Μηδένισα τον κίνδυνο
Έβαλα μια μέρα στο αθόρυβο τους ανθρώπους που έχουν πάντα ένα κακό λόγο έτοιμο να ξεστομίσουν. Αυτούς που δεν μπορούν να πουν για κανέναν και...
Έβαλα μια μέρα στο αθόρυβο τους ανθρώπους που έχουν πάντα ένα κακό λόγο έτοιμο να ξεστομίσουν. Αυτούς που δεν μπορούν να πουν για κανέναν και...
Φίλε μου και συνοδοιπόρε των 30 και κάτι ψιλά όχι δεν μεγαλώσαμε ή μάλλον το κάναμε αλλά εντάξει δεν είναι και για να βαριαναστενάζουμε. Νέοι...
Σαν να βλέπω. Καθισμένη στον καναπέ σου. Απέναντι από το τζάκι Το τζάκι,το σβηστό πόσο καιρό τώρα και επίτηδες με τις στάχτες εκεί. Ακόμα εκεί....
Κοίτα κορίτσι μου.. Κάποιοι δρόμοι στη ζωή είναι στενά ανήλιαγα και πουθενά δε βγάζουνε. Προχωράς και προχωράς.. κι ούτε που λες να φτάσεις κάπου,...
Επιτέλους κύριε σκηνοθέτα! Σταματήστε να παίζετε μόνος σας όλους τους ρόλους! Είστε ο σεναριογράφος και ο παραγωγός! Πρώτα βρίσκετε το στόρυ, έπειτα το οραματίζεστε και...
Η πένα μου. Η πένα μου με έχει ταξιδέψει στα πιο όμορφα και μακρινά μέρη. Μαζί της έχω κάνει κάτι διαδρομές αξέχαστες! Σε ανύποπτη στιγμή...
Θυμάμαι γέλαγες με τις παράξενες φοβίες μου, ακόμη και για ποια πλευρά θα διάλεγα στο κρεβάτι. Μονίμως γελούσες και έλεγες, μικρή μου αριστερά, η γυναίκα...
Η πόρτα άνοιξε. Σταγόνες βροχής έπεσαν πάνω στο πέτο σου και με μια κίνηση βιασύνης, τις έδιωξες από πάνω σου. Το έκανες και κάπως ένιωσα...
Υποτάσσεσαι στην πραγματικότητα μηχανικά ψάχνοντας να βρεις τρόπους για να τα καταφέρεις γνωρίζοντας πως δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Μόνο αν βρεθείτε σε έναν αδιέξοδο δρόμο...
Εμένα θα με κοιτάς και τα μάτια σου θα τα κατεβάζεις. Θα τα έχεις εκεί ακριβώς που πρέπει. Πιο κάτω από της ψυχής σου το...
Μεγαλύτερος κατά έναν ακόμα χρόνο. Σαν να ήταν εχθές παίζαμε με αδερφό και φίλους στους τσιμεντένιους δρόμους της μικρής μας γειτονιάς. Φίλοι, φίλες, παρέες, τα...
Δεν μπόρεσες ποτέ σου να παραδεχτείς, ότι το δικαίωμα του να είσαι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, έπαψε να σου δίνεται τη στιγμή που...
Ένοχοι κι οι δύο λοιπόν. Το κατηγορητήριο απεφάνθη. Απόφαση ορθή βάσει όλων των στοιχείων. Οι ευθύνες μοιρασμένες, λαβωμένοι οι δράστες. Ισόβια καταδίκη. Υποχρεούστε...
Η ώρα και πάλι περασμένη. Και μπορεί να είμαι εξαντλημένη από το φόρτο της μέρας που πέρασε, ψυχικά και σωματικά, αλλά δεν είμαι και...
Βάρη. Γεμίζει με αρνητικότητα κάποιος τη ζωή σου; Άρχισε το ξεφόρτωμα τότε. Μαυρίλα; έξω. Νεύρα; έξω. Αγένεια; έξω. Αχαριστία; έξω. Ρηχότητα; Έξω. Μειώνει την αυτοπεποίθησή...
Αφανείς επαναστάτες που με τις ιδέες και τον ζήλο τους να τις πραγματοποιήσουν θα σε εντυπωσιάσουν από τα πρώτα δευτερόλεπτα της γνωριμίας σας. Είναι εκείνοι...
Μπορεί που γεννήθηκες να μην ήταν επιλογή σου. Μπορεί η «φύση» σου να μην ήταν επιλογή σου επίσης. Μπορεί να φοβήθηκες τον κόσμο, τα λόγια...
To παιδί που τα βράδια σιγοκλαίει, είμαι εγώ. Το αγόρι που έγινε ενήλικας έμαθε πως και οι άντρες είναι συναισθηματικοί. Δεν κλαίνε μόνο για χαμένους...
Τα κατάμαυρα μαλλάκια της έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με το ολόλευκο νοσοκομειακό μαξιλάρι. Τα ταλαιπωρημένα της βλέφαρα, έκρυβαν τα ζωηρά καστανά της μάτια που τώρα...
Ξυπνάς πάντα την ίδια ώρα, ετοιμάζεσαι μηχανικά σαν καλοκουρδισμένο ρομποτάκι, αναλαμβάνεις τα καθήκοντά σου σαν μια – τέλεια – προγραμματισμένη μηχανή, πληρώνεις λογαριασμούς, επισκέπτεσαι υπηρεσίες...
Εδώ ξανά. Καθισμένη στο γωνιακό καφέ για άλλη μια φορά να σε περιμένω. Χαμένη στις σκέψεις να παρατηρώ το πλήθος που περνάει από μπροστά μου...
Μη μου πεις ποτέ πως μ’ αγαπάς, άσε με να το ανακαλύπτω μονή μου μέρα με τη μέρα. Δεν έχω ανάγκη να ταΐσω το μυαλό...
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σε δυο κόσμους παράλληλους. Ο ένας είναι για να ζει το σώμα τους και ο άλλος για ν’ αναπνέει το πνεύμα...
Ουστ από εδώ, βρωμιάρα, ακούστηκε η φωνή του κοντόχοντρου ιδιοκτήτη των υψηλών προδιαγραφών καφενέ της συνοικίας. Ουστ από εδώ, επανέλαβαν κάτι πιτσιρίκια μιμούμενοι τον κοντόχοντρο. Βρω...
Δεν μου έδειξες από την αρχή το αληθινό σου πρόσωπο. Πίστεψα πως ήσουν αληθινός, μα γελάστηκα. Πόσο ανόητη ήμουν στ’ αλήθεια. Πώς είναι δυνατόν κάτι...