¨Αύριο¨ έλεγα, μα το αύριο δεν ήρθε ποτέ
Το σκότωσα το παιδί που είχα στην ψυχή μου και σε μια νύχτα μέσα, σαν να γέρασα απότομα. Ίσως γιατί όσο και να έψαξα, δεν...
Το σκότωσα το παιδί που είχα στην ψυχή μου και σε μια νύχτα μέσα, σαν να γέρασα απότομα. Ίσως γιατί όσο και να έψαξα, δεν...
Κι όταν δεν έχεις πια τι άλλο να πεις, σιωπάς άτσαλα… Τόσο άτσαλα, που η σιωπή σου κραυγάζει το κενό και το φόβο που...
“Όταν κάτι χαλάει , φτιάξ’ το”, έτσι δε συνηθίζεται να λέγεται; Συνήθως, το να προσπαθούμε να φτιάξουμε κάτι χαλασμένο, μας κοστίζει πολύ περισσότερο από το να...
“Όλη η ζωή μου, μοιάζει με ένα ψέμα, ψέμα που δεν ντρέπομαι να πω. Όλη η ζωή μου, κόκκινη σαν αίμα, δίχως το δικό σου...
Πέρα από κάθε φιλοσοφία, πέρα από κάθε γνώση, πέρα από κάθε τι. Πιστεύω πως στο σώμα μας θυμάται και γνωρίζει πολλά περισσότερα από ότι το...
Δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις… κουβαλούν το παρελθόν και των δυο. Τις πληγές, τις ανασφάλειες και τις ρουτίνες όλων των προηγούμενων σχέσεων. Παλιότερους ανοιχτούς λογαριασμούς, σιχτιρίσματα...
Η θάλασσα πνίγει τις πίκρες μου Μέρες που κάθομαι στη θάλασσα, στιγμές που μιλάω μαζί της, συζητάω με τον βυθό της, μπλέκομαι στην επιφάνεια της....
Κάθισα στο μπαλκόνι μου και της έστειλα μήνυμα με ένα περιστέρι που έκοβε βόλτες στα χρώματα του ήλιου. Ενός ήλιου που πήγαινε για ύπνο κατά...
Η δική μου απάντηση στην ερώτηση γιατί γράφω: Γράφω για μένα. Για να διαιρώ την ευαισθησία μου. Ενίοτε να την πολλαπλασιάζω. Γράφω για να με...
«Να μάθεις να φεύγεις. Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών. Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν. Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας. Να φεύγεις -αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς...
Δήθεν σχέσεις; Ευχαριστώ, όχι πια… Φτάνοντας ηλικιακά στη δεκαετία των πρώτων -αντα, αποφάσισα πως το πλήρωμα του χρόνου έχει έρθει και μαζί έχει φτάσει η...
Δεν ήσουνα για έρωτες ενήλικες, τρανούς. Σε έψαξα σ’ αγγέλους ίσως και σε θεούς. Τα μάτια σου δεν κοίταξαν τα μάτια μου ποτέ. Ανήκες...
Έχει πάει τρεις. Το μυαλό μου ταξιδεύει ακόμα στις ώρες που περάσαν. Μοιάζεις με φωτοβολίδα που έσκασε άξαφνα στο σκοτεινό ουρανό μου και τον γέμισε...
Θα φύγω από αυτόν το μάταιο κόσμο, έχοντας απαρνηθεί το πιο όμορφο συναίσθημα. Τον έρωτα μου για σένα. Θα φύγω μισή, άδεια, ανολοκλήρωτη. Πριν και...
Ο δρόμος σήμερα με έβγαλε στα Πετράλωνα, στην παλιά μου γειτονιά και βρέθηκα να πίνω το καφεδάκι μου σε μια αυλή. Τα Πετράλωνα είναι γεμάτα...
Σε μια φυλακή αλυσοδεμένη η σκέψη της απόδρασης. Ο φόβος και ο πόνος κρατούν τα σιδερένια, πελώρια και βαριά κλειδιά της μονάκριβης ελευθερίας. Βαρύτατη η...
– Μπαμπά, κοίτα μια ωραία ζωγραφιά που έφτιαξα στο σχολείο, για σένα την έκανα, του είπε και τον κοίταξε με λαχτάρα. Aυτή των πέντε χρόνων....
Βάδιζα στην Αγίου Δημητρίου θαυμάζοντας τα «γκράφιτι», όταν μου τράβηξε την προσοχή ένα ποστ με μεγάλα γράμματα. «Βασούλα μου, σ’ αγαπάω», έγραφε. Τι γλυκό, σκέφτηκα,...
Διαφέρουν οι άνθρωποι σήμερα. Το επίπεδο της ψυχής τους μεταλλάσσεται, τους βλέπεις, αλλάζει και διαφέρει πολύ από το πρωτογενές κράμα το δικό σου. Γεγονότα τωρινά...
Κι εγώ σε αγαπάω… Πάντα θα στο λέω. Κι ας ξέρω πως το ξέρεις. Κι ας ακούγεται επανάληψη φτηνή. Θα στο λέω… Έστω κι αν...
Κέντησα απόψε το φεγγάρι με τις ξανθιές νεράιδες να πλέκουν τη μορφή σου. Ένα αεράκι, ξαφνικό; Παρέσυρε τη σκέψη σου και οι χρυσές κορδέλες τους,...
-Κι εγώ τώρα να πούμε είμαι η Σεν Τε; – Εσύ είσαι εσύ. Α, και μην ξεκινάς, την πρόταση με «και»! – Γιατί, υπηρέτρια λέξεων...
Ήταν η μέρα Δευτέρα. Στο δρόμο ο κόσμος έτρεχε πανικόβλητος, γεμάτος άγχος να προλάβει τις συγκοινωνίες. Ανάμεσά τους μια γυναίκα με το ζόρι στέκεται όρθια...
Ο μεγάλος Μάνος Χατζιδάκις έλεγε: “Απέφυγα μετά περίσσιας βδελυγμίας ό,τι τραυμάτιζε το ερωτικό μου συναίσθημα και την προσωπική μου ευαισθησία” Είμαι σε μία φάση εσωτερικής...
Οι μέρες περνάνε τόσο αργά. Θέλω να ξυπνήσω και να νιώθω καλά. Δεν έχω διάθεση για τίποτα. Όλα μου φαίνονται τόσο ανούσια. Νιώθω ένα κενό....