Δεκέμβριος 2019

Γεμίσαμε υπερόπτες και επιφανειακούς που στην ουσία έχουν χάσει την πραγματική τους μορφή. Αλλοιώθηκε ο χαρακτήρας τους, αγωνιζόμενοι να αποδείξουν στον περίγυρό τους, ότι είναι...

Με ρωτάς ποια είμαι…  Θαρρώ πως είμαι μια πριγκίπισσα, που δεν τη χώρεσε το παραμύθι της ποτέ.   Εξερευνώντας, λοιπόν, κάθε στενάκι και δρομί του...

Σε μια  ανάποδη εποχή που όλα τα μετράμε ανάποδα φτάνουμε σιγά σιγά και στα Χριστούγεννα. Σα να βρισκόμαστε σε καθεστώς ομηρίας, όπως οι φυλακισμένοι ή...

Νομίζω πως ξέχασα να χαμογελάω. Κλέφτες οι άνθρωποι θαρρώ και καρτερούν σαν αρπακτικά και μόλις σε δουν καλά σπεύδουν να σε κατασπαράξουν. Δε ξέρω, μα...

Μια ζωή κυνηγώ ότι δε θέλει να κυνηγηθεί, μια ζωή αγαπώ ότι φοβάται την αγάπη, νοσταλγώ ότι θέλει να ξεχαστεί. Πλέον έμαθα με όχι τόσο...

Άνοιξες πόλεμο καρδιά μου, άνισο. Μένετε να ξεσπάσει η συμφορά. Πόσο να θρηνήσω ακόμα μαζί σου; Αισθάνομαι αδύναμη να γιαίνω τις πληγές σου. Τρέμουν τα...

Γύρω μου σιωπές και μονοπάτια περίεργα ντυμένα στα χρώματα της νύχτας. Το φεγγάρι συντροφιά μου σε κάθε βήμα, δεν με τρομάζει η νύχτα πια μήτε...

Δώσε, αν αυτό σε κάνει να νιώθεις καλύτερα. Αν σου μαλακώνει την ψυχή. Μόνο, δώσε, και μη θελήσεις αντάλλαγμα. Μια καλή πράξη σε όποιον τη...

Αν πέρυσι το φθινόπωρο μέσα στη μοναξιά μου μου περιέγραφε κανείς τη σημερινή κατάσταση, πιθανότατα θα το περνούσα για ευχή, ή για κάποιο άπιαστο όνειρο. Ποτέ...

“ Τι είναι η αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη. Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι δύο,...

Χαίρετε. Ζώντας στην Αθήνα περίπου είκοσι χρόνια, μια φράση έχω στο μυαλό μου. Η πόλη των μεγάλων αντιθέσεων. Ο φαρδύς δρόμος με τα φωτισμένα εμπορικά...

Πόσες φορές έχεις αισθανθεί πως άνθρωποι και καταστάσεις σε έχουν κάνει να σηκώσεις τα χέρια ψηλά, μεταφέροντας μάλιστα το βάρος της ευθύνης μιας απόφασης επάνω...

Καθόταν στη γωνιά με ένα τενεκεδάκι κέρματα μπροστά του και μια φυσαρμόνικα στο στόμα να ντύνει με καημούς την ήδη κρύα νύχτα. Κόσμος, φωνές και...

Αν θέλεις να μάθεις τον εαυτό σου, κάτσε και μέτρα τα σημάδια σου είτε αυτά φαντάζουν μικρά, είτε μεγάλα, αλλά αντίκρισε τα, μην τα φοβάσαι....

Κάθε Δεκέμβρη, λίγο πριν κλείσει η κάθε χρονιά, όλοι λίγο πολύ, μπαίνουμε στο κλίμα της ανασκόπησης του κάθε έτους. Κατ’ εμέ, είναι κάτι που επιβάλλεται...

Κοίτα πως ξεγυμνώθηκαν οι λέξεις μου προσδοκώντας – εν καιρώ χειμώνα- το πολυπόθητο καλοκαίρι σου. Τρέμουν τα φωνήεντα στην εναπομείνουσα και αποκλειστική ιδέα της θωριάς...

Ας φανταστούμε τη ζωή μας ως ένα δρόμο και εμάς ως διαβάτες. Ας παρομοιάσουμε τους συνανθρώπους μας με συνοδοιπόρους. Με κάποιους από τους συνοδοιπόρους μας...

Από μικρούλα με θυμάμαι να παίζω με τις λέξεις, να προσπαθώ να γράψω τραγούδια, στίχους και ποιήματα, να αποτυγχάνω παταγωδώς γελώντας με τις δημιουργίες μου...

Σαν περάσεις και από το δικό μου κατώφλι, μη με ξεχάσεις σε εκλιπαρώ. Δώρα να ‘χουν τα Χέρια σου, δώρα από τον ουρανό. Από το...

Είναι το τελευταίο βράδυ που το τασάκι μου γεμίζει με τ’ αποτσίγαρα της θύμησής σου. Τελευταίο βράδυ, που ασυναίσθητα, γι’ άλλη μια φορά, σαν σε...

Θέλω τον έρωτα τρελό, αλήτικο. Αυτόν που κόβει ανάσες και ‘λύνει’ γόνατα. Δόσιμο ολοκληρωτικό, απόλυτη παράδοση. Αιχμαλωσία αισθήσεων, υποδούλωση μυαλού. Να ‘καίγεσαι’, να χάνεσαι, να...

Τώρα τελευταία απομακρύνομαι βιαστικά από τον όχλο και τους μαζεμένους ανθρώπους. Ενοχλεί τα αυτιά μου έντονα η ανούσια φασαρία τους, αυτή που δημιουργείται από ψεύτικα...

Τελευταία πανσέληνος του χρόνου απόψε. Και της δεκαετίας ολάκερης. Πόσα ανομολόγητα μπορεί να κρύβει μια δεκαετία!!! Πόσα μυστικά θα πάρει μαζί της! Πόσες ιστορίες, άλλες...

Ναι. Το ξέρω!   Το λαβωμένο πουλί το χτυπάς πιο εύκολα.   Όπως το ραγισμένο τζάμι, εύκολα κι αυτό το σπας σε μύρια κομμάτια…  ...

Ανοίγει την τηλεόραση. Κάθε μέρα την ίδια ώρα,εκεί γύρω στις πέντε μισή το απόγευμα. Έχει τελειώσει το πρόγραμμα της μέρας του. Μη φανταστείς.Την πρωινή του...