24 Οκτωβρίου 2018

Η ανιδιοτελής αγάπη δεν κρατά τίποτα για τον εαυτό της

Τώρα που τα συναισθήματα δεν μοιάζουν πια αιχμηρά αντικείμενα, που τα λόγια μαλακώσανε και τα βλέμματα ημερέψανε, τώρα που ο έρωτας δεν ξεσκίζει πια τις...

20 Οκτωβρίου 2018

Τίποτα δε μένει από μόνο του

Ονειρεύτηκα μαζί σου. Ονειρεύτηκα μια ζωή, μια κοινή πορεία, δύο χαμόγελα που πάντα θα ταίριαζαν. Ονειρεύτηκα την κάθε μας μέρα, την κάθε μας στιγμή. Τα...

19 Οκτωβρίου 2018

Στις φυλακές της Κομαντατούρ, στο κέντρο της Αθήνας

Γερμανική κατοχή, στρατόπεδο Χαϊδαρίου, Σκοπευτήριο Καισαριανής, πείνα, δίψα, Κομαντατούρ. Χρόνια πριν, ξεχασμένα δυστυχώς από πολλούς με τα πως και τα γιατί να είναι πολλά. Μα...

19 Οκτωβρίου 2018

Ξεκίνησε να βρέχει. Απαλά και ρυθμικά στην αρχή

Η μπόρα είχε μόλις κοπάσει. Το τοπίο θύμιζε έντονα ρημαδιό με τις  ταμπέλες των μικρών καφέ και τις  καρέκλες τους ξεσπιτωμένες. Δεν τα κατάφεραν  να αντισταθούν  στη δίνη του...

18 Οκτωβρίου 2018

Μη χαρίζεις τη ψυχή σου σε κάποιον που χάνει τα αντικλείδια της

Έμαθα, πως ένα δυνατό άγγιγμα,  γεννά συναισθήματα, πρωτόγνωρα, που πρέπει ν’ αποκωδικοποιήσεις σε λέξεις, απαγορευμένες. Πως ένα κορμί, όταν βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού,  έτοιμο...

18 Οκτωβρίου 2018

Με μια συγγνώμη, συγγνώμη μα δε γίνονται και θαύματα…!

Ή αλλιώς «από τότε που βγήκε το συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο». Αυτή ήταν μία πολύ στη μόδα κλισέ φράση τις παρελθούσες δεκαετίες 80-90, που συνιστά...

16 Οκτωβρίου 2018

Η πορεία σε τεντωμένο σκοινί και η δύναμη της ευκαιρίας

  Xαίρετε κυρίες και κύριοι. Ας υποθέσουμε ότι σας ζητάνε να ισορροπήσετε σε ένα τεντωμένο σκοινί που απέχει εκατοντάδες μέτρα από το έδαφος, με τις...