίζω πως...
Συνοικία το όνειρο
Στην Ελλάδα του 1961 και ενώ οι άρχοντες του τόπου αυτού προσπαθούσαν διακαώς να προβάλλουν την όμορφη πλευρά της χώρας, ο Αλέκος Αλεξανδράκης τόλμησε να...
Βαρέθηκα να αναζητώ αυθεντικούς ανθρώπους
Είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά και σε σπρώχνουν να ψάχνεις όλο και πιο βαθιά για να ανακαλύψεις τους ανθρώπους. Έχω νοσταλγήσει ανθρώπους ειλικρινείς,...
Δεν μου αρκούν λίγα λεπτά, θέλω μια μόνιμη ευτυχία.
Λίγα λεπτά ευτυχίας, απλό και πολύτιμο! Δεν μπορούν να εξαγοραστούν είναι όμως ανεκτίμητο. Τόσο ουτοπιστικό, τόσο σπάνιο καθώς δεν έρχεται εύκολα. Λίγα λεπτά ευτυχίας, για...
Αναμνήσεις
Λένε ότι μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, πόσο δίκαιο έχουν. Πόσο εύκολο θα ήταν να εκφράσω όσα αισθάνομαι αν απλά μπορούσα να σας τα...
Μεγαλώνεις όταν πάψεις να ελπίζεις
Γιατί ο άνθρωπος μάτια μου, δε μεγαλώνει όταν τα χρόνια του περάσουν. Κανένα χρονοδιάγραμμα και καμιά προεπιλεγμένη στιγμή δεν κατεβάζει αυτόματα το διακόπτη της παιδικότητας...
Είναι για τους γενναίους ο Παράδεισος αγάπη μου!
Θέλει γενναίους ο Παράδεισος, αγάπη μου.. Και σου φανερώνεται, όσο τολμάς κι αντέχεις να απλώνεις το βήμα σου. Κι ας μην σου εγγυάται κανείς...
Δεύτερη φορά: Υπόθαλψη ενός εγκληματία ή άγνοια κινδύνου;
Έρχεται πάλι δείχνοντας μετανιωμένος. Φοράει το αστραφτερό του χαμόγελο, το καλό του πουκάμισο και το ακριβό του άρωμα. Διαβασμένος πολύ καλά για να ξέρει που...
Καινούργια ζωή ναι, μα όχι με κενούς ανθρώπους
Λένε πως για να σηκωθείς ξανά μετά από μια άσχημη πτώση, θα πρέπει πρώτα να έχεις «πιάσει πάτο». Να βιώσεις τον πόνο και τη μοναξιά...
Η αναμονή που έχασε την υπομονή της
Η Κατερίνα είχε μάθει από μικρή πως τα μάτια της θα έπρεπε να τα είχε ανοιχτά μέχρι να παντρευτεί και μετά να τα κλείσει. Μια...
Ο φίλος. Η πολυχρωμία της πολυπλοκότητας.
Ο φίλος. Η πολυχρωμία της πολυπλοκότητας. Σε όλες της τις εκφάνσεις. Δύναμη στον ήχο της η λέξη. Και στην παραλίγουσα γίναμε φίλοι. “Επιστήθιοι” θα έλεγε...
Για τις πραγματικές ηρωίδες του αληθινού κόσμου
– Σήμερα ξύπνησα με τρομερούς πόνους στο κεφάλι μου. Δεν της είπα κάτι όμως. Την έχω στεναχωρήσει και ταλαιπωρήσει αρκετά. Προσπαθεί να με παρηγορήσει και...
Μονόλογος για δύο
Μη γελιέσαι αγάπη μου. Μπορεί να νόμιζες μέχρι σήμερα ότι ο χρόνος που κυλάει, είναι υπέρ σου. Και ότι θα έσπαγα κάποια στιγμή, όπως γινόταν...
Η ζωή είναι ένα παιχνίδι, δεν έχει στόχους
Ήθελα να ήσουν ο άνθρωπος που θα ξυπνώ και θα κοιτώ τα κρύα πρωινά, θα χουχουλιάζαμε κάτω από το πάπλωμα κάνοντας έρωτα ή ανήθικο σεξ. ...
Η μαγεία της αμοιβαιότητας
Μεγάλη υπόθεση το αμοιβαίο. Τα κάνει όλα πιο απλά, πιο εύκολα. Δε χρειάζεται πολλά λόγια, γιατί δεν υπάρχει λόγος να εξηγείς. Δίνει νόημα στα ανείπωτα...
Βγάλε τη μάσκα αν τολμάς
Και τώρα τι; Τώρα που έπεσαν οι μάσκες, πρέπει να φτιάξουμε καινούργιες, να διαλέξουμε νέα υπόθεση! Να ράψουμε καινούργια, εντυπωσιακά κοστούμια. Να ξεριζώσουμε ξεπερασμένες συνήθειες....
H βροχή
Η πρώτη σταγόνα μόλις κύλησε στο χέρι της καθώς περπατούσε. Ένα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό της και κοιτώντας τα σύννεφα σκέφτηκε, “άραγε θα μου την...
Η σκοτεινή πλευρά της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων
Αναζητείται “κάπελας” να μοιραστούμε τα σκοτάδια μου. Να βλέπει πίσω από το χαμόγελό μου την απελπισία μου. Να κρατάει το στόμα του κλειστό και τα...
Δύο κόσμοι
Δυο κόσμοι πολιορκημένοι απ’ τα παλιά Δύο ψυχές μαραζωμένες πια Δύο καρδιές μισοσπασμένες, τελικά. Κι είπα να πάρω τα κομμάτια να κολλήσω Μα τα...
“Ποιος είσαι;”
Ποιος είσαι; Αυτά τα μάτια κάποιον μου θυμίζουν… Μήπως κάπου έχουμε γνωριστεί; Κοιτάζω μέσα τους με απορία! Το σκούρο χρώμα τους, θυμίζει στάχτες, στο βάθος...
Η μοναξιά μου είναι επιλογή ζωής, δεν είναι ιός για να τον γιατρέψεις.
Μην έρχεσαι απότομα κοντά μου για να με αλλάξεις δεν θέλω. Φοβάμαι την αγάπη όπως ο αλλεργικός την σκόνη. Τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί...
Ξορκίζοντας την κακή τύχη κάνοντας όνειρα
Αναπάντεχα κι απρόσμενα ήρθες και στάθηκες πλάι μου. Ταράχτηκα όταν έπιασες το χέρι μου, κλείνοντάς το στο δικό σου. Αφέθηκα στη θέρμη του. Κούμπωνε άλλωστε...
Σιωπή
Όταν γυρνάω στο σπίτι τα βράδια, ξέρω πως δεν θα έρθεις Βάζω στο πικάπ το δίσκο της σιωπής να παίζει Στρώνω πάντα το τραπέζι για...