Μεταξύ μας

Χαίρετε. Μια από τις ασχολίες που κάνουν ενδιαφέρουσα τη ζωή ή τουλάχιστον τη δικιά μου τη ζωή είναι η παρατήρηση, καταγραφή και επεξεργασία των παραδόξων....

Ξύπνησες και σήμερα, μα όλα μοιάζουν μουντά, βαρετά και άσκοπα. Είναι μια ακόμη συνηθισμένη μέρα. Σηκώθηκες από το σκληρό κρεβάτι σου, έκανες μπάνιο και ετοιμάστηκες...

Κάπου εκεί καταμεσής, στου δρόμου σου τη ρότα,  το μονοπάτι σου άρχισε να γίνεται στενό.   Το έδαφος αγρίευε, γεμάτο πέτρες κοφτερές,  αγκάθια και ραγισματιές....

Εκείνο που δε σου έμαθε ποτέ κανείς, είναι ότι η παροιμία που θέλει τον σκοπό να αγιάζει τα μέσα, οπουδήποτε αλλού παρά στη δική σου...

Μια ζεστή ανάσα χαϊδεύει τον λαιμό μου. Ήρθες κι απόψε. Σε περίμενα, πάντα σε περιμένω. Κάθε βράδυ σου παραδίνομαι και κάθε φορά με αγγίζεις δίχως...

Καλοκαίρι είναι… Το αεράκι που φυσάει τα μαλλιά σου κι εγώ μπερδεύομαι να καταλάβω αν η γεύση σου έχει άρωμα από θάλασσα ή ουρανό. Το...

Εγώ είμαι η Χιονάτη. Μα όχι αυτή που ξέρετε από τα παραμύθια τα παιδικά. Άλλαξα πια. Το αθώο μου χαμόγελο πάγωσε και στη θέση του...

  Δύσκολη και αυτή η ημέρα στο ξεκίνημά της. Με ψυχή βαριά σαν άγκυρα καθηλωμένη στο βυθό μου. Η ίδια αίσθηση και σήμερα, κάθεται σαν...

Σε πόσα ξένα  κρεβάτια ξεπούλησες  την αγάπη που σου είχα ; Με πόσα άλλα  ξένα σώματα  ξεφτίλισες τον  έρωτα μας;   Μίλα !! Πες μου...

Μια πιλάντζα για το ζύγισμα κάτω στο πάτωμα. Χαρτοσακούλες σε ανοικτό καφέ χρώμα. Με τη σέσουλα  χώνω τις πρόκες από τα σακιά μέσα στα σακουλάκια. Ζυγίζω.  Προσπαθώ...

Πόσες φορές έχουμε μιλήσει με τον εαυτό μας ώρες ατελείωτες μέσα στη νύχτα; Πόσες οι βραδιές που έχουμε στήσει; Μονόλογο μακρύ με μόνη συντροφιά τη...

Σαν σήμερα..   Θεσσαλονίκη – 41 χρόνια πριν. Τρίτη 20 Ιουνίου 1978 Ώρα: 23:04  Σεισμός: 6,5 Ρίχτερ Επίκεντρο: Μεταξύ των λιμνών του Αγίου Βασιλείου και...

Έγινα ένα με τις μέλισσες. Ρουφούσα το νέκταρ με το στόμα μου, σε χέρια αγγέλων το έσταζα. Έρωτας αρχάγγελος πάνω σε αέρινα ροδοπέταλα το ταξίδευε...

Μου λείπω. Θέλω να τρέξω στις αλάνες. Θέλω πίσω το τρανταχτό μου γέλιο. Την αθωότητά μου σε βλέμμα, σώμα και ψυχή. Να ζω στα παραμύθια...

Πόσο συχνά αναπολώ εκείνα τα αγνά κι όμορφα παιδικά χρόνια, που κάθε τέλος της σχολικής χρονιάς και για ένα ολόκληρο καλοκαίρι, μεταμορφώναμε τη γειτονιά σε...

Καταδιώκω εχθρούς και παζαρεύω με ότι όπλα έχω να ανοίξω δρόμο στο μονοπάτι της ζωής. Τα όνειρα μου θέλω να χτίσω και με επιμονή να...

Είναι αυτές οι μέρες του χρόνου, που θυμίζουν εντονότερα την έλλειψη σου. Κάνω πως δεν με ενοχλεί, μα θέλω να ανοίξει η γη να με...

Δεν είμαι κοριτσάκι πια. Πάνε χρόνια από τότε που άφησα πίσω μου την ασφάλεια της μητρικής αγκαλιά κι άνοιξα πανιά για να χαράξω τη δική...

Πείραξα με το δάχτυλο μου το μικρό στρόγγυλο σημάδι στο ξύλινο τραπέζι, μετά κούνησα την καρέκλα μου λίγο πιο κοντά στο τραπέζι. Νευρικές κινήσεις από...

Τι λόγια να σου γράψω;   Απόψε,  που σα ζύγωσε η νυχτιά  και στα αχόρταγα σκοτάδια της με βούτηξε ξανά,  τι τάχα άλλο να σου...

Νιώθω πως θέλω να μιλήσω για σένα σήμερα. Να μπω στο μικρό μα τετραπέρατο μυαλουδάκι σου και να αφουγκραστώ την καρδιά σου. Και συγχώρεσέ με,...

Αυτή τη φορά θα φύγω! Δεν έχω χρόνο να σου μιλήσω, πρέπει να φύγω. Ναι σίγουρα πρέπει να φύγω, αυτό είχα πει. Πρέπει να φύγω....