Οκτώβριος 2020

Δεν είναι που ήρθες, είναι αυτά που έφερες μαζί σου. Δεν είναι που έφυγες, είναι αυτά που πήρες φεύγοντας. Ένα τρομαγμένο αγρίμι είχες ανταμώσει με...

Είναι μόνη, είναι μόνος. Μέρες, μήνες, χρόνια. Από επιλογή τους. Μην τους κοιτάτε καχύποπτα. Είναι άνθρωποι με συναισθήματα. Δε θέλουν να ξανά αφήσουν την καρδιά...

  Μαύρα χρώματα και γκρι αποχρώσεις, μιας ατμόσφαιρας σχεδόν α-συναισθηματικής. Όλο το μαύρο καταλάγιαζε, μόλις άνοιγε το παράθυρο. Εκείνος ο φρέσκος, δροσερός αέρας, ήταν το...

Η συνείδηση μπορεί να ναρκώνεται και να σιωπά για καιρό. Κάποτε όμως ξυπνά, τινάζει τις σκόνες από πάνω της, ρίχνει νερό στα μούτρα της για να συνέρθει,...

Κάθε μέρα τη βλέπω στο ίδιο σημείο. Σε ένα βρώμικο σπασμένο πεζούλι, απλώνει το ταλαιπωρημένο ισχνό κορμί της περιμένοντας το τίποτα και τον κανένα. Στην...

Πέφτει σιγή πάνω στη γη ξαφνικά. Ο καθένας γελάει αλλόκοτα και περίεργα. Λες και τούτος εδώ ο πλανήτης βάλθηκε να σταματήσει τη λειτουργία του και...

Όσο μεγαλώνεις ο κλοιός των ανθρώπων γύρω σου ολοένα και στενεύει. Όλοι είναι τόσο απασχολημένοι με τις υποχρεώσεις τους και τα προβλήματα τους, που ξαφνικά...

Από της γειτονιάς το μικρό βιβλιοπωλείο  αγόρασα χρωματιστές ράβδους πλαστελίνης.    «Για το παιδί;», με ρώτησαν.  «Για το παιδί», τους είπα.    Γύρισα ανυπόμονη στο...

Τι να μου δώσεις άλλο, αντίο, είπαμε, μεγάλο. Αλήθειες και φωνές, πικρία με σιωπές.   Κηδεία του εαυτού, φροντίδα είναι.   Στα πόσα αντίο φεύγεις,...

Στη γωνία της Αγ. Ιωάννου και Μασσαλίας, σε ένα διώροφο κτίσμα, στεγάζεται ο ραδιοφωνικός σταθμός που εργάζεται η Μάρθα. Στη δουλειά της έρχεται πάντα προετοιμασμένη,...

Δε θα πω… πως πέρασαν τα χρόνια. Μεγάλωσα πια και δε θέλω να χάνω το χρόνο μου κοιτώντας πίσω. Θέλω να βλέπω μπροστά. Και έχω...

Πάνω σε ένα λεωφορείο χωρίς προορισμό. Σε τέσσερις τροχούς που γυρνούν ασταμάτητα τρέχοντας προς το άγνωστο. Προσπαθούν να το φτάσουν, να το αγγίξουν. Με παρασύρουν...

Να ερχόσουν και όλα θα ήταν αλλιώς. Ποτέ ξανά τριγύρω σκοτάδι, μονάχα ένα υπέροχο, ζεστό, άπλετο κι εκτυφλωτικό φως θ’ αγκάλιαζε τη στιγμή μας. Όχι...

Είναι δύσβατος ο δρόμος της μοναχικότητας. Προϋποθέτει άριστη σχέση με τον εαυτό σου και καλλιεργημένο νου, πνευματική ανύψωση και αυτοεκτίμηση. Χρειάζεται, ο ψυχικός σου κόσμος...

Μέσα στο πλήθος, ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους σε είδα, σε αναγνώρισα. Σε ένιωσα άλλωστε πριν καν κοιτάξω προς το μέρος σου. Πώς αλλιώς, μετά τα...

Με τον καιρό μαθαίνεις και αλλάζεις. Μπορεί να σου κοστίζει πολύ και να ισοπεδώνεται το μέσα σου, αλλά μαθαίνεις. Μπορεί να νιώθεις στιγμές ότι χάνεις...

Υπάρχει μία φράση που συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε όταν σε μία μπερδεμένη κατάσταση κάτι γίνεται και κάποιος αποκαλύπτει τον πραγματικό του εαυτό. Τότε λέμε πως «έπεσαν...

Ήρθες και τα’ κανες όλα άνω κάτω. Άλλαξες σειρές, προτεραιότητες, συναισθήματα, προγράμματα. Σ’άφησα να το κάνεις. Ενώ δεν «έπρεπε» σ’άφησα να εισβάλεις στη ζωή μου....

Κάθε νύχτα επιστρέφω για να ρίξω τα κάστρα μου στα μάτια σου μπροστά. Αυτά που έχτιζα στην άμμο. με τα σπαρμένα κοχύλια που κατάπιαν τα...

Περιδιαβαίνοντας στις αγκαθωτές λεωφόρους της ζωής, ο κάθε άνθρωπος φτάνει σε ένα κόκκινο φανάρι, όπου φρενάρει απότομα αφήνοντας σημάδια στον δρόμο που χαράζει. Αυτά τα...

Αυτή η απορία στο βλέμμα όταν προσπαθούν να καταλάβουν αν μιλάω σοβαρά, μην πιστεύοντας αυτά που ακούνε τα αυτιά τους, με ξενερώνει διπλά. Η έκπληξη...

Κάποτε θα έρθω να σε βρω. Χρόνια ετοιμάζω τα λόγια μου. Ξέρω τι θα σου πω. Έκανα και πρόβες στον καθρέφτη. Μα, τι λέω; Αποκλείεται...

Μπήκες σαν θύελλα στη ζωή μου και τα έχεις σαρώσει όλα. Εκεί που ήμουν ήρεμη στο μικρόκοσμο μου τα ανέτρεψε όλα το πέρασμά σου. Δε...

Όταν γίνεσαι μαμά στην κυριολεξία αλλάζουν τα πάντα, μέσα και έξω. Σαν να πεθαίνεις και να ξαναγεννιέσαι ένα πράγμα! Δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε...

Είχα καταφέρει να εισβάλω στο κείμενο της Εύας μια ώρα που η αναγνωσιμότητά του θα είχε λογικά καταλαγιάσει. Με προσεκτικές κινήσεις και στις μύτες των...